Het waterbed

Evenals de lattenbodem is het waterbed een nieuwkomer en hoewel de houding van de lionsument (nu) nog enigermate afwachtend is, Itan zonder meer gesteld worden dat ooli de belangstelling naar (en in) het waterbed wel (wat) zal toenemen.

Bij een goede en elastische overtrek en een aangepaste hoeveelheid water krijgt het lichaam een vrij goede ondersteunmg en een redelijk ideale tegendruk die zelfs regelbaar is door meer of minder water te nemen (hoewel ook hiervoor vrij vaste regels gelden). Het eerste probleem van het liggen op plastic is nu verdwenen door een soort gekombmeerde overtrek die aan de ligkant een stoffen bekleding heeft. Een ander probleem: de mogelijkheid van zeeziekte, of (wat ook wordt beweerd) het klotsen van water, kan men rustig vergeten, want dat zijn veelgehoorde verzinsels. Wat wel waar is: het bed, althans de inhoud, moet (vrijwel) altijd verwarmd worden. En nu kan iedere leverancier terecht beweren dat deze kombmatie water/stroom absoluut ongevaarlijk is, voor velen blijft het toch een griezelige zaak en zij zullen het risiko niet aandurven.

In hoeverre men kan spreken van een therapeutisch effekt blijft nog een open vraag, maar wel is het zo dat er (ook in ons land) ziekenhuizen zijn waar men niet alleen patiënten op waterbedden laat liggen, maar zelfs adviseert om ook thuis zo'n bed te blijven gebruiken en dit o.a. als preventie tegen doorliggen. Ook hotels blijken belangstelling te krijgen voor deze manier van gastenservice, want zij zullen het waterbed in eerste instantie bekijken als een eksklusief trekkertje. Voor de gasten zelf is het een aparte belevenis die men juist tijdens een kort hotelverblijf als een leuk nieuwtje kan ervaren. Vooralsnog is de vraag en verkoop van waterbedden in ons land maar zeer gering en daarom vsdllen (en kunnen) wij er nog weinig zinvols over schrijven. Wat werkelijk goed is, bewijst zichzelf en daarop is nu bij het waterbed het wachten.

De juiste hoogte

Hoewel de hoogte van het bed niets met het liggen heeft te maken, willen we er wel even wat aandacht aan schenken. Als er nu toch een nieuw bed wordt genomen, let dan even op de hoogte. En vooral bij de wat ouderen en/of minder validen, kan het aanbeveling verdienen om hier zelfs erg goed op te letten. Want als de gewrichten wat moeilijk gaan doen, kan het in en uit bed stappen ook wel eens problemen geven. De beste hoogte en dat geldt eigenlijk voor iedereen is zodanig dat men, zonder forceren, vanuit staand zo op het bed kan plaatsnemen. En in omgekeerde richting: vanuit zit zonder inspanning kan gaan staan. Juist uitgedrukt krijgen we dan: de afstand van vloer tot boven de knieholte (en dat is precies te bepalen als men rechtop staat). Voor erg lange mensen gaat deze formule ook wel op, maar de bedhoogte wordt dan mogelijk zodanig, dat er gelijkenis is met een ziekenhuisbed en dat wil waarschijnlijk niemand.

En nu we het daar toch over hebben:als men gaat opstaan, blijft dan nog heel even op bed zitten. Dat is namelijk goed voor de bloedsomloop. Na een (lange) tijd horizontaal te hebben gelegen, kan de plotselinge overgang tot vertikale stand, soms duizelingen veroorzaken.

Een andere en prettige bijkomstigheid van een wat hoger bed is, dat ook het opmaken veel gemakkelijker gaat. Vooral de rugwervels zullen daar zeker dankbaar voor zijn.

Het zijn misschien, alles bij elkaar, maar kleinigheden, toch geeft alleen het weten al meer kennis van zaken.

Hoe ligt het hoofd erbij?

Een peluwtje van mollig mos, een kussentje van veren, het is 'n oud kinderliedje met een grote betekenis.

Het hoofdkussen wordt vrijwel altijd onderschat, het hoort nu eenmaal bij het liggen en daarmee is dan wel alles gezegd. Nou alles? Natuurlijk is het belangrijk op wat voor matras en matrasdrager men ligt, maar net zo belangrijk is het kussen waarop het hoofd moet rusten.

Hoeveel mensen zouden nu weten wat voor vulling er m hun hoofdkussen zit? Weet u trouwens ook welke invloed die vulling op sommige mensen kan hebben? Laten we dit eens wat nader bekijken, we dienen de oogjes in dit geval wel goed open te houden.

Zo'n kussenvulllng kan bestaan uit dons en dons geeft een heerlijke ligging. Het past zich volledig aan bij de vorm van het hoofd, is blijvend veerkrachtig, herstelt direkt en voelt zacht aan. We kunnen gerust stellen dat dons de beste kussenvulling is die men zich kan aanschaffen. Ook de duurste, vandaar dat er ook halfdons gebruikt wordt, zeker minder van kwaliteit dan voldons, maar even zo goed toch nog uitstekend te noemen. Als we dan nog even in dezelfde sfeer blijven, krijgen we vervolgens de verenvulling, meestal bestaande uit kippeveren. Gewassen en gesteriliseerd krijgt men een vulling die veel stugger en zwaarder is dan dons of halfdons. De prijs van veren is beduidend lager en dit komt omdat er nu eenmaal veel meer veren zijn dan dons. Veren hebben de neiging zich ergens omheen te draaien en vroeger werd zo'n rond bolletje in het hoofdkussen beschouwd als een aanwijzing dat men behekst was. De algemene benaming daarvan was dan ook heksenkransje. Ook het veelvuldig last hebben van hoofdpijn werd geweten aan het liggen op kippeveren, maar dat is een fabeltje.

Een andere, veel toegepaste vulling is kapok, de vruchtpluis afkomstig van de kapokboom. Kapok is sterk warmteisolerend en heeft een groot vulvermogen wat op vrij korte duur wel gaat slinken. Door haar samenhang kan kapok nooit aangetast worden door insekten, is praktisch schimmelvrij en daardoor hygiënischer dan bijvoorbeeld dons of veren.

Dan is er de synthetische vulling, die nog steeds verbeterd wordt. Erg veerkrachtig, soms ook nog erg warm en blijvend van vorm. Men tracht met deze vulling het effekt van dons te benaderen en het moet gezegd dat die resultaten verrassend genoemd mogen worden. Goedkope synthetische vulling is nogal springerig en vaak niet geruisloos, wat storend kan zijn. Ook een sterk verende vulling (schuimrubber) en andere schuimmaterialen doen meestal niet prettig aan. Het hoofd komtin feite nooit tot rust. Er zijn altijd mensen

Interieurverzorger P. van Zielst was zo vriendelijk een aantal artikelen samen te stellen over de aspecten van het slapen en daarmee van het bed. Deze week de zesde en laatste aflevering. Wij hopen dat de lezer een totaal beeld heeft gekregen, misschien leidend tot een betere en gezondere nachtrust? die graag hoog willen liggen en dit als prettig ervaren. Toch kan (het hoeft niet) vooral bij wat oudere mensen deze ligging tot onaangename bijverschijnselen leiden.

Dan moeten we een onderscheid maken tussen de zogenaamde zij-, rug- en buikslapers. Denkt u even mee: iemand die altijd op de zij slaapt, kan met een wat dikker kussen zo heerlijk die ruimte tussen hoofd en schouders opvullen. Maar bij hen die op de rug of buik slapen (of moeten liggen) zien we een heel ander beeld. Bij het gebruik van een dik kussen krijgt het hoofd, bij de nek een onnatuurlijke knik. Wanneer men langdurig in zo'n houding ligt wanneer de nekwervels al aan slijtage onderhevig zijn, is het mogelijk dat er overdag een vervelende pijn blijft knagen. Ook een vorm van hoofdpijn kan mogelijk ontstaan door een verkeerde ligging van het hoofd. Juist 's nachts, als de hartslag langzamer wordt, moet men zorgen voor een goede bloedcirculatie en met name de knik in de nek kan hier wel eens de oorzaak zijn van onnodige klachten. Heeft men daar inderdaad last van, wie weet is de boosdoener nu gevonden.

Maar er zijn nog andere kwalijke zaken waarmee men, onbewust, gekonfronteerd kan worden. Alle natuurprodukten zijn aan afbraak onderhevig en dat is zeker het geval bij alle kussenvullingen. En afbraak betekent stof. Wanneer de overtrek zodanig is dat het geen stof doorlaat, zal men daar geen last van hebben.

Anders wordt het bij een slechtere overtrek en die zijn er vele, terwijl zelfs de allerbeste in de loop der jaren gaan slijten. En uitgerekend daar waar de ademhaling begint, ligt men dan gemiddeld 1/3 deel van het leven in het stof te draaien. We moeten ophouden met roken omdat die inhalering zo ongezond is, maar wat zoudt u van een stofdoorlatend hoofdkussen zeggen? Daarbij denkend aan al die mensen die toch al met ademhalingsproblemen kampen. Een stofdichte overtrek is een eerste vereiste en het verdient aanbeveling om deze overtrek regelmatig te laten vernieuwen.

Maar er is nog iets erg belangrijk en dat is het kussensloop. Het weefsel van een sloop dient gemaakt te zijn van natuurgarens, linnen of katoen. Voor het overige bedlirmen is dat ook aan te raden. Het waarom? Ieder mens verliest tijdens het slapen, vrij veel vocht. Zij die veel vochtverlies door transpiratie hebben en daarbij op, of onder synthetisch beddegoed liggen, zullen dit als zeer onaangenaam ervaren omdat de vezels waarvan dit beddegoed is gemaakt geen vocht opnemen.

Een kompleet advies is nooit te geven, maar hoe dan ook een goed en verantwoord hoofdkussen kan nooit de kop kosten. Integendeel zelfs, men moet het hoofd erbij houden. Letterlijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen