Groen Europa bron van mythevorming

De Europese boeren hebben de laatste jaren aan het kortste eind getrokken; hun inkomens zijn ver achtergebleven bij die van andere bevolkingsgroepen. De dure gemeenschappelijke landbouwpolitiek wordt vaak genomen als een illustratie van geldsmijterij. Zolang men allerlei aantijgingen dropt in kringen die volledig oiikundig zijn, lijken ze aardig. In feite kan men met geringe moeite door allerlei goedkoop-kritiek-ballonnetjes heenprikken.

Afhaken per minuut

De gemeenschappelijke landbouwpolitiek wordt vaak afgeschilderd als een bunker die overbodige en ondoelmatig werkende boeren beschermt De boer kan rustig zijn gang gaan en dat dan op kosten van de Europese belastingbetaler. Is dat de werkelijkheid? De ruim 25-jarige landbouwpolitiek heeft het agrarisch gezich van Europa ingrijpend veranderd. Eigenlijk is die politiek een van de meest verbazingwekkende verworvenheden van de Europese Gemeenschap. En over bescherming van de boer gesproken.... tussen 1958 (de EG-start) en 1973 vloeide elke minuut een Europeaan af uit de landbouw. Tussen 1973 en 1980 was dat tempo (onder invloed van een economische teruggang) gedaald tot een persoon per twee minuten. De afname van het aantal landbouwbedrijven staat in geen enkele verhouding met de toename van de Europese landbouwproduktie. Helaas heeft de boer deze prestatie verricht met een karig loon dat reëel tientallen procenten achterblijft bij het inkomen van overige groepea

Minder uitgeven voor landbouw

Er is nog een andere mythe: de EGlandbouwpolitiek is in vergelijking met de Amerikaanse politiek overdreven duur. Uit Amerikaanse documenten blijken ondersteuningskosten voor de Europese boeren die 40% boven het peil van de Verenigde Staten liggen. Het is gevaarlijk de directe steun als graadmeter te nemea Via andere beleidsprogramma's (grondpolitiek, fiscale ert sociale politiek) wordt ook ondersteuning aan de boeren gegeven. De overheidsuitgaven voor de landbouw maakten in de periode 1976-1978 inEuropa 39% en in Amerika 38% uit van de toegevoegde waarde in de agrarische industrie. President Reagan probeert de landbouwuitgaven te drukken, maar de pressie vanuit het Amerikaanse achterland (ook vanuit het Congres) heeft hem gedwongen tot een uitgavenstijging van bijna 7 miljard dollar. In de Gemeenschap heeft men het uitgaventempo, dat in de zeventiger jaren op 20% per jaar lag, gehalveerd. In het afgelopen jaar zijn de overheidsuitgaven voor markt ondersteuning voor de eerste keer in tien jaar gedaald.

Amerika tobt De Europese landbouwpolitiek wordt

De Europese landbouwpolitiek wordt vaak afgeschilderd als de veroorzaker van de Amerikaanse landbouwproblemen. De feiten zijn toch wel anders. De Gemeenschap is de grootste importeur van landbouwprodukten; Europa neemt een kwart van de totale wereldlandbouwimport op. De Europese Gemeenschap importeert meer landbouwgoederen uit Amerika dan de agrarische exportnaarhetAmerikaanse continent Het agrarisch handelstekort van de EG is verleden jaar met ruim 15% gestegen. Voor de goede orde zij vermeld dat de Amerikaanse uitvoer van landbouw pro Ju^^-,u slechts met 5% is toegenomen. Het is niet juist de Amerikaanse problemen af te schuiven op de „merkwaardige" Europese landbouwpolitiek. Behalve de interne moeilijkheden is er ook de toenemende concurrentiekracht van nieuwe agrarische producenten (Brazilië en Argentinië) die de Amerikaanse boer op zijn weg tegenkomt B. Schouwing

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen