Het Kijkvenster

^ — De bisschoppensynode —

— Hervormingsdag —

Voor wie een progressief geluid verwa chtte van de bisschoppensynode in Rome moet de boodschap die deze synode de wereld inzond wel een grote teleurstelling hebben betekend. Deze synode was gewijd aan de problemen rondom huwelijk en gezin. En in sommige kringen, ook in ons land, was men van mening dat de encycliek „Humanae Vitae" van Paus Paulus VI door deze synode wel wat zou worden afgezwakt. Echter, het tegendeel is waar. De huidige Paus Johannes Paulus II heeft aUe voorschriften nog eens onderstreept en zonder omwegen verklaard dat de oude normen gehandhaafd blijven.

Dat wU concreet zeggen dat roomskatholieken, die gescheiden en opnieuw getrouwd zijn tijdens de eucharistieviering de Heilige Commimie niet mogen ontvangen. Verder blijven alle anticonceptiva en uiteraard ook sterilisatie, abortus en euthanasie „onzedelijke middelen".

Deze bisschoppensynode demonstreert weer eens duidelijk het gezag van de paus. Ook al wordt er in brede lagen van de kerk anders over gedacht, uiteindelijk valt de beslissing bij het hoogste gezag. Zelfs onder de bisschoppen waren er vele die een wat meer genuanceerd geluid wilden laten horen, vooral ten aanzien van de anticonceptiva, en dat geluid is ook op de synode gehoord. Maar in het „slotcommuniqué" trekt de paus de touwtjes strak aan en zegt: „Dit is de officiële roomse leer". En dan is het nog altijd:

„Roma locuta,, res finita" („Rome heeft gesproken, de zaak is beslist").

ir ir Overigens kan men bewondering hebben voor deze paus, die dan toch maar de moed heeft, ook in déze tijd, en in zijn kerk, zo tegen de stroom op te roeien. Als hij zich verdedigt door te wijzen op de bescherming van het leven en de heiligheid van het huwelijk, dan kan dat vanuit de Schrift en de Gereformeerde belijdenis alleen maar onze hartelijke instemming hebben. Juist inzake deze ethische problemen kunnen we waardering opbrengen voor het oude roomse standpunt. Zeker als het gaat over zaken als abortus en euthanasie. Of de kerk zo ver mag gaan dat zij in alle gevallen en onder alle omstandi^eden ook voorbehoedmiddelen verbiedt is natuurlijk een vraag. De kerk mag vanuit de bijbel voorschriften geven, maar zij mag niet heersen over de gewetens van mensen. ir ir

ir ir Hier ligt dan een typisch verschil met de Reformatie. We schrijven deze regels tenslotte in de week waarin 31 oktober valt, de dag waarop we de Kerkhervorming herdenken. Ei was het juist Maarten Luther niet die een boekje heeft geschreven over „De vrijheid van een christenmens"? Dat is één van de Reformatie, de vrijheid die in Christus is. Geen ongebonden vrijheid, maar een vrijheid in gebondenheid aan het Woord.

Wie door Christus is vrijgemaakt en leven mag uit het Evangelie zal de Wet niet meer zien als een knellende band, maar als een omheining waarbinnen hij leven mag. „Ik ben de Heere uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis, uitgeleid heb".

Dan zijn het niet zozeer de regels die de kerk vaststelt en waaraan ik me te houden heb op straffe van... Maar dan wordt het: „Gun door 't geloof in Christus krachten om die te doen uit dankbaarheid".

WAARNEMER

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen