Melissant (2e serie, nr. 2)

De Kerk

De latere Oud Gereformeerde Kerk Deze werd gebouwd met de steun van velen: Ik tekende aan uit een geschrift van dhr. A. Keizer.

Hugo van Seters, voogd over de kinderen van Pietje Koole gaf/5,- voor hen aan de kerkbouw; Jaap Nagtegaal, herder bij H. Bosschieter (stee later van P. D. Sieling) ƒ 300,-; Jurjen Abres, Moos Struik en Hein Koring en de 'oude herder' A. van Es, opvolger van Jaap Nagtegaal, gaven ook. Kees Struik ging voor geld rond (zoon van Moos). Opbrengst ƒ 1600,-.

(Hugo van Seters woonde in Stellendam, was getrouwd met Lena Koole, dochter van Joost Koole, die de grond voor de kerk gaf).

Ds. Uilenbroek diende de gemeente van 1893 tot 1895: Over deze predikant het volgende: Hij schreef een overzicht van 'de onvergetelijke tijdstippen des levens'.

In de Maas- en Scheldebode van 1895 stond deze advertentie:

HEDEN VERSCHEEN:

No. 2. Leerrede (zijnde de tweede van een zestal) door

Ds. J. J. UITENBROEK te MELISSANT naar aanleiding van Jeremia 31 vers 9: (Ie gedeelte).

„Zij zullen komen met geween, en met smeekmgen zal Ik hen voeren " Bij iedere boekhandelaar è: 10 cent te

Bij iedere boekhandelaar è: 10 cent te verkrijgen, alsmede bij den schrijver (1895).

Onder de bediening van ds. J. Hartkamp was er een onderlinge strijd in de gemeente. Waar die over ging weet ik niet. Mogelijk was ze van persoonlijke aard of kwam erbij een principiële strijd veel of weinig persoons bij.

Ik vermeld deze twistzaak slechts om een waarheidsgetrouw beeld te geven van 't kerkelijk leven of liever om geen vals beeld te tonen van de werkelijkheid, precies zoals de Bijbel ook twisten vermeldt.

En het verheugende is dan, dat men in die dagen van strijd vanwege die onenigheden de kerk niet verliet. (Als men nu onderlinge strijd een reden van kerkverlating acht, is dat zeer de vraag of dat inderdaad zo is. 't Is te vrezen dat de reden dieper ligt).

Deze strijd liep zo hoog op, dat de kerkdeur eens gesloten was en dat Ds. Hartkamp tegen een broeder, J. Keur, zei: „Haal de bijl maar en hak de deur maar stuk!"

Na het vertrek van Ds. Hartkamp kwam er wat wrijving tussen de 'liggingen' in deze Vrije Gereformeerde Kerken, schrijft de Kerkhistorische Kroniek Mogelijk kunnen we beter zeggen: Na zijn vertrek kwam de eerdere wrijving tussen de liggingen opnieuw openbaar. De Kerkhistorische Kroniek vervolgt: „Men beriep zelfs nog een vrij-evangelisch predikant, maar nadat deze bedankt had, trad een deel uit. Door hen werd toen 27 april 1904 een Gereformeerde Kerk geïnstitueerd.

Om het kerkgebouw der Vrije Gemeente werd te Rotterdam in 1911 een proces

gevoerd met de Gereformeerden, die op dit kerkje aanspraak maakten.

De Gereformeerden wonnen het. Ze zeiden: „Zondag kerken wij er". Dat

Ze zeiden: „Zondag kerken wij er". Dat werd echter verhinderd door de mensen der Vrije Gemeente. Het kerkje was dichtgespijkerd en door

Het kerkje was dichtgespijkerd en door de verliezende partij alleen van binnen te openen.

Een jongen van de Vrije Gemeente die er toch in kerken wilde, werd door een raampje, bovendieke-in-de-kerkmuur, neergelaten en wist de spijkers terug te slaan en zo kon de gemeente er weer in.

Het tweede proces dat te Den Haag gevoerd werd, verloren de Gereformeerden.

'Miete van Bette' dat is Maria Struik, dochter van Arie Struik en Elisabeth Hoek, heeft daarin een rol gespeeld, ten gunste der Vrije Gemeente. Deze verenigde zich met de 'Bakkeria

Deze verenigde zich met de 'Bakkerianen' en samen ginge ze nu in dit kerkgebouw kerken, in welks gevel het jaar 1911 kwam te staan. * * *

* * *

In de Ie serie artikelen kwam ik tot de scheuring van de Gereformeerde Gemeente. In de dusgenaamde 'heute kerke' (behorend tot de Geref Gemeenten in Nederland) mocht E. Struik nog 'n hele tijd zijn werk doen. In het N.D. las ik:

Nog aktieve ouderling van 98 jaar

(van onze redactie kerkelijk leven)

MELISANT - Volgende week woensdag is ouderling E. Struik uit Melissant jarig. De altijd nog aktieve ambtsdrager - hij gaat graag op huisbezoek - wordt 98 jaar. Een bijzonderheid in de Gereformeerde Gemeenten in Nederland. Reden waarom het weekblad 'De Wachter Sions' van gisteren er een stukje aan wijdt.

Ouderling Struik is nog helder van gedachten, maar 'zijn been moet hij nu al een achttal jaren missen', schrijft De Wachter Sions. ledere keer denkt men dat het einde van de in 1886 geborene er is, maar dan mag hij weer wat herstellen. Op zo'n Loge leeftijd gaat hij zijn kinderen overleven, noteert de scribent.

„Strijd, kruis en druk zijn hem ook niet bespaard gebleven, maar in het bereiken van deze hoge leeftijd onder alle wederwaardigheden des levens blijkt het wel duidelijk dat ons leven in 's Heeren hand is en dat Hij kracht kan geven om te dragen wat er te dragen is".

De bijna 100-jarige heer Struik kan niet meer voorgaan in de kerkdienst als lerend ouderling, maar gaat nog wel graag op huisbezoek „en weet daar zijn medebroeders toe op te wekken".

Van dit verre familielid heb ik 2 boekjes: Korte mededelingen uit mijn leven en Korte mededelingen uit mijn leven II.

Zij geven een goed en duidelijk beeld van zijn geestelijke ligging.

Een broer van deze E. Struik, Arie E. Struik, schreef een meer dan tweehonderd pagina's dikke bundel gedichten, waarin eveneens zijn ligging goed uitkomt, maar die in z'n stichtelijke verzen 'n heel scherp beeld geeft van de natuur, leven, waarin hij Gods grootheid opmerkt. Jammer dat van dit lijvige grote boek, dat zich goed lezen laat, maar 25 exemplaren werden gedrukt. Ik moclu dit boek een poosje lenen, waarvoor ik dankbaar ben. (wordt vervolgd

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen