Raad Oostflakkee wil 't volle pond ook van woonwagenbewoners

Niet erg sociaal-, maar wel slim hebben de kampbewoners zich in het overleg met het College opgesteld. Ze wezen erop dat het terrein er al ligt en dat de bestrating al is aangebracht en ze vroegen B en W af wat het gevolg zou zijn wanneer zij het gewoon niet zouden huren en het links zouden laten liggen? Waarmee ze bedoelden te zeggen dat de gemeente maar blij moet zijn met elke gulden die dat terrein oplevert, terwijl het ƒ 225.750,- heeft gekost.... Wel wat véél trouwens voor een sloopterrein, zo dacht menigeen uit het raadscollege, zich afvragend in hoeverre de bewoners daarin tevoren waren gekend.

Dat bleek niet het geval te zijn geweest, een aspect dat o.a. de VVD fractie in zijn beoordeling sterk liet wegen, „want" zo argumenteerde dhr. v. d. Boogert: „is de gemeente niet wat voorbarig geweest met het aanbrengen van zo'n luxe bestrating en stelden de bewoners wel prijs op zo'n klasse-,, vloerbedekking" op hun werkterrein?" Wanneer dat niet het geval zou zijn dan meende de VVD fractie zich moreel geroepen achter de huurprijs van ƒ 5,- te staan.

Zo niet de PvdA fractie namens welke dhr. G. W. J. Poortvliet enig geschut in stelling bracht. Dhr. Poortvliet maakte duidelijk dat het volle pond er zal moeten komen! Wie van de bewoners dat dan niet kan betalen zal dan een beroep moeten doen op de alg. Bijstandswet of de Rijksgroepsregeling kleine zelfstandigen. Spreker meende dat de raad terwille van een gelijkberechtiging van de burger vast heeft te houden aan het volle bedrag. Het was een redenering waaraan de CDA fractie zich eveneens spiegelde. „Zij zullen ook het volle bedrag dienen te betalen", liet dhr. L. Hokke weten; wanneer ze dat niet kunnen moeten ze maar een beroep doen op een regeling die het dat dan wel mogelijk maakt. Deze mensen willen gelijk gesteld worden met ieder ander, welnu, dan zullen ze ook gelijk moeten betalen", was de redenering van de CDA fractie.

Natuurlijk vond de raadsvoorz. burg. W. M. V. d. Harst dat ook en hij vond het prima als ideaal voor ogen te houden dat woonwagenbewoners ook gewone mensen zijn die dientengevolge ook gewoon moeten meebetalen, maar het gepleegde vooroverleg had hem toch een ietwat andere les geleerd n.1. dat de haalbaarheid van zelfs ƒ 5,- per m^ twijfelachtig moet worden geacht! !

Men had zelfs voorgesteld tot een collectieve huur waarvan de vergoeding zelfs op niet meer dan ƒ 1,50 terecht zou zijn gekomen.... De voorz. ontkende dat er over de constructie van het terrein vooroverleg zou zijn gepleegd hetgeen ook ongebruikelijk zou zijn geweest, ook ontkende hij dat de gemeente te voorbarig en te royaal zou zijn geweest omdat CRM de eisen vaststelt waaraan moet worden voldaan.

„Het vasthouden aan een hoger bedrag van ƒ 5,- zal de toepassing van ee dwangmaatregel nodig maken en we zouden het terrein ontoegankelijk moeten maken", voorvoelde de voorzitter, met een variant op een bekend gezegde vaststellend dat het met onwillige mensen slecht huurpenningen vangen is. De voorz. bezag dat niemand een beroep zal kunnen doen op de Rijksgroepsregeling kleine zelfstandigen omdat evt. hulp wordt gebaseerd op de resultaten van een vorig jaar maar niemand van de bewoners houdt een boekhouding bij waaruit die resultaten zouden blijken....

,,Wanneer zij onze prijs persé afwijzen dan zullen wij met machtsmiddelen ongedaan moeten maken wat met veel moeite tot stand is gekomen", legde de voorz. de raad voor.

Met sommigen uit de raad geloofde de voorz. best dat de bewoners bereid zouden zijn geweest het met een povere verharding te stellen, „maar", zei hij, „dat kun je nauwelijks aan de bewoners overlaten zeker wanneer we erkennen dat wij een verantwoordelijkheid hebben voor de kwaliteit ervan.

Ook in tweede instantie hielden de heren raadsleden hun bezwaren staande: „wanneer ze het zelf voor het zeggen hadden gehad dan had hun sloopterrein de sloot gebleven" mopperde dhr. Poortvliet, waarop dhr. Hokke voorstelde ƒ 9,37 te vragen en de gebalde vuist te heffen ten teken dat dat er heus moet komen. „Dezelfde rechten, dan ook dezelfde plichten", voegde dhr. Moerenhout daaraan toe.

De voorz. probeerde de raad nogmaals tot „het gebaar" van ƒ 5,- te vermurwen: „ ik ben ervan overtuigd dat het anders een heel moeilijke lijdensweg gaat worden". Ook legde de voorz. de raad voor geen garantie te kunnen geven dat evt. toe te passen machtsmiddelen de gemeente het verlies van de hele geïnvesteerde som zullen besparen.

„We gaan uiterst moeilijke consequenties scheppen" mijmerde dhr. J. vanDam: „we moeten ze als gewone mensen beschouwen, maar in dat stadium zijn ze nog niet".

Het kwam tenslotte op stemming aan: het voorstel van het College werd verworpen met 7-5 stemmen (weth. Kroon was Lv.m. het overlijden van zijn moeder afwezig). Het bleef onvermeld of daarmee de prijs op ƒ 9,37 was bepaald.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen