Middelharnis' historische gemeentehuis pronkt weer als een parel. . . !

Zoals er in 1639, bij het gereedkomen van dit architectonische juweeltje met veel waardering over zal zyn gesproken, zo gaat ook sinds vorige week weer roem uit van het Middelharnisse gemeentehuis dat na een ingrijpende restauratiebeurt herboren uit de steigers tevoorschijn is gekomen. Een vol jaar lang zyn die aanwezig geweest om de kundige restaurateurs gelegenheid te geven het historische gebouw van top tot teen te „verplegen" en haar ouderdomsverschijnselen weg te werken. Hoezeer ze daarin geslaagd zijn bleek toen vorige week de facade van het monumentale pand werd vrijgemaakt en het gemeentehuis weer onbelemmerd haar gezicht kan tonen . . !Zij maakten een nieuwe windvaan in de vorm van een Middelharnisse visserssloep. Het materiaal van de bestaande vaan was dermate aangetast" dat het scheepje uit elkaar dreigde te vaUen terwijl het ook al lange tijd niet meer gehoorzaam was aan de wind, geketend als het was door de oxydatie. In de top dus een nieuwe geheel koperen sloep die speels meemanouvreert op de nukken van de wind.De kwaliteit van het koepeltje was nog redelijk, alleen het daarin hangende klokje was aan een grondige beurt toe die haar werd gegeven door de bekende firma Eijsbouts. 't Was misschien al eeuwen geleden dat het klokje enige klank had voortgebracht, maar ze is nu een nieuwe jeugd begonnen. Het kan thans electrisch worden geluid al is nog niet afgesproken bij welke gelegenheden het haar klank zal laten horen, 't Zou best aan het begin van de maandelijks gehouden raadsvergaderingen kunnen zijn? 'Het dak is aan de voorzijde van een nieuwe leibedekking voorzien, voorts van nieuw dakbeschot waar dat nodig bleek zowel als van een nieuwe balkenconstructie. De drie ^u -Iden d'> b?t tempelfront sieren waren nog in goede staat en behoefden slechts goed te worden schoongemaakt om hun decoratieve functie weer jarenlang te kunne vervullen. Alleen werd het weegschaaltje van vrouwe Justitia van nieuw bladgoud voorzien en kreeg het beeld dat de Voorzichtigheid uitbeeldt een nieuw spiegeltje in haar hand. Minder zichtbaar, maar evengoed hard nodig, zijn de nieuwe dakgoten, alle van koper, terwille van een langere levensduur als dat met zinken goten het geval is. Het op het front in zandsteen aangebrachte gemeentewapen - dat gebeurde overigens pas in 1908 - kreeg na vele jaren weer haar oorspronkelijke kleuren, zoals die aan de hand van oude verflagen waren onthuld. Alle metselwerk werd schoongemaakt en opnieuw gevoegd en de zandsteen werd waar nodig vernieuwd. Ook de hardstenen trap die door de jaren en eeuwen heen lelijk was verzakt werd opnieuw gelegd. De heren Witvliet zorgden voor de res