DE EERSTE KLAP

ledere keer wanneer wij van Flakkee weer richting Noordelijke Streken reizen, treft het m.ij bijzonder dat ik slechts node afscheid van het eiland kan nemen.

Toen ik mijn vrouw leerde kennen — zij is geboren en getogen Flakkeese — werkten en woonden wij beiden in Rotterdam.

U weet natuurlijk hoe dat gaat, na een maandje of wat moet de vriend mee naar huis om aan de ouders van het meisje te v/orden voorgesteld. Dat was dan mijn eerste kennismaking met Flakkee. Op mijn oude gammele motorfiets re

Op mijn oude gammele motorfiets reden wij, bepakt met vuile was om die door moeder te laten wassen, via de oude Barendrechtse brug naar de Haringvlletbrug. Wie schetste mijn verbazing, daar

Wie schetste mijn verbazing, daar aangekomen, dat ik tol moest betalen. Het betalen van tol druist rechtstreeks in tegen elk gevoel van vrijheid dat een Groninger eigen is !

Er ontspon zich met de man achter het loket dan ook een heel aardige discussie, die ongetwijfeld in handgemeen zou zijn geëindigd, w^are het niet dat mijn meisje zich in het strijdperk wierp en alle moeilijkheden In één keer oploste door zelf de tol voor een motorfiets te betalen. De slagboom ging voor ons open en

De slagboom ging voor ons open en voort ging het weer.

Overigens had mijn vertrouwen m het gezond Flakkees verstand een danige laiauw gekregen. Gelukkig leerde ik van mijn meisje

Gelukkig leerde ik van mijn meisje dat slechts Rijkswaterstaat aansprakelijk kon worden gesteld voor de tolheffing. Ons reisdoel was Dirksland, maar voor

Ons reisdoel was Dirksland, maar voor wij bij Oude Tonge arriveerden Het mijn motorfiets met een tot ver in de omtrek hoorbare icnal het afweten. Geroutineerd en gewend aan de nuk

Geroutineerd en gewend aan de nukken van hel oude ding wierp ik mij op het mecahniek om dat te openen en zijn ingewanden te bezien. Juist op dat moment kwam ons een tractor achterop, met op de bok het prototype van de bedachtzame Flakkeese boer. Deze liet de tractor bij ons stilhou

Deze liet de tractor bij ons stilhouden en verlangde inzicht in onze problemen.

Ik vertelde hem dat hoogstwaarschijnlijk de ontsteking zwaar getroffen zou zijn van het onaangename weer van de laatste dagen.

Hij gmg daar niet op in en steeg van zijn hoge zitplaats, de tractor m alle gemoedsrust op de weg latend. Hurkend aan mijn zijde en met diep

Hurkend aan mijn zijde en met diep meegevoel sprak hij de historische woorden: „'k Geleuf dat 'r 'n kaebel los ligt" en hij wees op de bougiekabel van de linker cylinder die er heel zielig bij hing.

Ik keek dankbaar naar hem op en vertelde hem dat ik die er juist had afgenomen, teneinde de bougie te verwijderen en op ongerechtigheden te onderzoeken.

Ondertussen had zich achter de stationair stampende tractor een rijtje wachtende auto's gevormd. Vriendelijk toeterend trachtten zij de

Vriendelijk toeterend trachtten zij de aandacht van de tractorchauffeur op hun te vestigen. Die pogingen liepen op niets uit, om

Die pogingen liepen op niets uit, omdat de man in kwestie zich In zijn hoofd had gezet mij te helpen. ,,'k Ha oali nog es zo'n ding bereje"

,,'k Ha oali nog es zo'n ding bereje" sprak hij en wees mij op condensvormlng op de carburateur.

„Maek 'm maer es droag". Ik demonteerde de sproeier en jawel hoor, die zat leuk verstopt. „Deurblaeze en d'r weer in draele".

„Deurblaeze en d'r weer in draele". Ik blies en draaide, startte en waarlijk, het kreng liep weer.

Welgemoed beklommen wj weer het monster en reden, vriendelijk zwaaiend naar de hulpvaardige Flakkeënaer en de wachtende automobilisten verder op weg naar Dirksland. De ontvangst bij de ouders van mijn

De ontvangst bij de ouders van mijn meisje was enorm ! Stel U voor: een geheel uit zwart leer

Stel U voor: een geheel uit zwart leer opgetrokken figuur, met vrij lange, wapperende haren, op een schrik en ontsteltenis zaaiende lawaaimachine, met Uw dochter achterop, rijdt het gangetje in tussen twee eengezinswoningen !

Het figuur permitteert zich bovendien in hel gangetje de ontsteking van zijn motorfiets iets te vertragen en aldus luid knallend zijn aankomst kenbaar te maken aan ieder die het horen wil.

De ouders v/aren dan ook redelijk geschokt. Geheel buiten mijn verwachting kreeg

Geheel buiten mijn verwachting kreeg ik echter een geweldige ontvangst en de kennlsmalilng verliep dan ook uiterst prettig.

De volgende morgen — zaterdag — gingen mijn meisje en ik naar de markt te Menheerse om enige inkopen te doen. Als bewijs van vertrouwen mochten wij in de auto van de vader van mijn meisje gaan en ondanks het feit dat er maar weinig verkeer op de weg was, zag ik toch weer kans om in moeilijkheden te komen. Rijdende van Dirksland naar Middel

Rijdende van Dirksland naar Middelharnis komt men eerst door Sommelsdijk. Welke rechtgeaarde Flakkeënaar zou

Welke rechtgeaarde Flakkeënaar zou dat trouwens niet weten !

Even voorbij de bushalte krijgt men in Sommelsdijk een weg van rechts. Dat geeft niets, want de weg waarop men rijdt is een voorrangskruising. Ik had gewild dat dat ook bekend was geweest aan de man die de auto bestuurde die plotseling en wel met een hoge snelheid uit het zij straatje kwam schieten.

Natuurlijk juist op het moment dat ik met niet minder hoge snelheid die kruising opreed. Weer was ik de veroorzaker van een

Weer was ik de veroorzaker van een tot ver in de omtrek hoorbare knal. Ditmaal betrof het echter niet mijn eigen motorfiets, maar de auto van mijn aanstaande schoonvader ! Met een klap van zeven op de schaal van Richter boorde de vijand zich in mijn flank. Na het puinruimen naderde het moment waarop Ik schoonvader tekst en uitleg zou moeten geven.

Nadat wij de gegevens van onze belager hadden genoteerd, zijn we toch maar Inkopen wezen doen op de markt. Op de terugweg zat ik stilletjes te overpeinzen hoe ik mij er nou weer eens uit zou kletsen, maar ik besloot toch maar de ware toedracht te vertellen, waaronder het feit dat ook ik waarschijnlijk te hard zou hebben gereden bij het naderen van die kruising. Echter, de mare was mij reeds vooruit gesneld. Ik wist toen nog niet hoe snel be

Ik wist toen nog niet hoe snel berichten op Flakkee van de ene naar de andere kant \'an het eiland kunnen gaan in .,no-time".

Mijn a.s. schoonvader stond ons reeds op te wachten en glimlachte meevoelend naar mij. „Dat is toch gek als je zoiets overkomt met de auto van de vader van je meisje", sprak hij en vervolgde manhaftig: „We laten het ding wel weer uitdeuken, hoor!" Dat vond ik mannentaal en onder het

Dat vond ik mannentaal en onder het genot van een borreltje 's avonds heb ik hem het hele verhaal uit de doeken gedaan.

Hij nam het goed op en nu weet ik ook dat de mentaliteit waarmee hij het opnam ongeveer representatief is voor de wijze waarop men op Flakkee de dingen opneemt.

Zoals bijvoorbeeld die keer dat wij aan de buitendijk krukels zijn wezen zoeken.

Maar dat vertel ik de volgende keer... Jan de Moraatz.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen