Zo rood ais een Edammer

Je ziet ze in ons land ook wel eens, die vuurrood verpakte Edammertjes, maar de meeste tref je aan in het buitenland. Daar, buiten onze grenzen, moet zo'n echt Edammer kaasje nie't alleen bolvormig zijn, maar vooral rood. Waarom dat zo is lazen •we in het eerste nummer van „Melk Machien". Dit nieuwe blad is een uitgave van het Centraal Schoolmelkcomité te Rijs- 1 wijk (Z.H.). Het wordt gratis verspreid I op alle scholen in het voortgezet onderj wijs waar schoolmelk te krijgen is. I 'Van nature is een Edammer net zo

I 'Van nature is een Edammer net zo I min rood als andere Nederlandse kaas. Maar rood is nu eenmaal een handelsmerk geworden. Heel lang al en dat zat zo.

Omstreeks het jaar 1200 werd door Noordhollandse bollentelers al Edammer kaas gemaakt die werd verkocht aan rondtrekkende kooplieden. Zo kwam de export over zee naar Engeland. Frankrijk en zelfs Portugal op gang. Een probleem in die tijd was dat de

Een probleem in die tijd was dat de natuurlijke korst van de kaas niet zo best bestand was tegen de lange reis. De kaas verdroogde, scheurde en er kwamen mijten in. Maar daar werd gauw wat op gevonden. De kaasjes werden voor ze het zeegat uitvoeren ingesmeerd met een doek, gedrenkt in een mengsel van was en het sap van lakmoeskruid. Daarna werden ze boven een taak met paardemest gehangen en de ammoniakdamp uit die mest veroorzaakte een mooie, donkerrode kleur op de korst. Belangrijker was dat de kaas nu goed taeschermd was, maar vanaf die tijd zijn Edammers in het tauitenland rood. Het omslachtig gedoe met de ammo

Het omslachtig gedoe met de ammoniakdamp werd later vervangen door een taewerking met de kleurstof uit „rood hout", dat werd ingevoerd uit Zuid Amerika. Ook werden de kazen wel verpakt in blazen van koeien en varkens. Toen rond de laatste eeuwwisseling paraffine werd uitgevonden was er een slimmerik die daar ook voor kaas een goed verpajckingsmiddel in zag. Het is een was-achtig produkt, dat reuk- en smaakloos is en dat goed af sluit. Voor de Edammers werd de paraffine gekleurd. Rood natuurlijk. De rest van het verhaal tot op van

De rest van het verhaal tot op vandaag is en blijft rood. Verreweg de meeste export-Edammers worden (nu allang machinaal) van een rood paraffine-jasje voorzien en soms krijgen ze er ook nog een rode cellofaan verpakking omheen. In Zweden bijvoorbeeld vinden de mensen dat erg leuk voor onder de kerstboom. En voor de tropen worden Edammers zelfs in rood blik verpakt. Het is wel gebeurd dat een partij gewone, blote, niet rood gemaakte Edammers uit het buitenland werd teruggezonden.

Hoe belangrijk het buitenland voor de Nederlandse zuivelsector is viel ook in het erg leuk uitgevoerde blad „Melk Machien" te lezen. Drie betrekkelijk kleine landen zijn de grootste zuivelexporteurs van de wereld: Nederland, Denemarken en Nieuw Zee

Nederland, Denemarken en Nieuw Zeealnd. Met elkaar hebben zij een aandeel van eOVo in de wereld zuivelhandel. Denemarken produceert zo'n 5.500 miljoen kilo melk, waarvan ruim de helft in een of andere vorm wordt uitgevoerd. Nieuw Zeeland produceert zo'n 6.000 miljoen kilo melk, waarvan iets minder dan de helft naar andere landen gaat. Nederland produceert niet minder dan 11.500 miljoen kilo melk en daarvan wordt ruim 6.000 miljoen kilo in een of andere vorm geëxporteerd. Kortom: Nederland is wereldkampioen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen