,,0p z'n Flakkees gezeit.."

De Wederopbouw (2)

Ze kwam noe eigelijk us areges aores. Het was in Goeréé toch aoltied mar 't eige. 't Bleef toch elleken dag, ten eigen sleur. Stof of neme, de kaemer 't zij een Friedagse of een geweune daegelijkse beurte geve. Zurrege dat ter eten was, as te kinders uut schole kwamme. Affijn dat weetje wel, de Flakkeese huusmoeders staene bekend om der properheid. Wasse, bakke, kaarne in een kind kriege! Dal was vroeger hel spreekwoord, as 'k het zoe mag zage. Dat wil niet zage dat Jo zuvvel kinders

Dat wil niet zage dat Jo zuvvel kinders had. Nee, de pil was ter nog wel niet, toch hadde ze mar drie kinders. Het kwam toen al een beetje in zwang, dat een maans daer niet alléén voor gebore was, ze wistte toen toch al van oppassen, dienk'k. Dus zodoende, ze hadt toch nog zeker een déél van leven. In ze hadt ter plezier in. Wat mos je aores, taer achter den Diek. De kindertjes mochtte gezieje worre oor. Om deur een riengetje te haele. In as Adrie dan Sondags mit ter gieng kuijere, dan was een wat groas op zun gezinnetje. Noe wD ik taer noe niet bie zage dat het

Noe wD ik taer noe niet bie zage dat het overal zoe was. Nee... helegaeve niet 'k Hawe wel aore verhaelen gehoard. Noe niet bepaeld van 't Eiland mar uut aol die groate plekken. As tie thuus kwamme, dan was ter loan dat ze meebrochte, al uutgegeve. In wat hadde ze dan. Ze konne mitterhaest te schuld ofdoewe, mar dur most fanself nog wat achter gehouwe worre om nae de biuskoop te gaen. As je het tan goe naeteld. dan gieng der

As je het tan goe naeteld. dan gieng der glieke aweer al téén in 't aore opte pof In manlief kreeg tan 's Maendagsochens te hoaren: Vraagje om een voorschot, want ik heb niks meer en dan direct opsturen hoor. Dan wazze de maansen op "t Eiland,

Dan wazze de maansen op "t Eiland, toch wel aores. Jae... 't is noe wel zoe, je heit overal kaf ongder het koren, dat wil 'k niet za, mar 't merendeel van de vrouwen hadde der een hekel an, om wat op te laete schrieven. Dat vongde ze een schangde. Mar nae den oorlog, dan was tat mil een beetje overleg oak niet zoe noadig oak oor. Vooral die maanswn die in de Wederopbouw gienge waarke, ze hadde daer toch aoltied nog meer as in Flakkee,

In deur aol dien oblegoasje, was ter toch eigelijk een soort langveruuzing. Zoe as ik al gezeid ha, de mannen wiere het moe.

Dus tan de vrouwen us meeneme, nel as tat Jo dee. Het stong ze wel an. Mar de waarkmaansen uut de groate plekken, nee... die bleve op ter stekje. Die vongde ommers Vlissunge of Middelburg gien graote plekke. Die wazze het aores gewaand. Ze

Die wazze het aores gewaand. Ze kwamme daer om caanten te verdienen, mar vruze daer hadde die gien zin in. In dat is noe 't verschil: waer bin je

In dat is noe 't verschil: waer bin je gewaand geweest in waer kom je vandaen. Want wat is ter noe klein... wat is ter noe groat? Mar noe gaene mun weer nae Jo vrom.

Mar noe gaene mun weer nae Jo vrom. Ze hadt het us bekeke, ze wist nae veurl vuven en zessen dat ze een hoap achter most laete. Mar ze zag toch oak een leven dat ze wel anstong. Ten éérsten: Adrie eiken dag thuus, de kinders groeiende noe toch op zoe hallef zongder vaoder in wat wazze die blieje, elke naevund Pa thuus. Ze zalle dur musschien oak wel een hekel an gehadt ha, dat ze der vriendinnetjes achter moslte laete, mar wat aores, dat lokt een kind ommers aoltied an. Toen dur dan een net huusje kwam, dat

Toen dur dan een net huusje kwam, dat volgens ten Wederopbouw construksje opgeknapt was, beslote ze dan mar om de groate stap te waegen. Dat was een héle ongdememing oor. Ze

Dat was een héle ongdememing oor. Ze mostte een haop achterlaete. Een net huusje dat aoltied tot in de puntjes deur Adrie was begehouwe in waer Jo niks, nee, tottael niks liet sloffe. Een lekker achteruut, mit volop groente, want al waarkte Adrie in Zéélangd, Saeterdags was een evegoed ten hélen dag in de weer. Jae... dat was ter aoUemaele mitterhaest mar niet in Souburg. Kan je begriepe. Mar hie zag ter wel gat in oor. Toen ze hel

(an oak van kangten bekeke hadde in aoUes deurgepraet was gieng den hélen inboedel in een vrachtauto... vruuswaegens die wazze der toen nog niet. Die Stongé wel in Duuslangd, teminsten: As ter nog een ^.paene van heel was. 't Konn^ oak resten weze.

jo in de kinders gienge mit te bus mee in zoe kwarnme ze daer an. Hei was zeker een net huusje, mar Adrie had al gezurgd tat het: kantje, levantje was!

Den Wederopbouw hadt het wel wat op laete knappe, genogt voor heultjes doewen, mar daer kon Adrie toch gien genoegen meeneme. Hie was ter zelf nog aevend an aevend in

Hie was ter zelf nog aevend an aevend in bezig om aoUes nae zun zin te kriegen. Al, hadt tun den hélen dag hard gewaarkt, dat dee der niet toe, hie was toen nogjong in as je dan niet te lui bint, dan kan je héél wat verzette in der wazze musschien nog wel wat moals die un gehoUepe ha. Dat zat wel snor. In toen ze dan mit zun

Dat zat wel snor. In toen ze dan mit zun aoUen in Souburg ankwamme, hadde ze al gaauw aolles netjes voor mekaore. Het was al gaauw een toevluchtsoord voor verschillende Wederopbouwers. Maansen die toch de huselijkheid misten, wiste zoa, dat taer de kofjepot opstong. Jo had aoltied wel wat. Ze bakte soms koekjes of ?t een of aore, in zoe'n proffesorus oventje. Dat was op zun eige al een héle prestaosje. Want je mot niet dienke, datje mar trek van aolles kon kriege zoe trek nae den oorlog. Mar net as aolles, ze kreeg het vo mekaore, mit ter van te voeren genoemde overleg.

In zoe irokke der toch droppelsgewieze nog wel den eén of aoren nae toe. Och, daer hoar je dan nie méér zoe van, mar der binne dur bie mieb weten, toch wel een minke gebleve.

De boel wier zoa zachtjesan al aerdig opgeknapt. 't Kuntoor in Middelburg mos nog al us

't Kuntoor in Middelburg mos nog al us angedaen worre, 't zei voor 't ééne of 't aore. Ze willende daer wel veul vange op 't leste, mar de annemers uutbetaele, hoow mar. Die konne aohnar méér in méér voorschiete. Daer is tan soms oak gien waarken tegen, mar dur binne dichte zukke onrechtvaerdigheden, daer mot je dan mar bie stil bluve staen. Daer is toch niet teen te vechten.

het leven daer op te Padweg gieng zun gang, oftat het noait aores geweest was. Aolles netjes in schoan, aolles op zun tied. Dat was eigelijk net as op Flakkee, al héél al, ingedeeld, voor de héle weke. Alleen... de Mart in middelburg, die kon niet deurgaen as Jo dur niet geweest was. Ze hadt ter toch aoltied wel het of het aore lapje of een potje, pannetje of matje noadig. In dat kan je oak begriepe. As je pas aregus weunt tan mot er tellekes nog wat gekocht worre. In je heit al zuvvel caanten uutgegeve in dan kan je op te mart nog al us wat op te kop tikken, 't Komt musschien wel niet aoltied uut, wat te maete betrefd, mar een beetje akkerdére, dan kom je der wel. Dat was ze wel toevertrouwd. Wie had tat toch oait gedocht, dat ze nog us op Walcheren zouwe weune. Mar ze hadt hetbest nae der zin oor, in daer mot je dan wel blieje om weze, zoe mar ineens op een aore plekke. In as je dan aores daer toch niet overgedocht had. Wat een oorlog al niet te weeg kan bringe. Ze hadde het mit ter buren oak getroffe,

Ze hadde het mit ter buren oak getroffe, kittige maansen. Jae dat is oak een tref oor. mar ze slote der eige oak nog gaauw an. As ter wal te doewen was van den Wederopbouw, in 't kamp of in 't Zwaantje, ze ginge dur wel us nae Flakkee, dat is te begriepen. Mar as te buren of kennissen vroege: In kan je dat taer noe zoe mar wenne? Dan zeije ze, mun zouwe al nie méér vrom wille.

De kinders krege der aok al gaauw vriendinnetjes in vriendjes. Dat gieng fanself Het was nae aol die ellende die der éérst was geweest toch zoe langzaeman. (het land waer het leven goed is) geworre. De kinders groeiende op in de vriendjes in vriendinnetjes fanself oak. In dan kon het toch oak wel gebeure dat een buurmeisje der eige ontpopte tot schoandochter. Een aerdige jongen nel een naandje vurbie de Padweg mog zun eige al héél al gaauw, schoanzeune noeme. Dat is zoe 's levensloap. Mar mil het klimmea van de jaeren. kwamme dur zoe noe in dan toch oak strubbeliengen, dat bluuft meestal niet uut. Toen ze al héél wat jaertjes op te Padweg geweund hadde in der oak al kleinkinderv in de fummielje kwamme, wiei- hei wel wat benaauwd, teméér, daer ze een doch er in Rotterdam hadde weune. Die kom; 'ie van eigens oak nae Oma in dan wier het huus wat klein. In een maans wil oak wel us verandere.

Dus ze krege een aor huus dat een beetje greater was. mar hel was nog wel dichtte vol loge's mar as ze dan mar met zun tweetjes wazze, dan wier het toch wel groat. Ze hadde dan toch wel lied om over aolles te praeten, van wat het leven gebrocht had. Aol die toestangden van den Wederopbouw. In dan den lied van de waetersnoad, mar daer hawe ze niet zuvvel van meegemaekt. Dat was het aargste in Tholen, Zuud Bevelangd in Schouwen in Duvelangd. In zeker hawe ze het tan over Flakkee, as ze daer over beginne. Dan zieje ze nog aol de waeterkotten voor der die in Souburg wazze, toen ze der nae den oorlog al gaauw kwamme waarke. De roeibootjes in de gange, bie een hoap maansen in dan loape over die vlongders, van 't eéne huus nae 't aore. Jae toen is taer in Souburg oak een hoap ofgedaen. Dat was aoUemaele verleden lied. Noe was ter héél wat nieuwbouw gekomme, der was netuurlijk oak een hoap ofgebroke, dat hélemaele ongdergraeve was van 't waeter, dat binnenslroamde in die huzen wiere dan mar hélemaele teen de grongd gegoaid in een nieuwe kwam daer dan voor in de plekke. Mar toen dat gerééd was kwam der, net as overal, gebrek an huzen. het breide uut. Op te Schelde, dat is een scheepswerf in Vlissunge, daer kwamme oak steeds méér maansen in ieder mot toch weune. Vandaer dan de nieuwbouw. De houte keten die der as noadweuningen neergezet wazze, die zalle der wel nie meer weze. Zukke huzen is goed voor een hortje. mar daer motje niet te lange inzitte. In dan kreeg je der oak, net as overal, de bejaerde weuningen. Jae, het huus wier voor Jo oak te groat om te ongderhouwen in al was Adrie der rechlerhangd, naedal un 65 geworre was. hie had toch oak nog een groaten tuun te ongderhouwen. Oak al wazze ze mar mit z'n beidjes. Den éenen at ter van mee in den aoren, dat gaet zoe. In dan nog wat wecke voor van de wintere. mar aol die karreweitjes, dat gae je op ten duur teen op zieje. In as ze dan wel us bie kennissen kwam

die in van die nette kleine huusjes wazze belangd, dan zei ze: Daer zou ik toch oak wel wille weune. je hei wel een hoap minder waark in dien tuun kon Adrie noe oak wel al misse. Die hadt tan toch nog een zoldertje, daer kon een dan nog wat knussele. net genogt as je de zeven kruusjes op je rik voelt, jo hadt oak al een paer keer in 't ziekenhuus gelege in daer gae je oak niet op vooruut, watsjoe? In laet ze noe onverwachts een brief op

In laet ze noe onverwachts een brief op de matte vinde dat ze een huusje angeweze kreeg. Percies waer ze zoe graeg nae toe wou. Aollebeije bheje, dat gaet zoe. Der wier al bedisseld... 7t mol zoe in zoe, in men gaene dan avast mar schoanmaeke mit te meiden, mar 't gelok was zeker te groat. Het leek aoUemaele zoe moai, mar de

Het leek aoUemaele zoe moai, mar de léluke kienkei kwam in de kaebel: Jo mos inééns nae 't ziekenhuus, nog voor dat ze der weunende. jae dan gaet ter wel wat in je om, gloaf tat

jae dan gaet ter wel wat in je om, gloaf tat mar. In bie Adrie in de kinders evenzoe. Mar gelokkig, ze knapte weer op in noe zit ze daer heerlijk van der welverdiende rustte te genieten. Adrie die doet tan us een boodschap op de fiets, want tat is ter te zwaer. In vorders is ze nog de eige goeie gaslvrouwe van aoltied. Toen ze uut het ziekenhuus kwam, hadt ze een huus mil blommen. Dat zeit genogt. Mun zalle hope, zage ze dan, datte min der nog un paer jaertjes van magge geniete. Ze komme niet veul méér in Flakkee, oak

Ze komme niet veul méér in Flakkee, oak al is te reize noe héél wat makkelijker as toen ze der gienge weune. De Deltawerken hawe dat gebrochl. Mar ze zitte noe wel stevig in 't zael, het

Mar ze zitte noe wel stevig in 't zael, het is ter vaste weunplekke geworre. In dat was dan aoUemaele deur den Wederopbouw van Walcheren gekomme. Aores zat ze noe musschien nog op ter' geboorteplekke. Un maans weet toch mar noait waer zun

Un maans weet toch mar noait waer zun weg heen gaet, dat zieje mar. Santé oor luitjes in nog veul jaertjes ter bie. Ze worre der teenworig tachtig - negentig of 't niks Is.

T. H. V. d. Vad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen