Christus en Zijn bruidskerk

Zoals bekend, is dat bijbelboek als het ware een groot bmiloftslied in de vorm van een beurtzang tussen de bruidegom, de bruid en de dochters van Jeruzalem. De lof van de liefde wordt bezongen.

Al door het joodse volk in de oude bedeling werd in dit lied der liederen meer verstaan dan een loflied op de liefde tussen twee mensen. De allegorische (zinnebeeldige) uitleg van het Hooglied heeft een lange en krachtige traditie achter zich.

„Bij de joden is het Hooglied het verhaal van de Verbondsgod en het door Hem verkoren Israel; in de oude Christelijke Kerk is het dat van Christus als de Bruidegom en Zijn Kerk" als bruid. Nog later werd de hefdesverhouding verklaard als zijnde die tussen Christus en de enkele ziel. Voor al deze opvattingen zijn min of meer parallellen en dus verdedigingen in de Schrift Zelf te vinden.

Dominee Van Meer noemde zijn boek, „Christus en Zyn bruidskerk", met de nadruk op dat „....kerk". Dit is een welbewuste keuze van de schrijver. In het meisje uit Sulam, de bruid van het Hooglied, zag hy het beeld van de hele Kerk, de gemeenschap der heiligen. Zelf schreef hij daarover: „De hemelsche Salomo heeft Zich Sulammith ondertrouwd in gerechtigheid. En Sulammith is de levende Kerk, maar niet de enkele ziel. Dit worde goed in het oog gehouden. De Heere Jezus gaat niet tienduizend maal tienduizend huwelijken aan! Doch slechts één huwelijk, en wel met allen die Hem van de Vader gegeven zijn Maar valt het persoonlijke dan geheel weg? Allerminst!" De enkeling mag leven uit hetgeen aan de gemeenschap door de Heilige Geest geschonken wordt; hij of zij mag putten uit wat aan het Godsvolk als geheel werd toevertrouwd.

Deze benadering is denk ik de klassiekgereformeerde. Ze doet recht aan twee heel centrale noties in de Heilige Schrift verbond èn bevinding — het „allen" en „een iegelijk". De reformator Calvijn — exegeet bij uitstek — schreef op vrijwel elk bijbelboek een uitgebreid commentaar.

Zo niet op Hooglied en evenmin op het boek Openbaringen. Toch is Calvijns verklaringswijze van het Hooglied bekend. Hij verwees namelijk eenvoudig naar zijn preken over Psalm 45, dat eenzelfde thema heeft. En hoe verklaart hij? „Calvijns exegese is typologisch: Salomo is type van Christus, de Bruid is type van de kerk" (dr. 1. Boot). Ds. Van Meer volgt dus dezelfde lijn.

De verhandelingen van ds. Van Meer worden terecht „meditaties" genoemd. Hoewel exegetisch verantwoord, zijn ze geenszins wetenschappelijk of iets dergelijks. Tot stichting geschreven, wenst deze pastor zijn lezers meer en meer op te bouwen in de kennis en de genade van de Heere Jezus Christus.

„Ik ben myns Liefsten, en mijn Liefste is mijn". Als dit in oprechtheid mocht worden beleden, blijft het waar, al ervaart het bruidsvolk er voor een tijd niets van. Want het heil ligt niet vast in Sullamith, in haar gedachten, gewaarwordingen of stemmingen, doch is verankerd in Hem, die zeide: „Bergen zullen wijken, en heuvelen wankelen; maar Mijn goedertierenheid zal van u niet wijken, en het verbond Mijns vredes zal niet wankelen". Hij weidt onder de leliën; Hij heeft een welgevallen aan Zijn gekenden. Hij verzorgt ze en verwaarloost ze niet; daarom zal er geen enkele van Hem afvallen en verloren gaan.

Aanbevolen lectuur.

N.a.v. Ds. E. van Meer, Christus en

Zijn bruidskerk. Het Hooglied in

meditaties verklaard en toegepast Uitgeverij Den Hertog

Uitgeverij Den Hertog te Houten/Utrecht.

te Houten/Utrecht. Gebonden. 315pagina's.

Gebonden. 315pagina's.

Prijs f 34,50

J. K.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen