Het Kijkvenster

blik op kerk en samenleving

- Twee berichten

- De joodse sabbat

- Wetticisme

Soms kunnen een paar krantenberichtjes je aan het denken zetten. Bij mij was dat vandaag het geval. Twee dingen die betrekking hebben op de wijze waarop orthodoxe joden de sabbat vieren.

Jeruzalem en omgeving worden de laatste dagen getroffen door uitzonderlijke sneeuw- en regenval. Maar - zo hebben de streng-orthodoxe rabbijnen bepaald - op sabbat mag geen last worden gedragen, dus ook geen paraplu. Dan maar niet naar de synagoge en dus binnen blijven!

Het andere bericht was soortgelijk. Ouders kregen het verbod hun kinderen in een wandelwagentje te zetten op sabbat, en om voedsel uit het huis te dragen. Anders mag dat wèl, want er is een touw om Jeruzalem gespannen dat de hele stad tot één woonstede maakt. Maar door de abnormale sneeuwval is het touw op enkele plaatsen gebroken... * * *

* * *

Wie denkt hier niet aan de woorden van de Heere Jezus, dat farizeeërs de mensen lasten oplegden, zwaar om te dragen. Een zo letterlijke toepassing van de wet maakt duidelijk dat men van de geestelijke strekking van die wet geen notie heeft. Enerzijds probeert men aan die letterlijke opvatting te ontkomen, want het is natuurlijk dwaasheid, te denken dat men het gebod kan opheffen door een touw om. de stad heen te spannen... Maar als dan dat touw breekt, dan geldt dat gebod in zijn volle kracht! Door zulke simpele krantenberichtjes

Door zulke simpele krantenberichtjes gaan we nog beter begrijpen hoe verontwaardigd de Heere Jezus kon reageren op dit soort casuïstiek van de wetgeleerden. Denk maar aan de verschillende gevallen die ons in het Evangelie worden beschreven, waarin de Heere Jezus op sabbat mensen genas. Aan die overste van de synagoge bijvoorbeeld, die zei: „Er zijn zes dagen waarin men moet werken, komt dän en laat u genezen en niet op de dag van de sabbat". En bij een andere gelegenheid aan de vraag van de Heere Jezus: „is het ook geoorloofd op de sabbat gezond te maken?" Wat een moeite heeft het Hem gekost om

Wat een moeite heeft het Hem gekost om duidelijk te maken dat de sabbat er is voor de mens, en niet de mens voor de sabbat! * * *

* * *

Overigens hoeven we niet zo ver te gaan om dit soort wetticisme aan te treffen. Laten we vooropstellen dat de wekelijkse rustdag een groot goed is, waar we zuinig op dienen te zijn. En niemand verdenke mij ervan dat ik het pleit zou willen voeren voor een zondag waarop alles geoorloofd is.

Maar wie kent in eigen kring geen voorbeelden van een zondagsviering waarin alles gebonden is aan regeltjes die nauwgezet in acht moeten worden genomen, zonder iets te kennen van de vreugde in de dienst van God? Nog niet zo lang geleden was er een dis

Nog niet zo lang geleden was er een discussie aan de gang over de vraag of gehandicapten op zondag wel gebruik mochten maken van een invalidewagentje om de kerkdiensten te kunnen bijwonen. En daarbij werd serieus de opvatting verdedigd dat ze dan maar beter thuis konden blijven en een preek lezen! Er zijn kerken waarin het sacrament

Er zijn kerken waarin het sacrament van de Heilige Doop wordt bediend in door-de-weekse diensten, alleen omdat de kinderwagen 's zondags contrabande is... Zijn we bij dit soort opvattingen zo ver verwijderd van de streng-orthodoxe joodse sabbatsviering?

Nogmaals, laten we ernst maken met het vierde gebod. Maar niet, zoals de Heere Jezus Zelf heeft gezegd, dat gebod krachteloos maken door onze inzettingen.

Waarnemer

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen