Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

,,Schoolmeester" Haeck bleek uit 't beste bout gesneden

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

,,Schoolmeester" Haeck bleek uit 't beste bout gesneden

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Toen hij dinsdagavond na een ruim veertigjarige periode bq het Chr. onderwijs afscheid nam heeft dhr. L. Haeck, adj.-dir. van de Chr. Scholengemeenschap „Prins Maurits" te Middelhamis een „koekje van eigen deeg" te eten gekregen en gelukkig . . . , dat smaakte ! De vriendelijkheid waarmee dhr. Haeck ieder die op zijn weg kwam steeds heeft ontmoet werd hem nu zó spontaan en zó veelvuldig weergegeven dat de gehouden afscheidsreceptie een manifestatie werd die op Flakkee zijn weerga nauwelijks zal hebben gekend . !

Niet dat dhr. Haeck het daar zelf op aan had gestuurd, integendeel. In 1955 had hij met stille trom zijn opwachting gemaakt op de toenmalige ulo en in diezelfde eenvoud had hij thans weg-wUlen-wezen, maar het Bestuur en het afscheidscomité meenden dat dat anders moest en dat bracht dhr. Haeck, zijn echtgenote en hun kinderen dinsdagavond bijeen op de afscheidsreceptie in de royale aula van de Technische School die, naar later zou blijken, de schare sympathisanten nauwelijks zou kunnen bevatten!

Daar werd dhr. Haeck gedompeld in een stortvloed van louter prijzende woorden, in beweging gezet door de Bestuursvoorzitter dhr. P. Krijgsman die, alhoewel zijn „nuchtere" kijk toch niet na kon laten dhr. Haeck te danken voor de rollen die hij had vervuld, als die van vraagbaak voor collega's en vaderfiguur voor de leerlingen, kortom die van de ouderwetse schoolmeester die met zijn leerlingen meeleefde en extra aandacht had voor de zwakkeren onder hen.

, Bij een verdere beschouwing op de loopbaan van dhr. Haeck — in 1937 begonnen in Nieuwerkerk — schatte dhr. Krijgsman het van grote waarde dat dhr. Haeck het christen-zijn had voorgeleefd en vanuit de Bijbel vele leerlingen hun levensvisie heeft helpen bepalen. „De vruchten van Uw werk worden gezien doordat vele van uw leerlingen zijn geslaagd in de maatschappij, maar het Chr. onderwijs heeft ook waarde voor de eeuwigheid, op het aanschouwen van die vruchten zullen we nog moeten wachten", aldus dhr. Krijgsman, besluitend met de overhandiging van een enveloppe met inhoud als stoffelijke blijk voor de „grote en zware rol" die dhr. Haeck, ook m.b.t. de gestichte HA­ VO heeft vervuld.

Mevr. Haeck werd bedacht met een boeket bloemen. Dhr. Krijgsman eindigde in Hem Die toekomt de lof, eer, dank en aanbidding, nu en tot in eeuwigheid.

Gelukwensen en een dsinkwoord voor de wijze waarop hij „met hart en ziel" het onderwijs heeft gediend werden door weth. L. C. Kievit overgebracht namens het gemeentebestuur. „De jeugd draagt U op handen!" wist dhr. Kievit, in dhr. Haeck een geboren en getogen onderwijzer herkennend.

Directeur J. van Hoorn van de Scholengemeenschap begreep vanuit eigen praktijk en een dertienjarige samenwerking met dhr. Haeck hoeveel werkkracht en elasticiteit ook dhr. Haeck vooral in de slotfase van zijn schoolperiode nodig heeft gehad om de sterke groei van de Mavo mee op te vangen en 't speet dhi'. van Hoorn dat zijn zo hoog gewaardeerde coUega, een VUT regeling afwijzend, toch om gezondheidsredenen af had moeten haken:

„...Dank voor alles wat U deed, vooral van de leerlingen voor wie je als een vader was en voor wat U voor ons en alle collega's deed, als leraar was U veelzijdig, deskimdige en gerespecteerd; als mens was U plooibaar, beminnelijk en eerlijk!" zo complimenteerde dhr. van Hoorn zijn scheidende college van wie hij wist zich een onnutte dienstknecht Ie weten die slechts deed wat hij schuldig was te doen. Dhr. van Hoorn bad hem en zijn vrouw nog vele jaren en straks een goede thuiskomst toe in het eeuwig Vaderhuis.

Collega Groenewoud sprak dhr. en mevrouw Haeck toe in de grootste vriendschap die ongekreukt zal blijven ook al onthulde hij tal van schelmenstreken uit dhr. Haeck's vroege jeugd. De Bruse deugniet had zich niettemin ontwikkeld tot een man waarop kon worden vertrouwd, die ook kon worden bewonderd om zijn vergevensgezindheid die voortkomt uit de chr. liefde als leidraad voor elke dag. Dhr. Groenewoud bad het hem en zijn collega's zo sympathieke echtpaar Haeck Gods zegen voor de toekompt toe.

Dank kwam ook van'dhr. v. d. Tol, dir. van de MAVO te Stellendam aan de wording waarvan dhr. Haeck zijn deel heeft bijgedragen. Dhr. v. d. Tol had hem toen leren kemien als een vriendelijk, behulpzaam en verdraagzaam mens die niet zoekt naar watv erwijdert maar naar wat samenbindt: „gelukkig dat zulke mensen er zijn, jam-mer dat ze verdwijnen!" vond dhr. v. d. Tol, wensend dat de geest van de scheidende heer Haeck op de scholen voort zal leven, stimulerend en inspirerend.

Twee sprekers nog voordat dhr. Haeck zelf gelegenheid kreeg te zeggen wat hem op het hart lag. Namens de Rotary Club Goeree Overflakkee was het dhr. J. Breen uit Goedereede die een gelukwens uitsprak en zoon Coos Haeck sprak zijn ouders op gevoelvolle wijze toe mede namens zijn beide zussen. Coos kon zijn vader van harte het meest waardevolle compliment geven: „U bent ons tot voorbeeld geweest!"

„Veel te veel en veel te luxueus...!" bracht dhr. Haeck uit toen hij dank zegde voor de aangeboden afscheidsreceptie, zeker wanneer hij die stelde tegenover zijn „eenvoudige binnenkomst" op de toenmalige ulo in 1955, toen nog een school met 4 leerkrachten en 100 leerlingen, nu geworden tot een Mavo met ruim dertig leerkrachten en tussen de 600 en 700 leerlingen.

Dhr. Haeck kon getuigen steeds meer plezier in zijn schoolmeesterschap te hebben gekregen al was het daarin aanvankelijk niet voor de wind gegaan. Het aanvangssalaris in Nieuwerkerk was 0,0 maar de wijze lessen van onderwijzer Bijdevaaté waren voor het latere leven van onschatbare waarde gebleken. Dhr. Haeclc vertelde o.a. in Stellendam, in Dirksland, in Rijnsburg en in Zonnemaire te hebben gewerkt, steeds met datzelfde doel voor ogen; wat hij als volgt vertolkte:

„ ... ik wilde christelijk onderwijzer zijn aan een christeiyke school. Daar heb ik m'n best op gedaan en het ging met ups en downs, met vallen en opstaan en met veel gebreken. Ik heb geprobeerd de leerlingen duidelijk te maken dat Gods Woord het voornaamste is, Jezus Christus en Die gekruisigd. Ik kon slechts planten en nat maken, moge God de wasdom geven".

Daar stokte de stem van de in het vak vergrijsde onderwijzer, meer hoefde niet gezegd te worden. De schare oud leerlingen, ouders van oud leerlingen en anderen die toen toe kon stromen trof dhr. en mevr. Haeck aan achter een tafel met bloemen en geschenken waar- •aan, aangeboden door Bram Jelier uit Dirksland namens de oud leerlingen, noch waardevolle cadeaus werden toegevoegd.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 oktober 1980

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's

,,Schoolmeester

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 31 oktober 1980

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's