Ontwerp Van Wet M.B.T. Diergeneeskunde

Er was eens een boer die zijn dierenarts belde en hem vroeg om te komen, omdat één van zijn koeien met de nageboorte was blijven staan. De dierenarts kwam, verloste het dier van wat het kwijt moest en zei tegen de boer: „in het ver\rolg bel je me op in zo'n geval, zegt dat er iets aan de koe hangt en dan stel ik vast dat het de nageboorte is. Want die diagnose wordt door mij gesteld en niet door de boer".

Gelukkig behoren dit soort dingen tot het verleden en is de relatie dierenartsveehouder heel wat gewoner en minder afstandelijk geworden. Een goede dierenarts vertrouwt de goede boer heel wat meer toe dan vroeger en dat lijkt mij juist.

Schreef ik kort geleden over de ontwerp Gezondheidswet voor Dieren, thans is er weer een ontwerp-wet ingediend en wel een voorontwerp van Wet op de Uitoefening van de Diergeneeskunde, kortheidshalve W.U.D. genoemd .Het gaat hierbij om een aanpassing van de W.U.D. daterend uit 1954. In het nieuwe ontwerp worden de zaken geregeld voor wat betreft de verloskundigen en castreurs, de kwestie van de paraveterinaire krachten en de tuchtrecstspraak.

In de huidige situatie moeten verloskundigen en castreurs in het bezit zijn van een vergunning. De verloskundigen mogen de z.g. keizersnede niet toepassen, tenzij er sprake is van een noodgeval. De castreurs mogen alleen mannelijke dieren onvruchtbaar maken, maar geen sterilisatie bij vrouwelijke dieren toepassen. De Nederlandse Vereniging van Dierverloskundigen en Castreurs heefst sterke aandrang uitgeoefend om het verrichten van de keizersnede aan de verloskundigen wettelijk toe te staan en de bevoegdheden van de castreurs ook uit te breiden (sterilisatie van vrouwelijke dieren, castratie van hermafrodiete dieren en van z.g. binnenberen en tot de chirurgie van scrotaalbreuken).

De Ministers van Landbouw en Visserij en van Justitie hebben daar geen gevolg aan gegeven, doch willen het beroep van veeverloskundigen en castreurs laten uitsterven, door geen nieuwe vergunningen meer af te geven. De veeverloskundigen mogen de keizersnede slechts toepassen als ze met een dierenarts een samenwerkingsverband aangaan op vrijwillige basis en de castreurs mogen slechts onder bepaalde voorwaarden de chirurgie van scrotaalbreuken bij varkens en de toepassing van plaatselijke verdoving uitvoeren. In het nieuwe wetsontwerp wordt aan de eigenaar van de dieren toegestaan bepaalde routine-matige werkzaamheden te verrichten, zoas de preventieve mastitisbestrijding bij het droogzetten van koeien, het geven van ijzerinjecties bij biggen, het ontwormen van dieren en het geven van bepaalde herhalingsinjecties.

Een ander punt dat wettelijk geregeld gaat worden is het werk van de paraveterinairen. Dit zijn hulpkrachten met een bepaald opleiding, met een bepaald taakomschrijving en met een geregelde relatie tot de dierenarts. •*

De para-veterinairen kunnen worden ingeschakeld bij b.v. de behandeling van rotkreupel bij schapen, het schurftwassen bij schapen, bij de runderhorzelbestrijding en bij vaccinaties bij vee of pluimvee.

Ook wordt voorzien in het tuchtrecht, voor zover het gaat om die bedragingen die ontoelaatbaar zijn uit een oogpunt van algemeen belang. Er moet een veterinair tuchtcollege komen en een Veterinair Beroepscollege, bestaande uit rechtsgeleerden, dierenartsen en misschien dierverloskundigen en castreurs.

Het voorgaande is natuurlijk niet volledig, maar bevat wel de hoofdpunten van de ontwerpwet. Ingewijden verwachten, dat er zeker twee jaar overheen zal gaan voordat de wet in werking kan treden. Er zullen ongetwijfeld nog wijzigin

Er zullen ongetwijfeld nog wijzigingen aangebracht worden door zowel de betrokenen als door het Parlement. Ik wils lechts een paar eerste kanttekeningen maken.

•k Het is goed dat er op dit terrein eindelijk duidelijkheid komt en dat de wet aangepast wordt aan de veranderde situatie.

TÉr De eerste motivering in de memorie van toelichting, dat er een rij dierenartsen staat tew achten, waardoor de mogelijkheden voor dierverloskundigen en castreurs steeds kleiner worden, spreekt mij niet erg aan. Ik proef hieruit meer de neiging om het beroep dierenarts te beschermen, dan om de veehouderij tegen zo laag mogelijke kosten zo goed mogelijk hulp te bieden.

if Ik vind het jammer dat er alleen van tucht sprake is als het algemeen belang geschaad wordt. Ik had graag gezien dat de veehouder ook een klacht kan indienen, als hij vindt dat zijn dierenarts het niet goed doet op zijn bedrijf. Dat behoort er ook onder te vallen en in het Tuchtcollege zouden ook enkele veehouders moeten zitten.

if Ik ben blij dat de dierenartsen méér aan bedrijfsbegeleiding gaan doen, maar dat betekent ook meer inspraak van de veehouders en die inspraak zou in deze wet tot uitdrukking moeten komen.

Overgenomen uit „MELK"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen