Pleun Yijfhuizen houdt Dirkslands Gemeenteraad weer bezig

Vanuit het College had de raad de informatie dal de bestemming van het betreffende perceel, „openbare en bijzondere doeleinden" is, welke bestemming een gebruik toelaat ten dienste van hex openbaar bestuur, de dienstverlening van Overheidswege (het gebouwtje was eerder telefooncentrale), het verenigingsleven, godsdienstoefening, onderwijs, volksgezondheid, de huisvesting van bejaarden, de vestiging van een brandweerkazerne, een opslag voor Gemeentewerken e.a.

Voor B en W een duidelijke zaak dat het betreffende gebouwtje niet de bestemming van particuliere garage of berging mag hebben. Toen de PTT destijds besloot tot verkoop van het gebouwtje hebben B en W middels een advertentie evt. adspirant kopers gewaarschuwd voor de „onmogelijkheden ten aanzien van verbouw en gebruik" van het gebouwtje, „maar" — zo legt het College de raad nu voor — „desondanks is dhr. Vijfhuizen toch tot aankoop overgegaan .."

Inmiddels is dhr. Vijfhuizen al gehoord door de hoorcommissie welke ook heeft moeien vaststellen dat B en W de gevraagde bouwvergunning terecht hebben geweigerd. Genoemde Commissie heeft wel geadviseerd de bestemming te wijzigen maar, alhoewel in de gisteravond gehouden vergadering herhaalde malen genoemd moest dat thans buiten beschouwing blijven. De commentaren waren, zoals mocht

De commentaren waren, zoals mocht worden verwacht, vele, ingeleid door dhr. van Prooijen die zich in hoge mate vergevensgezind jegens dhr. Vijfhuizen toonde: .,In mijn Bijbel lees ik dat we niet zomaar een keer-, maar zelfs zeventig maal zeven maal moeten vergeven", lepelde hij op. „Gezien het leed dat wij die man hebben aangedaan en gezien ook zijn eigen stommiteiten zou ik het hem allemaal willen vergeven en hem die garagedeuren willen geven, want niemand heeft er hinder van als die aan de noordkant van het gebouwtje zouden worden aangebracht" legde dhr. van Prooijen College en raad voor. Spr. wilde het derhalve aansturen op een wijziging van het bestemmingsplan.

Dhr. J. L. Poortvliet wilde zich daar best in schikken want ook hij maakte duidelijk er geen bezwaar in te zien dat er garagedeuren in het gebouwtje zouden komen. „Wanneer de PTT nog eigenaar was en om vergunning zou vragen dan zou die het stellig gekregen hebben" veronderstelde dhr. Poortvliet.

„Vijfhuizen had het ook gewoon moeten vragen en niet over een bestemming moeten praten. Hij mag er kennelijk wel kerk in houden of de zang erin laten repeteren.?" Temeer daarom voelde dhr. Poortvliet alles voor de wijziging van de bestemming...!

Ook dhr. J. A. Struijk vond dat best, weinig bezwaar ziend in de plaatsing van deuren die daardoor mogelijk zou worden.

Dhr. D. A. H. van Dis achtte een bestemmingswijziging evenzeer gewenst alhoewel die volgens hem niet persé zou moeten leiden tot het doel dat dhr. Vijfhuizen voor ogen staat. „Hij heeft al gesproken over een smeerput in het gebouwtje en er is dan gauw een bedrijf gesticht..."

Menselijk praten

„Laten we gezien het verleden een menselijk compromis zien te bereiken", stelde dhr. van Prooijen voor, „laten we menselijk praten". „Als we dat willen wil Vijfhuizen best van een smeerput afzien".

Het leek de raadsvoorzitter burg. Bos — gezien het verleden — maar beter de verdediging aan de heren wethouders over te laten alhoewel van die zijde — naar dhr. de Bonte verklaarde •—• weinig behoefte bestond. Nietlemin adviseerde dhr. de Bonte de raad hel beroepschrift ongegrond te verklaren, temeer omdat dhr Vijfhuizen destijds op de hoogte was van de beperkte mogelijkheden:

j.Anderen hebben naar onze waarschuwing geluisterd en niet ingeschreven. Het zou nou niet eerlijk tegenover deze mensen zijn wanneer we er nu van alles toe gaan laten. De heer Sikkens, die er pal naast woont had het best ook willen kopen al was het alleen maar om het te slopen" liet dhr. de Bonte we4en. „We handelen niet uit wraakgevoelens!" stelde weth. de Bonte met nadruk vast.

Dhr van Prooijen maakte duidelijk vast te willen houden aan zijn voorstel, verdaging van de beslissing op het beroep en het overgaan tot de wijziging van de bestemming. Met een kennelijke insinuatie dat B en W hem dat in dezen niet na kunnen zeggen stelde dhr. van Prooijen van zich zelf vast: „ik doe wat ik verantwoorden kan".

,,Vraagt U zich dan ook maar eens af of betrokkene niet mede door uw beleid in een situatie als deze is gemanouevreerd" gaf de voorz. dhr. van Prooijen mee.

Er moest tenslotte toch een uitspraak vallen en dat gebeurde nadat weth. van Rossum nog eens met nadruk had vastgesteld dat de evt. afwijzing van het beroepschrift geheel los staat van een bestemmingswijziging. Er werd gestemd over het voorstel van dhr. van Prooijen met welk alleen de 4 PvdA leden instemden. De uitslag 9-4 voor ongegrond verklaring werd door dhr van Prooijen als „geestelijke erremoei" gekwalificeerd.

Al werd het niet met zoveel woorden uitgesproken zal het waarschijnlijk toch tot een wijziging van de bestemming komen, al is het zeer de vraag of die zal gaan in de richting van de wens van dhr. Vijfhuizen. Het is ook mogelijk dat het gebouwtje zgn. zal worden „wegbestemd" zodat het weliswaar mag blijven bestaan echter zonder dat verbouwingen of wijzigingen mogen worden aangebracht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen