jeugd hoekje

dat hij een Zeeuw was! Altijd is er wrijving en jaloezie geweest tussen de

provincies Holland en Zeeland. En je kimt toch geen Zeeuw aanstellen tot hoofd van de gehele Nederlandse zeemacht. Toch is het later wel gebeurd met De Ruyter, maar die woonde toen in Amsterdam, was dus al een beetje een Hollander geworden. Ook onder de grote bazen op de vloot was het niet altijd koek en ei. Ook daar veel jaloersheid. Vooral met zijn collega Witte de With kon Evertsen helemaal niet opschieten. Nu was dat een onmogelijk mens. Wel buitengewoon dapper, daar mankeerde niets aan, maar ^ERVOLOVESHAAL De val van Bergen Historisch verhaal uit het Jaar 1572 door

JAAP DE KORTE

Den Hertog's Uitgevery — Utrecht — 52 — De geuzen beginnen steeds driester op te treden en het wordt hoog tijd dat er resoluut wordt ingegrepen. Zo denkt en spreekt de wrede tiran. Hij besluit dan ook een nachtelijke uitval te wagen op het leger van de prins. Onder aanvoering van de beiaichte Spaanse bevelhebber JuUaan Romero, wordt de nachtelijke tocht aangevangen. De verrassing is volkomen. Enige Spaanse lansiers weten het kamp binnen ie dringen tot aan de tent van de prins.

Met de beide schildwachten wordt korte metten gemaakt. Ze worden eenvoudig afgemaakt! De prins is zich van geen

afgemaakt! De prins is zich van geen gevaar bewust en slaapt rustig. Zijn trouwe hond, die hem op al zijn reizen

trouwe hond, die hem op al zijn reizen vergezelt, merkt echter onraad en wekt zijn meester. Deze grijpt zijn wapens en snelt naar buiten. Met een paar grote sprongen bereikt hij zijn paard, dat altijd in de onmiddellijke nabijheid van

. hard voor zijn ondergeschikten, die hij onder strenge tucht hield, hij was op

vliegend van aard en haatdragend. Zeeuwse officieren en matrozen weigerden bij hem dienst te doen. Als hij door de straten van Vlissingen liep, werd hij nagejouwd en uitgescholden. Die jaloezie is nog steeds niet uitgestorven. Tussen collega's op een kantoor, waar de een wat hoger rang heeft dan de ander, tussen buren die een wat

mooier huis of een duurdere auto hebben. Tussen steden en dorpen, Amsterdam en Rotterdam bijvoorbeeld. Of om wat dichter bij huis te blijven: tussen Middelburg en Vlissingen, tussen West

kapelle en Domburg. De lezers van dit artikel kennen waarschijnlijk ook nog wel andere voorbeelden. Maar we gaan terug naar Jan Evert

zijn tent staat, en vlucht de duisternis in. Echter niet als een lafaard! In slechts enkele ogenblikken heeft hij de toestand overzien en herstelt de orde. Al spoedig merkt de prins dat de vijand slechts

merkt de prins dat de vijand slechts gering in aantal Is en met verbeten woede weet hij ze terug te drijven naar hun verschansing. De prins heeft zich ook nu weer laten zien als een geducht veldheer die nooit zijn kalme vastbera

denheid verliest. De strijd heeft hem ech ter veel soldaten gekost. Niet minder dan ruim vierhonderd mannen zijn gesneuveld terwijl de vijand slechts onge

veld terwijl de vijand slechts ongeveer zeventig manschappen verloren. De gevolgen van dit verlies blijven niet uit. De soldaten, die slechts huurlingen zijn, slaan aan het muiten. Geld willen zij zien! Ja, alleen om geld is het hun te doen. Geen vaderlandsliefde drijft

hun te doen. Geen vaderlandsliefde drijft hen om de vijand te lijf te gaan en deze met onbegrensde moed te bestrijden. Geen liefde voor de prins, geen liefde voor de godsdienst doet hen naar het zwaard grijpen, maar slechts om geld is het hen te doen. De geldvoorraad is echter uitgeput. Hoe de prins zijn best ook doet dit de soldaten duidelijk te maken, niets baat. De soldaten weigeren langer te blijven, zodat de prins zich genoodzaakt ziet Hermigny te verlaten om elders een goed heenkomen te zoeken. Hij begeeft zich naar Zeeland om zo mogelijk daar zijn manschappen tot tevredenheid te stemmen. en gezien de verhouding tussen hen ging dat niet. Toen werd Wassenaar van Obdam benoemd als luitenant-generaal, een ta

benoemd als luitenant-generaal, een tamelijk onbekende persoon. In 1665 brak de tweede oorlog met Engeland uit. We stonden er toen heel

Engeland uit. We stonden er toen heel wat beter voor, maar het begin was erg ongelukkig. In Lowestoft vloog Wassenaar met zijn schip in de lucht, zijn opvolger Cortenaar sneuvelde en

zijn opvolger Cortenaar sneuvelde en daardoor is Jan Evertsen nu opperbevelhebber.

velhebber. Maar met een vloot die terugtrekt, met kapiteins die lafhartig op de vlucht

gaan en hem in de steek laten, met een zwaar gehavend schip vol doden en ge

zwaar gehavend schip vol doden en gewonden. Er zit niet anders voor hem op dan terug te trekken. Hij gaat niet naar Texel, waarheen de meeste schepen gevluchl zijn, maar naar de mond van de Maas. Het is zijn bedoeling via Den Briel naar Den Haag te reizen om zich voor de Staten Generaal te verantwoorden.

woorden. Des avonds om 7 uur rijdt hij in een open wagen dit oude geuzenstadje binnen. Daar heeft men van zijn komst De prins is met frisse moed naar Bergen getrokken, maar wat heeft hij

hier een bittere tegenslag gehad! Waren zijn soldaten niet zo muitziek geweest, zeker was het hem gelukt Bergen te ontzetten. De Heere heeft echter anders besloten over de burgers van de stad. Hij, de Almachtige, zal nu Zijn besluit volvoeren en niemand zal het oor

deel over Bergen kimnen keren. HOOFDSTUK XV DE VAl, VAN BERGEN Op de wallen van Bergen is het een drukte van belang. Zowel de burgers als de soldaten weren zich dapper te

gen de verwoede aanvallen van Alva's troepenmacht. De muur, waarop door de vijand zonder tussenpozen wordt geschoten, vertoont grote bressen, maar deze worden zo snel mogelijk hersteld. Allerlei voorwerpen worden aangedragen om het bolwerk te versterken

en met vaardige hand worden de ingeschoten bressen geheeld. Geert en Klaas zijn elke dag druk bezet. Bijna dag en nacht hanteren zij hun wapens en reeds menige Spanjaard hebben ze in het zand doen bijten. Temidden van Hollandse, Franse en Duit

se soldaten strijden ze mee voor het behoud van Bergen. gehoord en hij krijgt de schuld van de nederlaag. De Brielenaars gooien hem met stenen en modder, trekken hem van de wagen af, slepen hem over de stenen en gooien hem in de haven. Hij zou

en gooien hem in de haven. Hij zou verdronken zijn als hij zich niet aan de steven van een schip had vastgegrepen. Op het laatste nippertje wordt hij nog door een paar soldaten gered. Voor de krijgsraad kan hij zich van alle schuld vrijpleiten. In Zeeland teruggekeerd heeft hij er genoeg van en neemt ontslag. Zijn broer Cornells wordt nu vice-admiraal van

Cornells wordt nu vice-admiraal van Zeeland. Deze sneuvelt echter op de eerste dag van de Vierdaagse zeeslag en nu

gaat Jan Evertsen opnieuw naar zee. Op 5 augustus 1666 sneuvelt hij in de

Op 5 augustus 1666 sneuvelt hij in de Tweedaagse zeeslag. In de Oude Kerk te Middelburg wordt hij begraven. Later is voor hem en zijn broer Cornells een mooi praalgraf opgericht, dat

nells een mooi praalgraf opgericht, dat nu te zien is in de ruimte tussen de twee Abdijkerken. Middelburg L. van WaUenburg Nu, in het begin van de maand september, is het echter rustig. Hoewel het al laat is in de tijd van het jaar, laat de zon haar stralen nog krachtig gevoelen en menig verdediger van de stad wist zich het zweet van het gelaat.

stad wist zich het zweet van het gelaat. Het is rustig geweest deze morgen. Er is geen enkel schot gelost. Zowel de

aanvallers als de verdedigers houden zich rustig en men zou niet zeggen dat de vorige dag nog het geschut heeft gebulderd in al haar kracht. Lusteloos slenteren de soldaten op de wallen. Sommigen nuttigen hun sobere maaltijd. Anderen maken van deze gelegenheid gebruik om hun wapens na te zien.

Weer anderen proberen wat te slapen, wat bij de meesten bijzonder goed gelukt. Aan alles is te zien dat de mannen zich vervelen. De meesten van hen wagen liever een aanval op de vijand. Het is echter streng verboden ook maar één

enkel schot te lossen. De hogere legerleiding is aan het onderhandelen. Geert en Klaas bevinden zich op de muur in de nabijheid van de hoofdpoort.

Ze hebben zich neergezet op een stapel stenen en zijn in druk gesprek gewikkeld. „Het begint me danig te vervelen", bromt Geert terwijl hij naar het vijandelijk kamp staart. „Het duurt allemaal veel te lang".

„Wachten duurt altijd lang", merkt Klaas droogjes op. „Maar ik had ook

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen