Grijsoordse Schetsen De Wacht Aan De Maas

De eerste mei dagen van 1940 waren dagen van spanning. De verloven waren al een poos ingetrokken, alles kwam terug bij zijn onderdeel. Zakenverloven van dokters, boeren, winkeliers, bestonden niet meer. Alles en allen in de stellingen.

Verhoogde waakzaamheid tot het bevel „strijdvaardig alarm" dreef de soldaten de slaap uit de ogen. Daarbij kwamen de geruchten, men zag onbekende lichtseinen.

Uniformen van treinpersoneel, postbode's, soldaten en van de politie werden naar Duitsland gesmokkeld. Spionage, verraad en dan de actie's van de 5de colonne. Toen 4 bataljons fascisten tegen Madrid oprukten in de Spaanse burger oorlog seinde de 5de colonne dat zij de strijd in het centrum zouden beginnen. Sindsdien bedienden de Duitsers zich ook, door samen te werken met hen die hun welgezind waren.

Er was een Quisling maar ook in ons land Mussert en Rost van Tonningen. Zij gaven openlijk blijk, de één meer dan de ander, de Duitsers te helpen de gehele Europese kust te veroveren, teneinde te gaan varen tegen Engeland.

Doordat nu het militaire gezag gold konden maatregelen tegen hen worden ondernomen. De openlijkste belijders van de nieuwe orde werden gevangen genomen. 21 man, waaronder het Kamerlid Rost van Tonningen werden geïnterneerd op het fort Prins Frederik in Ooltgensplaat op het eiland Flakkee. In de bunkers en stellingen waren de nachten lang donker en koud.

In de bunkers en stellingen waren de nachten lang donker en koud. Door de op- en afkomende soldaten van de wacht was het onrustig om te kunnen slapen. Veler gedachten gingen uit naar thuis. Elke morgen werd de aanval verwacht. Alles was met scherp geladen, de munitie stapelde zich op. De soldaten van dit Regiment kwamen van onder Rotterdam tot uit

De soldaten van dit Regiment kwamen van onder Rotterdam tot uit 't Retranchement in Zeeuws Vlaanderen. De naderende strijd en waarschijnlijke dood wierp zijn schaduw over hen uit. De Roomse soldaten hadden nog gebiecht en absolutie ontvangen, maar de jongens van Flakkee als de meest orthodoxe zagen hun noodlot somber in. Ze zaten bijéén en zongen soms gezamelijk een psalm. Bijbelvast als ze waren kenden ze de meeste uit hun hoofd. „Wat doen ze daar beneje?" vroeg een passerende infantrist. „Domineeje" zei de Koeijer uit Zaamslag die er geen snars van begreep.

„Dan doe 'k een potje mee", zei hij en liet zich door het mangat zakken. Een wolk van stof en zand kwam met hem mee. Hij struikelde over een lange bajonet van de specialisten-compagnie en viel te midden van de liggende soldaten.

Wat doen jullie ook met zulke lange stekken stekers mopperde hij. Een jongen uit Oosterland die altijd langzaam sprak zei: „Wiele riege d'r altied twee geliek an". „Dan mot je 't vlugger doewe as je noe praet want ze bluuve nie op d'r beurt wachte", meende de Vlaming. Maar ook hij bevestigde de geruchten van verraad en spionage.

„Als de bruggen de lucht Ingaan", zei hij, „dan begint het". Een paar voltreffers en de hele houte santekraam stort in, ik heb mijn testament al ingevuld". Dat kon want achterin je zakboekje zat het testament voor je laatste wilsbeschikking. Het identiteitsplaatje hadden we allemaal aan een koordje om de hals. Naam, geboortedatum, onderdeel en Regiment en geloof. Oudere mannen echter vulden het wel in, maar wij jongeren hadden nog niets om na te laten.

Er was ook appèl. Velen dachten aan het soldatenlied: De nacht is koel en stil, Niets geen gedruis. Nog heerst geen krijgsrumoer. Hier van huis. Op eens daar klinkt de maar; de vijand nadert daar, mannen houd U gereed, de strijd wordt heet.

Knapen van achttien jaar, staan in de rij, mannen met grijzend haar staan aan hun zij. Zij allen moesten toch, Verlaten huis en hof, Verlaten vrouw en kind, en maagd en vrind. In de eerste vroege morgenuren van de 10de mei onweerde het.

Maar wel vreemd was het, wel de donder maar geen bliksemlicht. Het is inmiddels 4 uur geworden, 't wordt licht. Vliegtuigen komen met zwermen over als zilveren vogels. De luchtdoel artillerie begint als een razende te schieten, aan de Maas

De luchtdoel artillerie begint als een razende te schieten, aan de Maas opgestelde zware mitrailleurs ondersteunen hen. Bruggen vliegen in de lucht. Rookzuilen en stof stijgen honderden meters op. Het is ontzettend. De Duitse artUlerie vuurt sterk en hevig. Dreunend slaan de granaten

De Duitse artUlerie vuurt sterk en hevig. Dreunend slaan de granaten in.

En dat alles gebeurde op zo'n mooie morgen in de lente; een begin van een vreselijke oorlog, die vijf jaar zal duren en miljoenen jonge soldaten het leven zal kosten. .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen