�Kentering na een zeer tragisclie periode�
Aan de eerste steen die burg. H. Bos dinsdagmiddag in het bestemmingsplan „Molenzicht" te Dirksland legde werd door hem en anderen een hoger symbolische waarde toegekend dan alleen maar een wat roemloze eersteling te zijn. Méér dan dat markeerde de steen een keerpunt in Dirkslands ingezonken bouw-historie en dat was reden tot grote vreugd waarin zelfs de driekleur werd gehesen, al moest de vlaggemast dan ook worden geïmproviseerd. Ook aan de wording van „Molenzicht" lag een welgeslaagde improvisatie ten e:rondslag, toegepast nadat het met „Dirksland-Zuid" helemaal mis was gegaan . . !
Weer woningbouw in Dirksland :
Geen wonder dat het daar in de gehouden toespraken steeds weer over ging. Zes jaar had het geduurd vooraleer „Dirksland-Zuid" eindeUjk door GS werd goedgekeurd maar de aanvankelijke opluchting zou het gemeentebestuur snel vergaan: „...de grond werd vlak voor onze neus weggekocht!" verhaalde burg. Bos met een stem waarin de teleurstelling nog na-klonk. Spr. doelde op de manoeuvres van de
Spr. doelde op de manoeuvres van de exploitatiemy „Delf en Schieland" die, naar 's burgemeesters veronderstelling mede op die actie de nek had gebroken en intussen failliet is verklaard. Dat aUes kwam ter sprake in een wat
Dat aUes kwam ter sprake in een wat informele bijeenkomst in „de Schakel" waar op de start van de bouw een toast werd uitgebracht.
Op de bouwplaats zelf had de heer van Prooijen als voorzitter van de Woningbouwver. de genodigden verwel-komt met letterlijk open armen. Die armenbleven in de spreidstand toen dhr. van Prooijen de schone ligging van „Molenzicht" onder de aandacht bracht „met hier een molen met lustig draaiende wieken" („ja... je mot wat fantasie gebruuke", laste dhr. van Prooijen in toen ieder de molenromp zonder kap en wieken bekeek) „en daar nog een molen, de vroegere watermolen".
Vaardig legde burg. Bos de eerste steen, best bereid om die activiteiten nog even voort te zetten omdat het hem niet vlug genoeg kan gaan, maar aannemer van den Nieuwendijk vond dat het toch maar beter bij de ene steen kon blijven. ..
Er zijn in „Molenzicht" 43 woningwetwoningen in aanbouw genomen, voor volgend jaar staan er 58 op het program, ook in Melissant en Herkingen wordt gebouwd en dat alles beschouwend kwam dhr. van Prooijen tot de uitspraak dat binnen twee jaar de woningbehoefte in Dirksland klein geworden zal zijn, „misschien — zo dacht dhr. van Prooijen — zullen we dan nog wel eens mensen van elders aan moeten trekken".
Burgemeester Bos maakte er geen geheim van de nodiging tot het leggen van de eerste steen als eervol te hebben ervaren, om persoonlijke-, maar zeker ook om ambtelijke redenen want het uitblijven van bouw^activiteiten met name in het dorp Dirksland had de bestuurderen zeker niet lekker gezeten: „we hebben een periode van vijf jaar gekend (1974 - 1978) die ons met grote zorg heeft vervuld; er werden 63 woningen gebouwd maar er werden er 75 aan de woningvoorraad onttrokken", somde dhr. Bos op, duidelijk makend dat die jaren een negatief saldo m.b.t. de woningvoorraad hadden opgeleverd. Vervolgens diende zich de teleurstelling met „Dirksland-Zuid" aan:ken weliswaar uit het oog-, maar zeker niet uit het hart zijn en ze worden, zodra de gelegenheid zich daartoe voordoet, graag naar het Dirkslandse worden teruggenood.
Het keerpunt is bereikt en als „noodvoorziening" fungeert momenteel het plan „Molenzicht" dat in een onnavolgbaar tempo werd ontworpen en bouwrijp werd gemaakt. Het plan maakt — binnen een aantal jaren — de bouw van 150 woningen mogelijk terwijl men inmiddels ook weer doorgaat met „Dirksland-Zuid" waarin recentelijk de bouwgrond werd aangekocht. Dhr. Bos bleek met dat aUes bijzonder ingenomen; „na de trieste periode staan de lichten gelukkig weer op groen!"
Vervolgens werd nog gesproken door architect Klap uit Waarde; hij bood burg. Bos ter herinnering aan de eerstesteen legging een „zilveren" troffel met inscriptie aan. Ook aannemer v. d. Nieuwendijk uit Stellendam voegde er zijn gelukwens aan toe met de belofte dat er snel en goed gebouwd zal worden: „we zijn blij weer terug te zijn in de gemeente Dirksland", gaf dhr. van den Nieuwendijk te kennen, „we zullen trachten het voor 100°/o waar te maken".
De voorzitter van de Raad van Commissarissen van de Woningbouwver. „Dirksland" dhr. D. A. H. van Dis gaf blijk van grote opluchting, „want", zei dhr. van Dis, „eigenlijk is er al sinds 1961 niet meer gebouwd". Dhr. van Dis wist maar al te goed hoe moeilijk het geweest is door de jaren heen de woningzoekenden „nee" te moeten verkopen met als gevolg dat de bevolking verouderde. Met grote instemming kon dhr. van Dis thans vaststellen dat de opgaande lijn er weer in zit. „We kunnen onze mensen weer hier houden en dat is een zeer belangrijke zaak!"
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 november 1980
Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 28 november 1980
Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's