Wie schrijft er mee van en over Flakkee?

Ajje kraoij noe, leest, dan dienk je an un haen, mar as ik ut lees, dan d^enkuk an un bepaelde man, diezzu bie oengs op ut durp, -K^^oij noe noe mende, in die geschiedenis zak noewus «P. P^P'^^" ^f""^^^°° '.^ ! schrieftur mee van in over Flakkee". In dan zajje zage, hoe komrniedaer noe zoinijeens op, in dat zak oak even verteile. Ik zat un tiedje geleje bie de kaekchirurg, wangt, ik had ontstoke wortelpunten, in die haele ^e dur dan van de butekant uut. das gijeen lolletje, mar je ken teminste die kies, waer dat an zit prebere te houwen, in je kriegtur toch wel us ijeen ajje wat ouwer wordt, die dur uut mot, mar affein, ik most daer eve wachte, in toen las ik un berichie in un krant, in toen docht uk annijeens an die soortgelieke gebeurtenis bie ons op 't durp.

Noe wastur bie oengs op ut durp un man, in die had altied groate moeite om in slaep te kommen, zo gaet ut verhael althans. In of dien haen waer t zo opslaet noe van zun eige was, of van un buurman, dat week eigeluk niet percies, mar dat is voor 't verhael oak genijeens van belang. Noe, iedere ochend dan, wier die bepaelde man wakker gekraoijd deur die r....haen, in dae hattun netuuriuk un meraekelsen hekel an. In watjes in zun oaren of aordoppies. dat zallun wel niet geprebeerd ha. In je ken je voorstelle dattun zun eige iedere ochend weer ergerde an dien haen. Noe mottut gebeurd weze, dattun op un ochend hijeel vroeg, toen dien haen weer begon te kraoijen zun bedstee is uutgestapt, nae dien haen toe, dien haen gevange. in toen heitun dien haen de nik omgedraoid. In hie was zo vroeg zun bed uutgegaen, dattun docht dattun hijeelemael allijeen op was, mar noe wastur un buurman, die was oak dien dag zo vroeg uut de veren, in die heitun gezien, in oak gezien, dattun dien haen de nik omdraoide, in toen un dat deeij mottun gezeid ha: Kraoij noe! of dattun zage wou ziezo noe beurt dat niemijeer. Mar je voelt wel, dat wier deur de man die um gezien had, roengdverteld, want die ha daer lol an, in je weet hoe dat op un durp gaet, dat verhaeltje is zo verteld, in zo bie iederijeen bekend. In zodoende gieng de man die ik bedoel verder deur 't leven as: Kraoij noe! Mar oak dit verhael is alweer zolang geleje, dat de betreffende mens, allang overieje is. In nogmaels, of 't noe zun eige haen was, of die van un buurman, dat haak nooit gewete. Mar zo ist verhael. In un rechtzaek is dur nooit van gekomme. zoas in dat krangtebericht. Meschien bin dur bie jule op ut durp oak wel van dat soort verhaelen, ajje effe kan, schrief ze us op in laet oengs ut oak us leze??!! ^^ ^^^^^^ ^^^ „„ „„j gediende

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen