Prof. Dr. H. C. Kramers overleden

Groot geleerde in de natuurkunde ging heen

Prof. Dr. H. C. Kramers werd in 1922 geboren te Heerde (Gld.) Hij bezocht de O.L. School te Ooitgensplaat, waarheen de familie Kramers verhuisde. Na de Rijks H.B.S. te Middelharnis te hebben doorlopen ving hij in 1939 zijn studie aan te Leiden en zette deze in 1941 voort te Groningen. Na een onderbreking ten gevolge van de bekende oorlogsomstandigheden legde hij aldaar in 1946 het kandidaatsexamen letter A af. Vanaf januari 1947 werkte hij op het Kamerlingh Onnes Laboratorium te Leiden onder leiding van Prof. Dr. C. J. Gorter, die later zijn promotor werd. In juni 1951 legde de heer Kramers het doctoraalexamen experimentele natuurkunde af. De tentamens werden hem afgenomen door zijn oom Prof. Dr. H. A. Kramers en Dr. J. Korringa. In 1947 werkte hij onder leiding van Dr. D. Bijl aan een onderzoek betreffende de paramagnetische relaxatie van enkele aluinen.

Vanaf oktober 1948 hield de heer Kramers zich bezig met de opbouw van een opstelling voor metingen aan vloeibaar helium beneden 1 ° K, waarvan mededeling kon worden gedaan op een congres in Oxford in 1951.

Na het doctoraal examen werd hij belast raet een deel van de leiding van het practium, aanvankelijk nog als assistent, terwijl hem vanaf 1 januari 1955 de rang van wetenschappelijk ambtenaar werd toegekend. In deze functie werkte hij nauw samen met Dr. M. J. Steenland.

Promotie

Ter verkrijging van de graad van doctor in de Wis- en Natuurkunde promoveerde de heer Kramers op 1 februari 1956 aan de Rijksuniversiteit te Leiden. Als promotor trad op Prof. Dr. C. J. Gorter, hierboven reeds genoemd. Het proefschrift, dat de heer Kramers op gezag van de Rector Magnificus Dr. A. E. van Arkel, Hoogleraar in de faculteit der Wis- en Natuurkunde samenstelde draagt als titel: „Some properties ofliquid Helium below 1°K". Enige eigenschappen van vloeibaar Helium {edelgas) benede 1 ° keivin: is 273 tot271 graden beneden Celsius. 1 ° keivin is het absolute nulpunt van de temperatuur.

Op 19 november 1963 werd de heer Kramers benoemd als lector in de experimentele natuurkunde aan de Rijksuniversiteit te Leiden en vanaf 1 januari 1980 volgde zijn aanstelling als Hoogleraar (Professor), de kroon op zyn werk. In 1957 gaf de heer Kramers gedurende omstreeks iVi jaar college's aan de Ohio-Universiteit in de stad Columbus, in de staat Ohio in Amerika.

Met Prof Dr. H. C. Kramers is op het gebied van de experimentele natuurkunde een veelzijdig en groot geleerde heengegaan, die de voetstappen van wijlen zijn oom Prof Dr. H. A. Kramers heeft gevolgd met een diepgaande studie, waarneembaar uit zijn proefsclirift; een studie in de natuurkunde die weer wordt voortgezet door een neef van de Overledene, de heer H. Kramers, zoon van ons doktersechtpaar, de heer en mevrouw Kramers-van den Dorpe.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen