Hans Van De Berghoogte

Amsterdam - H. A. van Bottenburg N.V.

En dan stel ik de ouders altijd gerust, want natuurlijk komt dat vanzelf weer m orde Hebben wij ooit over Rudi te klagen gehad' '

„Och klagen, ik klaag nóg niet Ik maakte mij de laatste tijd wel eens ongerust, ze kon zo stil zijn, zo wit zien en dan ja, dat prikkelbare als ik haar naar de oorzaak vroeg" „Laten we hopen, dat we straks na de

„Laten we hopen, dat we straks na de vacantie ons zonnig vrolijk meiske weer thuis krijgen'

„Ja ' '

„Wat zeg je dat twijfelachtig, moeder"

„'t Is niet goed van me, dat weet ik, maar soms bekruipt me de angst, dat onze tijd voorbij is"

„Hoe bedoel je dat'"

„Nu, dat ze vandaag of morgen een ander toebehoort"

„Maar dat is 's werelds beloop, Erna Was dit met het geval, dan hadden jij en ik elkaar ook niet gekregen"

,,Ik weet, dat je gelijk hebt en toch is het net alsof ik mijn kmd nog niet af kan staan"

„Wordt dit dan al van je gevraagd'"

„Neen, daar heb je gelijk aan"

„Nu dan' Zouden we dat maar niet overlaten aan Een, die ook haar weg bepaalt'"

Zacht drukte mevrouw Seller de arm van haar man

„Vind je me erg egoïstisch'"

„Neen, alleen mag je niet, nu er sprake van afstaan is, aan 't tobben gaan Dat noemen we de dingen vooruit lopen Maar nu nog iets, zou jij je meiske altijd bij je willen houden' Zou je haar met ten volle gunnen, wat jou eenmaal zo gelukkig maakte'"

„O ja, daar behoef ik met lang over te denken, natuurlijk gun ik haar een eigen gezin Ik zou het zelfs heel erg vmden als Rudi ongetrouwd bleef"

„Maar daar behoeven we geloof ik niet bang voor te zijn Dat zij m haar keus eisen stelt, mag ik wel"

„Toch heb ik nooit kunnen begrijpen, waarom ze Herman van Damme, die toch een burgemeestersplaats in het vooruitzicht had, heeft kunnen afwijzen"

„Afwijzen' Heeft die haar dan gevraagd' Daar weet ik niets van'"

„Nu gevraagd' Daar heeft zij zich nooit rechtstreeks over uitgelaten, maar 't was toch wel vreemd, dat die opeens niet meer kwam Dat moet jou toch ook opgevallen zijn'"

, Dat IS me ook wel opgevallen, maar dat jongemens kon toch ook van gedachten veranderd zijn"

„Neen hoor, daar ben ik zo zeker van' Je ziet 'm trouwens nooit met een meisje, wel eens met zo'n groepje, dat om hem heen fladdert, maar nooit speciaal met die of die".

„Aan een kant gelukkig, dat de-burgemeestersplaats-m-'t-vooruitzicht Rudi toch niet genoeg was Zullen we nu afspreken moeder, dat we met die zorg over Rudi aan een eind zijn' Dat we rustig afwachten of er straks werkelijk reden is bezorgd te zijn' Als ik weet, dat JIJ m stilte tobt, is 't met mijn rust gedaan"

,,Je hebt als altijd gelijk, vader, ik moet er mee ophouden"

„Afgesproken'"

Als een scherpe sikkel stond de maan aan de hemel, hier, daar en waar het oog maar zocht, stonden sterren, klem en groot, enkele licht tnllend, andere rustig m hun stille pracht Vage stemgeluiden drongen tot hen door Bij het passeren de'- grote hotels overstemde de muziek het geluid van de zacht aanrollende golfjes „Een zomeravond om nooit te verge

„Een zomeravond om nooit te vergeten Erna"

„O, ik geniet zo van dit rustige zijn hier en vanavond nog meer dan m de omgevlogen weken"

, Je weet wat een bekend versje zegt' „Een mens lijdt dikwijls 't meest, door 't lijden dat hij vreest en dat met op komt dagen" Wat zijn we daar allemaal toe geneigd, jij en ik, en gaan al gebukt onder leed, dat God nog met eens gezonden heeft, misschien nooit zenden zal"

„Zeg nu niet „wij", ik maakte alleen de fout" „Och Erna, daar is zo wemig zelfken

„Och Erna, daar is zo wemig zelfkennis voor nodig, vandaag jij, morgen ik Weet je wat wij straks doen' Een gezellige brief aan Rudi schrijven, jij begmt, ik emdig".

„Dan kruisen onze brieven elkaar natuurlijk npt"

,,Dat geeft niet, dan schrijven we weer en altijd maar weer in onze vacantiestemming, vrij van zorg en zwarigheid Zo moet ons meiske vader en moeder straks aantreffen en niet weer als twee stille agenten, die elke mtieme gedachte haar willen ontfutselen Als ik alles achteraf na ga, hebben wij maar het kmd in haar gezien en vergeten, dat zij tot vrouw gegroeid is, die haar eigen problemen te verwerken heeft" „Daar zou zij ons toch raad in kunnen

„Daar zou zij ons toch raad in kunnen vragen"

„Ook dat moet geleerd"

„'t Is misschien iets van de tegenwoordige tijd, maar zo mgewikkeld ben ik nooit geweest".

„Bracht ik met mijn komst in jouw le ven met alles mee, Erna' Bleven er toen nog alleen-te-verwerken moeilijkheden over, zeg eens eerhjk'"

Andermaal drukte mevrouw Seller de arm van haar echtgenoot terwijl twee betraande ogen de zijne zochten „Zo, dat dacht ik ook' En nu naar

„Zo, dat dacht ik ook' En nu naar „Zeezicht" terug En als je mij dan met wat thee gelaafd hebt, zal ik maar als eerste schrijver beginnen".

„Oom Ernst"

„Ja Rudi"

„Heeft u wel tijd voor mij?"

„Om te begmnen is het vacantie en ten tweede heb ik voor jou altijd wel een uurtje beschikbaar Waar willen we praten, op mijn kantoor, op imjn kamer of buiten'"

„He buiten oom'"

„Prachtig, even mijn tabaksdoos vullen en een gezellige pijp uitzoeken". „Zegt U het even aan tante'"

„Zegt U het even aan tante'"

,,Maar dat is wel m orde Als jij je fiets eens mee nam, dan kan je terug fietsen als ik b v naar Tieneke doorga"

„Daar denk ik met aan, ik vind het veel te gezellig naast u te lopen, al is het nog zo ver Bij Tieneke wacht ik dan wel weer"

„Maar dan zou ik zeggen gaan we daar samen naar bmnen, jullie kent elkaar nu Ben je er één dezer dagen nog geweest?"

,De vonge week daar heb ik u van verteld daarna niet meer Maar \andaag ga ik lie\ er niet mee naar bmnen"

„Goed kmd'"

Als twee grote effen groene tapijten lagen de pas gemaaide grab\ lakten aan weerszijden \an de hoofdweg, hier en daar onderbroken door een boerenerf of landhuii

„Als we deze landweg eens msloegen, wat denk je daai-\ an Rudi''

„Ja oom. Ik ken dat weggetje dat loopt uit op een klem begioeid heuveltje vanwaar je een prachtig vergezicht hebt"

, Juist daar m de schaduw van die bomen dacht ik neei te '-ti ijken en dan ben ik een en al lui«:terend oor Je zit geloof ik meteis diep m de put".

, Ja ik heb moeilijkheden of liever moeilijkheden gehad, die heb ik zelf verwerkt '

Zo' 't Is nu maar de \raag of je dat practisch gedaan hebt want als we iets goed verwelken mag er geen meters diep m-de-put-zitten op \o"lgen Dat is half werk dan moet je weer aan 't werk gaan, dubbel werk dus '

Stilte

„Zo, hier zijn we op 't bedoelde plekje Als we daar gmds onder die berk eens gingen zitten, ik stop een nieuwe pijp en JIJ ziet de juiste diaad te vmden"

wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen