�De Psalmen Davids" door C. H. Spurgeon

Wie een (al dan niet oude) uitgave van de Statenvertaling met kanttekeningen tot zijn beschikking heeft, kan deze woorden daarin vinden. Het is een fragment van de inleiding op het^oeA: der Psalmen. Een „lusthof', een „schatkamer", zeggen de vertalers. „Een spiegel van de christenheid", zo typeerde Luther. Inderdaad — in de psalmen ziet men Gods heiligen in het hart. In hun zuchten naar Gods heil, in hun jubel om de verlossing, in hun klachten voor Gods aangezicht, in de lof vanwege de uitreddingen. Vandaar dat de Psalmen nóg het troostboek bij uitnemendheid vormen.

Paradijs der devotie

Eén van degenen die de bijzondere waarde van het Psalmboek kende, was de grote Engelse prediker uit de vorige eeuw Charles Haddon Spurgeon (1834 - 1892). Zijn stof tot meditatie ontleende hij dikwijls aan de Psalmen. Meer dan twintig jaar werkte hij aan zijn zeer uitvoerige „The Treasure of David", een verklaring van de Psalmen. In een voorwoord op éen van de delen, zegent hij de dagen, waarin hij met David mediteerde, treurde, hoopte, geloofde en juichte. Kan ik hopen gelukkiger dagen te beleven aan deze zijde van de gouden poort, zo vraagt hij zichzelf af. Meer dan eens is de overtuiging hem op het hart gebonden dat ieder mens het gebied van de Psalmen zelf moet doorkruisen om te weten welk een Goddelijk land hier ligt, een land vloeiend van melk en honing, maar niet voor vreemdelingen. De Heilige Geest alleen kan de sleutel geven tot de schat van David, het „paradijs van de devotie".

Spurgeon kende bevindelijk de kostbaarheid van de Psalmen. In zijn al genoemde verklaring komt dat op vrijwel elke bladzijde tot uitdrukking. Sedert kort is Spurgeons commentaar weer voor het nederlandstalige publiek te verkrijgen. Het geheel werd in vijf kloeke delen, samen goed voor meer dan 3000 pagina's, op de markt gebracht door De Groot - Goudriaan te Kampen. De vertaling, waarvan nu de zesde druk wordt geboden, is al wat ouder; ze is van Elisabeth Freijstadt. Jammer dat geen introductie is opgenomen, waarin nader op de personen van auteur en vertaalster wordt ingegaan.

Spurgeon bespreekt zijn stof tekst voor tekst. Aan elke Psalm wordt een „titel of opschrift" gegeven en toegelicht, vervolgens een„ verdeling" aangegeven, waarna de eigenlijke,, verklaring" volgt. Vanaf Psalm 38 v/ordtn „Ophelderende aantekeningen" toegevoegd. Deze bevatten treffende citaten van vele godgeleerden, met wie Spurgeon zich verwant voelde, zoals Andrew Gray, Richard Sibbes, William Gumall, Matthew Henry, Thomas Boston, Jonathan Edwards, maar ook van Maarten Luther, Joh. Calvijn, F. W. Krummacher en anderen. Spurgeon heeft niet alleen veel boeken geschreven maar er kennelijk ook vele van anderen gelezen. Zijn citatenkeuze alleen al laat zien dat hij met recht in de Puriteinse en Schotse traditie wordt geplaatst. Met name met hen wist hij zich eensgeestes.

In zijn Psalmverklaring is Spurgeon niet anders dan in zijn andere werken: helder, eenvoudig — zeker niet simpel —, sprankelend, getrouw aan de Schrift en gericht op de geestelijke welstand van zijn lezers. Hij wilde hen stichten in de oorspronkelijke zin van het woord, dat is opbouwen in de kennis en de oefening van het geloof Ook qua taalgebruik verraadt de schrijver zich niet; zoals altijd beeldend. „De druiven van dezen tros zijn schier tot berstens toe vol van den nieuwen wijn des Koninkrijks" (Psalm 119). „In den hof der hope groeien de laurieren der toekomstige overwinningen met de rozen der toekomende blijdschap en de leliën van den naderenden vrede" (Ps. 42 : 6).

Schriftuurlijke rijkdom

Ik doe er denk ik goed aan uit de rijkdom van verklaringen en gedachten enkele fragmenten door te geven. — „Nooit is het gebed meer waar en Gode meer welbehagelijk dan wanneer het uit de treurigste en vreeselijkste plaatsen tot Hem wordt opgezonden. Diepe plaatsen brengen diepe Godsvrucht teweeg" (Psalm 130 : 1). — „Tranen zijn welsprekender dan duizend tongen. Zij werken als sleutelen die den toegang ontsluiten tot het teergevoelig hart. En de genade zal hun niets weigeren, indien hij die ze stort, uitziet naar nog kostelijker druppelen, namelijk naar hetbloed van Jezus" (Psalm 39:13). — Meermalen schittert ons in Spurgeons verklaring van de Psalmen de persoon en het werk van Christus tegen. „Wij hebben geen Zaligmaker die zichzelven heeft aangesteld en die onbevoegd is voor Zijn ambt, maar Eenen die door God gezonden is, en die goddelijk bekwaam gemaakt is voor Zijn werk. Onze Zaligmaker Jezus is ook de Christus" (Psalm 89 : 21).

Ook over de oefening van het geloof zegt Spurgeon wonderschone dingen. „Zijn geest drong door tot in de eeuwigheid, waar God woont als in eene heilige plaats. Hij liet af van de dingen des gevoels en der gewaarwordingen, om zich bezig te houden met het onzichtbare. Zvjn hart sloeg een blik achter den voorhang, waar de driemaal heilige God staat" (Ps. 73 : 17). — „Mijn God zal de rimpels op uw voorhoofd effenen, en de tranen afwisschen van uwe ogen, daarom zal ik mijn hoofd opheffen en rustig zijn te midden van den storm" (Ps. 43 :5). — „Aldus wordt de strijd beslist en ten einde gebracht door het geloof. Door het vertrouwen zijns harten is hü in het vooruitzicht overwinnaar. Het droevigst gelaat zal nog blinkend gemaakt worden van vreugde, zoo men werkelijk God aan zyn woord kan houden, zoo er werkelijk een verwachting is van zijn heil" (Ps. 42 : 12).

Het loopt uit op de lofzang. „Als God ons vervult met blijdschap, dan behooren wij die blijdschap aan zijne voeten uit te storten en lof; en al onze gaven en bekwaamheden behooren aangewend te worden tot eer en verheerlijking des Heeren. God te bezitten en het te weten door het geloof, dat is de hemel voor het hart; daarin is volheid van blijdschap en zaligheid gelegen" (Ps. 43 : 4).

Bron

Heil hem, die de woorden van de Psalmen ook de zijne weet. Niet geannexeerd, maar geschonken — in ontvankelijkheid en verwachting. Omdat het steeds weer van de andere kant moet komen. Wie de Psalmen van binnenuit kent en daaruit leeft, mag putten uit een rijke bron die oude en nieuwe schatten van zich geeft. Troost bij ziekte en rouw, genade voor schuld, gemeenschap in verlatenheid en hoop waar het uitzicht ontbreekt. Nochtans!

De overwegingen van Spurgeon willen tot deze kennis leiden — geloofskennis wel te verstaan.

Tot slot zij gezegd dat de boeken keurig zijn uitgegeven. Hoewel fotografisch herdrukt — duidelijk leesbaar, helder papier en in mooie stevige banden gestoken. De prijs is, gemeten aan wat geboden wordt, zeker niet te hoog.

N.a.v. C. H. Spurgeon, De Psalmen Davids. Uitgeverij De Groot - Goudriaan te Kampen. Vijf banden. Zesde druk. Uit het Engels vertaald door Elisabeth Freijstadt. Totaal 3006 pagina's. Prijs ƒ 237,50; per deel ƒ 52,50.

J. K.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen