Een Polderfigurant
De wekker loopt af. Een traktorchauffeur rekt zich nog eens lekker uit. Weer een nieuwe dag. Wat zou de baas vandaag voor mij in petto hebben? Een mooi baantje hoor. Grasbermen van de polderwegen maaien. De bestuurder haakt zijn stikzak in de cabine en koppelt een maaibalk aan de trekhaak van zijn metalen paard. Fluitend begint hij de wegranden te scheren. Dit tot grote ontsteltenis van de daarin wonende insekten en het wriemelend leger kruipend gedierte. Maar ja, als de hoogopschietende bermflora de polderpaden gaat versmallen, moet er snijdend worden in-
^^'^^''^^ Zonnebloem
En zo draait de grastondeuze de Pardamusweg in. Stopt voor een zonnebloem. Een korte kennismaking hiermee. Haar mooie naam luidt Helianthus annuus. Komt van het griekse helios (= zon) en ontho (= bloem). Drieduizend jaar geleden wordt deze plant al gekweekt door amerikaanse indianen. In de zestiende eeuw brengen ontdekkingsreizigers uit Peru de plant mee naar Europa. Er begint een grootschalige teelt, vooral in Rusland. De zonnebloem verschijnt in onze tuinen als sierplant. Langs sommige exemplaren wordt wel eens de meetlat gelegd in een wedijver naar de top. De hoogste mag in de krant. Af en toe poot de natuur er zelf een ergens in een polder. Zoals hiervlak langs het pad.
Lelijkerd
De mens achter de traktorhandles kan het niet over zijn hart krijgen deze alleenstaande Helianthus gelijk met het maaiveld te centimeteren. Het is Flakkeese mooiste niet. Verre van dat. Zeker niet vergeleken bij de wedstrijdplanten die in onze tuinen naar steeds hoger sferen reiken. Dit is een nederige annuus van anderhalve meter. Doch, zij heeft zich in en op haar eentje in alle weer en wind kunnen handhaven. Zonder enige beschutting en ondersteuning waarmee haar competitienichten worden beschermd en geleid. Een onaanzienlijke als deze haalt nooit het plaatselijk nieuws. Waarom deze lelijkerd dan nu wel? Omdat het voortbestaan van haar éénjarig leven is te danken aan de vredelievende gedachtengang van een machinedrijver. Ze heeft een prijsje verdiend met het intbreken in de besluitvorming van een mens. Want geloof maar dat de traktorman heel wat heeft moeten manoeuvreren met zijn motorische zeis om de zonnebloem te sparen voor het polderplaatje van dit moment.
Meedraaien
Hoe is ze hier verzeild geraakt? Via een vogelkrop? Een stoot van de wind? Zou ze ook meedraaien met de zon?
Jazeker, meldt de Gezinsgids voor de Natuur. „De beweging van één enkele bloem in de tuin wordt niet zo gauw opgemerkt. Maar op een uitgestrekt veld vol zonnebloemen, is die richtingverandering een opvallend schouwspel Duizenden bloemen draaien langzaam met de zon mee terwijl ze het licht ontvangen met opgeheven hoofden".
Niet waar, schrijft J. P. Thijsse m het Verkade-album Herfst. Even meeluisteren: „Er wordt wel eens verteld, dat de zonnebloem zou meedraaien met de zon, maar als je eventjes rondkijkt in de tuin, waar er een stuk of tien bloeien, dan blijkt, dat ze naar alle kanten zien en soms de zon finaal hun rug toekeren De naam is alleen te danken aan de gelijkenis van de bloem met de stralende zon, of liever met de afbeelding van de stralende zon".
Portret
Onze poldergast laat haar verfrommeld hoofdje hangen. Kijk maar. Sommige bladeren hangen slap langs haar dikke, harige stengel. Ze zit onder het stof en opspattend slijk van de voorbijwentelende traktorbanden. Kijkt anu met toegeknepen kelkbladen naar het oosten.
Maar het is wel middag. Ze zou nu haar gezicht vrolijk opwaarts moeten richten, zoals illustraties dat is boeken aanschouwelijk voorschrijven. Maar die planten staan niet eenzaam langs een nu stoffige, soms moddernatte, polderdreef te figureren in een natuurportret. J. V. P.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 12 juli 1991
Eilanden-Nieuws | 10 Pagina's