Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het Kijkvenster

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het Kijkvenster

bhk op kerk en samenleving

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

- Kerkhervorming - Schijneenheid - Achterhaald?

Deze week zat ik wat na te mijmeren over 31 oktober, de dag waarop we de Kerkhervorming herdenken. Zoals ieder jaar zijn op tal van plaatsen weer samenkomsten gehouden, meestal interkerkelijk, om sdl te staan bij het grote wonder dat de Heere aan het eind van de donkere Middeleeuwen Zijn Woord weer als een licht op de kandelaar heeft geplaatst. Het is een goede zaak daaraan ieder jaar weer te worden herinnerd en daarvoor ook telkens weer de Heere te danken. Tegelijk is het een goede gelegenheid elkaar de vraag te stellen wat wij als kerk(en) en ieder persoonlijk met dat Woord hebben gedaan. Want we zijn niet beter dan die gemeente aan wie de Heere Jezus het schrijven: „Ik zal uw kandelaar van zijn plaats wegnemen indien gij u niet bekeert..."

* * * Toch roept de jaarlijkse Reformatieherdenking ook vragen op. In het kader van de Stichting 'In de Rechte Straat', of van Protestants Nederland worden tal van samenkomsten georganiseerd, waaraan de verschillende kerken broederlijk hun medewerking verlenen. Het is meestal de enige keer per jaar dat predikanten van de Hervormde Kerk, van de Christelijke Gereformeerde Kerken en van de Gereformeerde Gemeenten na elkaar dezelfde kansel beklimmen en de betekenis van de Reformatie toelichten en onderstrepen. Ze wekken dan naar buiten de schijn van eenheid, ook doordat de meditaties of referaten inhoudelijk op elkaar zijn afgestemd. En aan het eind zingen de gemeenteleden in elkaars kerk broederlijk en zusterlijk het Lutherlied. Maar daarna trekt iedereen zich weer terug in z"n eigen kerkelijk fort om een jaar lang niet naar elkaar om te zien. We mogen natuurlijk dankbaar zijn dat zoiets althans éen keer per jaar nog mogelijk is, maar het is uiteraard wel zuinig Het is ook de vraag of de pijn van de verdeeldheid wel wordt gevoeld, erger, of zi) ook beleefd wordt als zonde voor God. Want het is niet niets, dat de ene kerk van de Reformatie in zoveel brokstukken uiteengevallen is, die alle dezelfde belijdenis onderschrijven. Dat wordt niet ongedaan gemaakt door één keer per jaar gezamenliik op te trekken.

* * * Overigens hebben we nu alleen de rechterkant van de Gereformeerde Gezindte op het oog, want in breder kerkelijk verband schijnt de Reformatie een achterhaalde zaak te zijn. En het probleem van Luther heeft plaats gemaakt voor andeie vraagstukken, die veel relevanter schijnen...

Ik vond dat kostelijk verwoord in een stukje m het Hervormd Weekblad van 31 oktober, waarvan ik het slot hier laat volgen:

„Ik weet wel. met zijn ziekelijk zondebesef staat Luther belachelijk ver af van de moderne tijd met zi|n ziekelijk gezondheidsbesef maar God was voor hem een vaste buicht! De mens van tegenwoordig zit niet in over het brandende vraagstuk hoe de zonden genadig zullen worden vergeven, als wel waar de middelen vandaan moeten komen om lang en lekker te kunnen leven. Luthers strijd voor de afschaffing van het celibaat is in het protestantisme ook niet aktueel, wel de vraag hoe men zich kan laten scheiden. De goede werken dan? Het giroboekje wordt nog weleens gegrepen als er weer ergens een nood of een ramp is. Als goede protestanten weten we dat dit goede werk voor God met telt als optelpost, maar voor de belasting als aftrekpost. De kerk van nu ontkerstend? Nog niet helemaal, maar ook nu is er een schreeuwende behoefte aan licht en warmte voor de zielen. De kerk biedt geen werkelijke verlossing en zielevrede, hoeveel geld er ook gestort wordt uit 'solidariteit" De Timmerman uit Nazareth timmert als de grote Hervormer op de kerkdeuren Doe Mij open, laat Mij in. want Ik wil

Doe Mij open, laat Mij in. want Ik wil allen die daarbinnen vermoeid en belast zijn. rust geven, en Mijn lichaam, de gemeente, een nieuw hart. Kerk, als jij niet wordt herboren.

IS de wereld nog verloren. En als Jezus niet méér is dan de Man uit Nazareth, dan wordt er niemand echt gered".

Commentaar overbodig, zou ik zeggen Waarnemer

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 november 1991

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's

Het Kijkvenster

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 8 november 1991

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's