KANTONGERECHT SOMMELSDIJK : Onzorgvuldig bij het bomenkappen..., 'n paar tientjes de man

Wat er met die boom nou precies mis was gegaan kon niemand van de verdachten verklaren; er werden er die dag 14 gezaagd en allemaal op dezelfde manier..., dertien ervan vielen goed, één viel precies de andere kant op, tot ieders absolute verbazing trouwens. Het was overigens niet dat wat de heren ten laste werd gelegd, veel meer geïnteresseerd waren Mr. Scheffers, de Officier en Mr. Schravendijk, de kantonrechter naar de getroffen veiligheidsmaatregelen.

Op dit punt meenden zij de werknemers en directie wel wa't te kunnen verwijten. Weliswaar had de werkgever een trekker met zwaailicht meegestuurd, maar volgens de getuige had dat licht niet gebrand. Slechts één van de werknemers had beweerd dat dat wel het geval was geweest en ter waarschuwing van hel verkeer van de andere kant had een personenwagen de alarminstallatie ingeschakeld.

De Off. Mr. Scheffers eiste tegen elk van de werknemers ƒ 25,— {,,een dubbeltje kan raar rollen en een boom kennelijk raar vallen") en tegen de werkgever die hij voor het treffen c.q. uitblijven van veiligheidsmaatregels verantwoordelijk achtte een geldboete van ƒ 50,—

De raadsman Mr. A. J. Frankhuijzen trachtte de aangewreven „schuld" wat af te zwakken, zowel van de werknemers als van de werkgever. ,,Er kon betrekkelijk weinig méér aan beveiliging worden gedaan" veronderstelde de raadsman; ,,een bord met het opschrift werk in uitvoering zou weinig geholpen hebben".

Hij geloofde dat er veel meer sprake is van overmacht dan van nalatigheid van een van de betrokkenen. Twee van de werknemers die niet eens bij het zagen van de boom hadden geholpen achtte de raadsman al helemaal zonder schuld, de man die wel gezaagd had kon zich z.i. beroepen op overmacht en wat de werkgever betrof..., die had zijn instructies meegegeven en kon het — zo dacht raadsman —• niet helpen als het personeel daar kennelijk geen gevolg aan geeft. Overigens drukte raadsman wel zijn spijt uit over het gebeurde waarvan de financiële gevolgen overigens zonder morren door de verzekering waren betaald.

De kantonrechter dacht er toch ietwat anders over. Wetend hoeveel waarschuwingstekens te baat hadden kunnen worden genomen — snelheidsbeperking, kegels, hekken —• achtte hij toch wel sprake van nalatigheid te zijn; elk van de werknemers werd met ƒ 20,— en de baas met ƒ 45,— beboet.

Heel wat bekaaider kwam verd. C. v. d. W. uit Middelharis eraf maar hij had dan ook een totaal andersoortige overtreding begaan. Zo sterk als de verbalisant het had willen doen geloven — met 100 over de Eendrachtsdijk bij Stellendam — had verd. het echter naar zijn smaak niet gemaakt al gaf hij wel toe dat zijn snelheid aanzienlijk boven de 50 km per uur had gelegen.

De verbalisant had naar diens verklaring verd. enige tijd gevolgd en had geconstateerd hoe hij op het moment dat hij twee auto's inhaalde met een snelheid van zo'n 90 km per uur op zo'n 75 cm langs een bejaarde voetganger had gesuisd, een weggedrag waar zomin de Off. als de kantonrechter enige bewondering voor hadden.

Al tweemaal eerder was verd. viregens snelheidsovertreding beboet en de Off. liet dat in zijn eis tot uitdrukking komen: een geldboete van ƒ 500,— 10 dagen en een nog voorwaarderlijke ontzegging van de rijbevoegdheid van 4 mnd. met een proeftijd van 2 jaar. „Het is nu driemaal voorgekomen in 1,5 a 2 jaar, wanneer het de 4e keer gebeurt zal U waarschijnlijk heel zeker Uw rijbewijs een poos kwijtraken", voegde de Off. er ter waarschuwing aan toe. De kantonrechter verminderde de geldboete met ƒ 50,—• maar de v.w. ontzegging bleef gehandhaafd.

Twee Ouddorpse broeders Santifort C. P. en W. J. moesten voor het hekje verschijnen; de een C. P. omdat hij op een opgevoerde brommer had gereden, de ander, W. J. als eigenaar van het cross brommertje, want alleen daarvoor bleelc het vehicel nog te moeten dienen. C. P. was er echter de weg mee opgegaan, maar broeder W. J. wilde daar niet voor verantwoordelijk gesteld zien want broertje had de brommer zonder vragen meegenomen terwijl hij wist dat 'ie niet voor de openbare weg bestemd was.

„Toch blijft u verantwoordelijk, want als er zo'n tjrommer staat kun je er duvel op zeggen dat een broer die ook graag crosst die wel eens even pakt" legde de Off. aan broeder W. J. voor.

Tegen hem eiste de Off. — omdat hij zich misschien toch niet zó bewust geweest was — een geldboete van ƒ 50,— plus onttrekking aan het verkeer van de inbeslaggenomen onderdelen, maar broeder C. P. die gereden had hoorde ƒ 100,— tegen zich eisen.

„'t Ja"..., zei C.P.: ,,als 't hier zo gelegen is heb je niet veel meer te vertellen". ,,Dacht je dan dat het hier anders ge

,,Dacht je dan dat het hier anders gelegen zou liebben", informeerde de kantonrechter heel belangstellend, altijd open voor goeie raad:

„Daar moei ik nog eens over denken" repliceerde C P.; „een volgende keer let ik wel beter op".

„D'r komt geen andere keer!" beloofde broertje W. die kennelijk geen plannen meer heeft met de restanten van de brommer. Uitspraak: resp. ƒ 80,— en ƒ 40,—

Abonnementsgeld vastgesteld

Wanneer we bij het bepalen van het abonnements-tarief voor volgend jaar de richtlijnen van de Minister van Economische Zaken zouden hebben gevolgd, dan zouden we aanzienlijk lioger uitgekomen zijn dan de ƒ 40,— waarop het jaarabonnement thans kan worden vastgesteld. We meenden aan onze lezers verplicht te zijn om goed op „alle kleintjes" te letten waardoor een beperking bereikt Icon worden.

Beleefd vragen we U ons het bedrag bij vooruitbetaling te doen toekomen op onze Girorekening 16 7 9 3 0 of op onze Bankrekening 3420.01.108. U zoudt onze administratie bijzonder gerieven wanneer U zoudt willen overgaan tot betaling van het jaarbedrag ineens waardoor onzerzijds met één afboeking volstaan kan worden maar wanneer dat Uwerzijds bezwaarlijk zou zijn is een kwartaalbetaling — a ƒ 10, zeker niet minder welkom.

Overigens is betaling ineens wel voordeliger voor hen die aan de deur een kwitantie wordt aangeboden omdat elke kwitantie belast is met een incassorekening van 30 cent. Terwille van een verdere kostenbeperking zouden we juist deze abonnees willen adviseren betaling van het jaarbedrag ineens te overwegen.

Onze hartelijke dank bij voorbaat !

Het stoplicht dat begin dit jaar in Dirksland functioneerde terwijl de weg langs de kaai werd verbreed heeft al heel wat bekeuringen opgeleverd. ,t Moet trouwens een wat merkwaardig licht zijn geweest want vrijwel niemand had de aanwezigheid ervan tijdig in de gaten, ook niet leraar H. v. d. K. uit Middelharnis. Hy was op nummer verbaliseerd maar verd. vond het toch wel gortig dat'ie ƒ 100,— kreeg te betalen. Liever kwam hij dan ook de balie vertellen dat hij het stoplicht helemaal niet opgemerkt had kennelijk doordat hij in file achter groter gerij had gezeten.

„Door rood licht rijden is een ernstige overtreding", vermaande de Officier en verd. was best bereid dat te erkennen; wanneer hij het licht gezien had zou hij het ook nooit hebben gedaan...

De officier hield vast aan een eis van ƒ 120,— door de kantonrechter gereduceerd tot ƒ 90,^— en dat vond verdachte nog knap aan de prijs.

De Ouddorpse mevr. M-B v. d. O. was daar ook door rood gereden, althans, dat moest maar worden aangenomen, want zelf was ze zich daar allerminst van bewust. „Zolang ik dat licht gezien heb is het groen geweest!" hield ze stellig vol. Maar omdat verd. ook verklaarde niet de hele tijd naar boven te hebben zitten ki3ken en de mogelijkheid dat de voor haar stilstaande wagens misschien wat langzaam waren opgetrokken, gevoegd nog bi] de waarneming van de verbalisant, durfde de Officier toch wel aan te nemen dat het licht inderdaad rood was toen de verd. het naderde en passeerde. De eis was ƒ 120,—, de uitspraak ƒ 75,—

Omdat de ingang van zijn garage geblokkeerd was geweest had verd. P. B. uit Dirksland zijn auto in de Nieuwstraat geparlceerd maar daarbij niet de parkeerschijf gebruikt zoals in dat gebied verplicht. Verd. verklaarde zo'n kaart niet eens te bezitten omdat hij zijn wagen altijd binnen zet en hij zou dat nu ook gedaan hebben als niet een wagen voor zijn garagedeuren had gestaan.

Over dat blauwe-zone systeem was verd. toch minder goed te spreken: „je krijgt nauwelijks de kans om buiten je auto te wassen". De Off. eiste ƒ 35,—• de kantonrechter maakte er ƒ 20,— van.

Twee verdachten met dezelfde familieneam M, resp. uit Brielle en uit Leusden bleken vader en zoon te zijn. De zoon was op de Zuidzijde haven te Goedereede verbaliseerd omdat hij geen geldig deel III achter zijn voorruit had (wat er zat was van z'n motor geweest) van de wagen van de vader bleek het kenteken niet op naam te zijn gesteld. Zoon M. meende een acceptabele reden te kunnen opgeven voor zijn verzuim, maar de Off. geloofde er maar half in: „Ik zit al wat langer in dit vak en ik geloof bijna niemand meer" moest hij erkennen. Eis en uitspraali: ƒ 100,— resp. ƒ 75,— 3 dagen.

De wagen van de vader bleek een Daf met Duits kenteken die hij vanuit Spanje naar Nederland had gebracht en hier had ingevoerd. Verd .verklaarde dat helemaal legaal te hebben gedaan en ook Veendam (waar de kentekenregistratie zetelt) opgave te hebben gedaan. De besclieiden waren evenwel niet op tijd gekomen waardoor verd. in februari nog zonder reed. „Veendam is hier de schuldige" vond hij dan ook. De Off. eiste ƒ 125,— de kantonrechter vonniste tot ƒ 100,—

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen