Overdenking uit de Heilige Schrift

„De Heere is waarlijk opgestaan en is van Simon gezien".

(Lukas 24.34)

Paasboodschap

„De Heere is waarlijk opgestaan..." Dat was de paasboodschap, die de discipelen van Jezus toeriepen aan de Emmaüsgangers, die op hun weg de opgestane Heere reeds hadden ontmoet. Deze zeer goede tijding, mag de komende rustdag weer in vele kerken, in vele landen, worden doorgegeven.

Het is de proklamatie, dat Jezus Christus als Koning triumfeerde over dood en graf Hij leeft! Hij heeft de dood gedood; Hij is opge

Hij heeft de dood gedood; Hij is opgestaan in heerlijkheid.

Om zondaren te verlossen, legde Hij de heerlijkheid, die Hij bij de Vader had, af

Hij trad in, in de staat van de vernedering, tot in de allerdiepste versmaadheid en angst der hel, toen hij op Golgotha riep: „Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?"

Maar die helse angst aan het kruis, die zielesmart, heeft Hij nu voor eeuwig achter Zich.

Gods recht strafte de Borg om der zonde wil.

Gods recht verklaarde Hem vrij... want zijn Offer was genoegzaam.

Na de staat van de vernedering, begint nu voor Jezus de staat van de verhoging. De heerlijkheid die Hem toekomt na zijn volmaakte offerande aan het kruis, neemt een aanvang.

Hij is op Pasen door de Vader geëerd met het 'Amen' op zijn Middelaarswerk. „Wij zien Jezus met heerlijkheid en eer gekroond, die een weinig minder dan de engelen geworden was, vanwege het lijden des doods..." (Hebr. 2:9a).

Pasen is het grote en centrale heilsfeit. Aan de opstanding van Christus uit de doden, hangt onze zaligheid. Een dode Jezus baat ons niet. Wél een Heiland Die dood is geweest, maar nu leeft. Die het zeggen kan: „Ik ben de Eerste en

Die het zeggen kan: „Ik ben de Eerste en de Laatste, en Leef en Ik ben dood geweest: en zie. Ik ben levend in alle eeuwigheid, Amen. En Ik heb de sleutels van de hel en van de dood". Wie van opstanding niet weet of ze ver

Wie van opstanding niet weet of ze verwerpt, is een ongelukkig mens. Want dan is het geloof ijdel en kan er geen gegronde hoop zijn op de zaligheid. (1 Kor. 15:14-19).

Tegenover het ongeloof belijden wij: „ik geloof in Jezus Christus onze Heere"... „ten derde dage opgestaan van de doden".

Nodig is, in dit heil persoonlijk te delen.

Wij moeten Christus kennen en de kracht van Zijn opstanding. Alleen bij de Opgestane is het antwoord te vinden op de brandende vraag: leven, waarachtig leven, eeuwig leven, hoe krijg ik het en hoe houd ik het?

Hij heeft door Zijn opstanding de levendmakende Geest verworven. Hij weet leven te brengen in de dood. Hij Die opstond, doet opstaan! Hij Die leeft, doet leven!

De levende Heiland wil het leven geven aan allen, die Hem met smeking te voet vallen met de bede: „Gun leven aan mijn ziel..."

Hun geldt de heerlijke Paasboodschap: „Hij leeft, om ook u het leven te geven, volkomen en voor eeuwig".

Paasverschijning

Onze tekst spreekt ook over een paasverschijning: „En is van Simon gezien". Simon... een discipel van Jezus en niet de eerste de beste. Naar eigen inzicht een voortreffelijk volgeling van de Meester. Vurig van geest, vlug van woord en daad, graag haantje de voorste. Wel wat genoegzaam. De man van de belijdenis: „Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God". En dat meende hij, want hij had Jezus lief

Al zouden ook alle discipelen aan de Heere geërgerd worden... hij niet. Als het moest, zou hij zelfs met Christus sterven! Maar toen het er op aankwam, verloo

Maar toen het er op aankwam, verloochende hij Jezus tot driemaal toe. Onder vloek en eed ontkende hij alle band met Jezus.

De inkeer kwam. Er kraaide een haan en Jezus zag

Er kraaide een haan en Jezus zag Petrus aan.

En in de eenzaamheid schreit hij bittere tranen van berouw. Zulk een Zaligmaker zó te verloochenen. Diep bedroefd en schuldbewust wankelt

Diep bedroefd en schuldbewust wankelt Petrus ten dode.

Het is uit tussen Jezus en hem. Hij is afgeschreven. Nooit zal de Meester nog met zulk een ontrouwe volgeling te doen willen hebben.

Maar... wonder van genade! Jezus vergeet Zijn discipel niet. Hij

Jezus vergeet Zijn discipel niet. Hij schrijft hem niet af Petrus behoort er bij.

Dat kon hem reeds blijken, toen in de boodschap van de engel aan de vrouwen, hij apart werd genoemd: „Zegt zijn discipelen en Petrus, dat Hij u voorgaat naar Galilea". En aan welke discipel verschijnt Chris

En aan welke discipel verschijnt Christus na zijn upsatnding het eerst? Uitgerekend aan Petrus!

Dat had niemand en zeker Petrus zelf niet, verwacht. Ook hier gold, dat laatsten de eerste zul

Ook hier gold, dat laatsten de eerste zullen zijn.

Petrus moge ontrouw zijn geweest, de Heere is getrouw.

Welk een ontmoeting!

Wat zouden we er graag meer over weten. Het wordt ons niet vergund. Wat tussen Jezus en Petrus wordt verhandeld, is niet voor derden bestemd. Daar is de ontmoeting te intiem voor.

Deze Petrus kan toch wel uit ervaring spreken. Maar hij stelt zijn ervaring niet op de voorgrond. Hij stelt ze ook niet als maatstaf voor anderen.

Zelfs heeft hij er in zijn brieven over gezwegen!

Heel summier schrijft Paulus in de eerste brief aan de Korinthiërs, dat „Hij van Cefas is gezien". Dat is alles.

Dat is alles.

Maar dit is zeker: Petrus heeft genade ontvangen. Volkomen vergeving van zijn grote schuld. En de vrucht van deze vergevende liefde

En de vrucht van deze vergevende liefde was bij Petrus: ootmoed.

Zijn hoogmoed, die hem steeds weer parten speelde, werd in beginsel gebroken.

Als hij later in een van zijn brieven schrijft: „Zijt met ootmoedigheid bekleed, want God wederstaal de hoovaardigen. maar de nederigen geeft Hij genade", dan weet hij bij bevinding, waarover hij het heeft.

De naam Petrus ging er meer en meer aan en dat tot meerdere glorie van Jezus' Naam. Van die Naam mag hij tegenover het hogepriesterlijk geslacht vrijmoedig getuigen: „En de zaligheid is in geen Ander; want er is ook onder de hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welke wij moeten zalig worden".

Voor die Naam is hij later in Rome, op last van Nero, gekruisigd en dat, volgens de overlevering, met het hoofd naar beneden.

* * * Wij zijn allen familie van Petrus. Evenals hij, verloochenen wij Jezus. Niet driemaal... ontelbare keren. Als dat zo uitkomt, ontkennen we elke band met Jezus, meestal door te zwijgen, als moest worden getuigd.

Kan het dan nog Pasen worden? Ja... want bij Hem is veel vergeving. Nodig is de zonde te belijden met een verslagen hart.

Wie een geredde wil zijn, moet eerst een verlorene worden.

„En is van Simon gezien".

Deze paasverschijning is tot troost voor allen, die zich schuldig kenne. Die een mishagen aan zichzelf hebben.

Want juist als wij ons vanwege onze zonden mishagen, openbaart de Heere Zich in de kracht van Zijn opstanding. Hij zoekt het verlorene.

Want de eerste vrouw aan wie de Opgestane zich openbaart, is de Magdaleense, uit wie Hij zeven duivelen had uitgeworpen.

En de eerste man, die Hem als de Levensvorst mag zien, is Simon Petrus, die Hem driemaal verloochende.

„Van Simon gezien".

Zalig allen, die mogen geloven, dat in de plaats van Simon, ook hun naam door genade daar kan staan. Zalig allen, die aan de voeten van Jezus,

Zalig allen, die aan de voeten van Jezus, hun zonden beweenden, hun schuld beleden en vergeving van zonden ontvingen.

Mét Simon zingen zij de Paaszang: ,,Loof Hem, Die u al wat gij hebt misdreven, Hoeveel het zij, genadig wil vergeven, Uw krankheên kent, en liefderijk geneest, Die van 't verderf uw leven wil verschonen Met goedheid en harmhartigheên u kronen Die in de nood uw Redder is geweest .

B. H. H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen