Overdenking uit de Heilige Schrift

EEN VERBERGING TEGEN DE WIND Jes. 32 : 2a j '

Jesaja profeteert in onze tekst al eeuwen van te voren — nog vér voordat de kribbe er staat in Bethlehem — wat de komst van Christus in deze wereld betekent voor allen, die in Hem geloven. I |. j

Jesaja leeft hier in advent. Doch dat niet allen, hij ziet nog veel verder dan Kerst. ,

Hier in onze tekst ziet hij de Vredevorst Jezus Christus aan de regering. Die is gegeven alle macht in hemel en op aarde. j

Vandaar, dat hij Hem noemt: de Man, de sterke, machtige, eerbiedwaardige Man. Niet meer: het hulpeloze kind, in doeken gewonden. Niet meer: de man van smarten, veracht en de onwaardigste onder de mensen. Neen, hier ziet hij de Món Christus, Die aan Gods Rechterhand zit en alle dingen draagt door het Woord Zijner kracht. En om te laten zien, wat voor een Man dat is, wat die Man Christus betekent, maakt Jesaja gebruik van een beeld uit het leven van de oosterling. ' ' [ ; ; ; ; ; t I ^

Lees maar. die Man zal zijn als een verberging tegen de wind. En wat wind is, wat windkracht is, dat wisten ze In het oosten. Als de scherpewoestijnwind plotseling opstak en het droge zand opjoeg, dan was de reiziger de verstikkingsdood nabij. Het sneed hem de adem af, het schuurde hem in het gezicht. De psalmdichter weet er ook van: als de wind zich over het veld laat horen, dan knakt de bloem, haar schoonheid gaat verloren. ^ [ ^ [ . j . ï i ;

Kijk, daar hebt u een beeld van ons zwakke, nietige mensen en de alles vernietigende kracht van de wind. Wij zijn als bloemen op het veld in onze jeugd, in de kracht van ons leven. Maar... dan komen de stormwinden van ziekte, narigheid en moeiten. Ze beuken tegen ons leven aan, ze breken af. Zie het bij Isaac. De jeugdige Isaac van weleer moet in de avond van zijn leven tastend met zijn handen vragen: Wie zijt gij, mijn zoon? Zie het bij Naomi, die in de bloei van s - 1 l, 1 - s j r i > 1

Zie het bij Naomi, die in de bloei van haar leven wegging naar Moab en nu terugkeert als een oude, geknakte vrouw: Noem mij niet Naomi, noem mij Mara, Bitterheid. 1 i : ,

Wat een stormwinden kunnen er niet waaien in ons persoonlijk leven. Mannen en vrouwen, die aftakelen; geestelijk achteruitgaan; invalide worden, en waar is er een verberging? Wat een stormen in ons gezinsleven. Een vader, die kijkt naar de foto van zijn zoon, die nu twintig jaar zou zijn geweest. Een moe- der, die al sinds jaren geen bericht van haar dochter heeft gehad en niet weet, waar ze zit. En waar zal er een ver- berging zijn tegen de wind? t 1 c r 1 t i - 1 , •

Want... door dat alles heen en daar- boven uit stormt de stormwind van Gods oordeel. De Heere klaagt Zijn felle aanklacht uit: alle vlees is trou weloos afgeweken, en is er niet één, die Mij zocht: waar blijft Mijn eer, waar blijft Mijn recht? Hier raast de storm van God en wie kent de sterkte van die toom, naar dat Hij te vrezen is? Op deze storm'wind doelt Jesaja vooral en wie deze wind niet heeft horen waaien in zijn hart en leven, die zoekt ook géén verberging tegen die Man, Die als een Kind in Bethlehem geboren werd. Daar om hebben wij Gods ontdekkende gena- de zo nodig. Want zo alleen, door Woord en Geest - i i ; r 1 ' > 1 ' ' ^ ;

Want zo alleen, door Woord en Geest geleid, leven wij: zonder Jezus Christus als mijn houvast zal ik ten dode wankelen in de stormen en eenmaal bezwijken. ; I . Dan komen wij op de knieën: wee mij, Heere, ik moet vergaan in de storm van Uw rechtvaardig oordeel, ik heb gedaan wat kwaad is in Uw ogen. Gena, o God, hoor hoe een boeteling pleit. En won- der, dan wijst de Heere zo'n verslagen mens niets liever dan op de kribbe en zegt: Die Man zal zijn een verberging tegen de wind. En dat is gebleken tij dens Zijn leven hier op aarde al.

Bij die Man verborgen zich de ellendigen, het verlorene. Hij ontfermde Zich over hen en verloste hen. Maar Hij deed meer. Hij kwam in de wereld om ook de vloek van de zonde te breken, om de storm van Gods toorn over de zonde te stillen. Over Zijn kribbe vallen reeds de schaduwen van Zijn lijden en ster- ven.

In de Kerstnacht al is er iets van merkbaar, hoe straks in alle hevigheid op Golgotha de kracht van Gods oordeel losbreekt tegen Zijn enige Zoon. Hoe Hij daar hangt tussen hemel en aarde, zonder enige verberging: „Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verla- ten?" Maar dan ook klinken die woor- den: „Het is volbracht".

Daarom, en daarom alleen, is er nu een verberging tegen Gods toorn voor allen, die met hun zonden en ellenden zich tot Christus om verberging wenden. Nog altijd gaat de nodiging uit: Komt tot Mij, Gij allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven.

Roep dan maar en vraag dan maar: Heere, denk ook aan mij, maak het ook voor mij advent temidden van nujn zon- den en narigheid, opdat ook ik van harte belijden en ervaren mag: Deze Man is voor mij, ook voor mij, als een Verber- ging tegen de wind. De Heere wil het u schenken op het

De Heere wil het u schenken op het gebed, niet om uwentwil, maar om wiUe van Zijn Zoon Jezus Christus. Zo wens ik u goede adventsweken en gezegende Kerstdagen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen