HET KIJKVENSTER

Vervlakking en versmalling - Polarisatie - Versnippering -

Er zijn twee gevaren die onze kringen bedreigen, zo hoorde ik laatst iemand zeggen. Het ene gevaar is dat van de vervlakking. Men wil godsdienstig zijn en tegelijk met volle teugen van het leven en van de wereld genieten. Waarom zou je bijvoorbeeld niet' s morgens naar de kerk kunnen gaan en 's middags de natuur intrekken? Wat zit er nu voor kwaad in wanneer een chisten op een gezellig avondje eens danst of een keer een bioscoopje pikt? Je moet het allemaal niet zo zwaar en niet zo somber opnemen! Het andere gevaar- aldus de spreker- is dat van de versmalling. Die zegt het een beetje anders dan ik, dus die deugt niet. En die denkt over bepaalde dingen een beetje. anders, dus die is ook afgeschreven. En zo wordt ieder die niet precies hetzelfde denkt of gelooft als ik, van de tafel geveegd. Ik houd uiteindelijk alleen het smalle spoortje over waarop ik zelf loop of rijd. Dat is versmalling.

Ik geloof dat hier een in een paar woorden veel gezegd is. Vervlakking en versmalling. Bij vervlakking gaat de kerk en gaan de kerkmensen zo vèr mogelijk mee de wereld in. De grenzen worden uitgewist. Bij versmalling trekken we ons zo ver mogelijk uit de wereld terug en schrijven we alle andere kerken en richtingen af om tenslotte alléén ons eigen kerkje of groepje te houden.

Het eigenaardige is dat het eerste sneller wordt opgemerkt dan het tweede. Dat we niet de Heere kunnen dienen en tegelijk de wereld, dat zullen velen in onze kringen nog wel erkennen. Maar het tweede heeft de schijn méé. Want daarbij kun je opkomen voor beginselen en principes en zélf uit de strijd tevoorschijn komen als kampioen van de waarheid! Dan kunnen de mensen nog van je zeggen dat je het allemaal zo serieus opneemt en datje de gevaren zo ziet. En wat wil een mens, ook een godsdienstig mens, anders dan zelf groot worden?

Daarom dacht ik dat het laatste gevaar groter was, omdat het subtieler ligt. We kunnen dat vandaag de dag gemakkelijk constateren in de politiek en in de kerk. Er zijn mensen en groepen voor wie het nooit goed genoeg meer is, niet zwaar genoeg, niet ernstig genoeg, niet degelijk genoeg, of wat voor woorden je er ook maar voor wilt gebruiken. We noemen dat polarisatie. Links wordt aldoor linkser en rechts wordt aldoor rechtser! En zo komen „links" en „rechts" - wat een akelige woorden eigenlijk! - almaar verder uit elkaar te liggen.

De voorbeelden liggen voor het grijpen. Nog niet zo lang geleden schreef ik in deze kolommen over de scheuring in de Gereformeerde Gemeenten in Nederland: drie predikanten traden uit, drie bleven. Op een andere keer maakte ik melding van onenigheid binnen de kringen van de S.G.P. - dat zal resulteren in een voorkeursaktie. Vorige week konden we ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de Ger. Bond in de kranten lezen dat een groep predikanten ter rechterzijde de koers van de Bond te „links" vindt en plannen heeft een eigen, alternatieve Bond op te richten....

Moet de polarisatie en de versnippering in kringen van de Ger. Gezindte nog langer zo doorgaan? Wat moet er dan van die Ger. Gezindte overblijven?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen