Verslag van de reis naar Roemeni�

In de vroege morgen vertrok het transport, bestaande uit twee grote Volvo trucks geladen met bedden en hulpgoederen de Nissan Patrolwagen met aanhanger geladen met 872 paar laarzen en een handbediende traktor plus hulpmiddelen en de begeleidende Mercedes vol goede moed aan de eerste ruk door Holland. Nagezwaaid door veel familieleden ging het richting Venlo. De grens werd om 12.00 uur gepasseerd

De grens werd om 12.00 uur gepasseerd en de lange ruk over de autobaan verliep zonder veel problemen. De eerste dag werd tot 22.30 uur doorgereden en daarna werd in de auto geslapen met uitzondering van de Mercedesbemanning. Deze groep zocht een klein hotel om de nacht door te brengen.

Na een vroeg ontbijt (circa 6.00 uur) startte de kolonne voor de volgende trip. Helaas kreeg de Nissan ondanks een grote garagebeurt kuren en was het nodig een garage op te zoeken.

De rest van de wagens vervolgde zijn weg en er werden afspraken gemaakt voor het ontmoeten bij de grens van Roemenië. De Nissan bleek een kapotte benzine

De Nissan bleek een kapotte benzinepomp te hebben en na vervanging liep de wagen weer prima.

Aan de Oostenrijkse­Hongaarse grens bleken er voor veel hulptransporten nog al wat problemen te bestaan. De papieren waren bij velen niet in orde

De papieren waren bij velen niet in orde en dat gaf heel erg veel gemopper van diverse chauffeurs. Onze TIR papieren gaven gelukkig geen problemen, maar de Nissan moest een flinke borgstelling betalen. Je krijgt dat wel weer terug maar het geeft wel veel soesa!

De reis door Hongarije via Boedapest gaf weinig problemen en behalve de nodige stops met gebakken eieren verliep de reis erg vlot tot aan de Roemeense grens.

Inmiddels was de Nissan via het ons bekende adres in Scentez gereden om aldaar nog extra hulpgoederen op te laden.

Deze extra lading, bestaande uit 500 handzeisen en 150 kg zaad (witte klaver), door de plaatselijke douane verzegeld en hierna troffen wij de rest van het transport voor de Roemeense grens.

Terwijl de Mercedes moest wachten op het uitklaren van de vrachtwagens en de Nissan werden zij nogal lastig gevallen door geldwisselaars; deze mensen proberen overal een slaatje uit te slaan. Zelfs ontstond er een vechtpartij tussen de wisselaars en een andere Roemeen; er vielen rake klappen. Terwijl er op de rest van het konvooi

Terwijl er op de rest van het konvooi werd gewacilt zagen wij hoe een groep zigeuners hun maaltijd aan het bereiden waren.

Tussen het weggesmeten vuil zochten de kleine kinderen naar voor hun waardevolle dingen. De kinderen waren dolblij met een gegeven Mars.

Een ander meisje kwam vragen of er iets bekend was van een hulptransport uit Zeeland. Het bleek dat dit transport zelfs 1300 DM had moeten betalen. Na geruime tijd wachten was de rest van

Na geruime tijd wachten was de rest van het transport er ook door en werd de reis in Roemenië zelf aangevangen. Voor degenen die voor het eerst in Roe

Voor degenen die voor het eerst in Roemenië waren was het onbegrijpelijk hoe men met zulke slechte wegen kon blijven zitten. De eerste nacht werd doorgebracht op de z.g. Koningspas. Bij dit flinke parkeerterrein staat ook een hotelletje. De Mercedes­bemanning heeft hier de nacht doorgebracht. Later bleek dat zij behoorlijk waren afgezet. Met schitterend weer werd de reis voort

Met schitterend weer werd de reis voortgezet en het was ontroerend om te zien hoe op een parkeerplaats voorbij Cluy­ Napoca sommige zigeuner kinderen om eten kwamen bedelen. Met de Nissan werd onze Roemeense

Met de Nissan werd onze Roemeense gids opgehaald uit het dorpje Siculeni; dit was de plaatselijke predikant ds. Chaba welke zowel Roemeens als Hongaars spreekt. Daarnaast spreekt hij vloeiend Duits en redelijk Engels.

Een dergelijke gids is onmisbaar in dit gebied. Gezamenlijk werd in een restaurant gegeten. Het totale bedrag voor de ' maaltijd van 9 mensen bedroeg ƒ 25,- (voor ons onvoorstelbaar).

De nacht werd doorgebracht in de pastorie en die avond werd ook nog met een familie kennis gemaakt. Zij waren de koning te rijk met een gift van DM 30. Uit dankbaarheid werd er spek en worst aan ons meegegeven.

Na een uitgebreid ontbijt ging het nu richting Moldavië. In de loop van de morgen passeerden

In de loop van de morgen passeerden wij de oude grens tussen het oorspronkelijke Roemenië en het deel wat vroeger deel uitmaakte van Hongarije. Deze grens ligt nu honderden kilometers diep in het huidige Roemenië. Na een korte stop begonnen wij aan de laatste ruk naar het eerste doel van de reis, het tehuis in Bozieni de Sus. Halfin de middag bereikten wij het doel en de kilometerteller gaf aan dat wij er 2500 km op hadden zitten. Het terrein was alleen te bereiken door er achteruit naar toe te steken en dat vroeg zeer veel stuurmanskunst.

Het uitladen kon pas beginnen nadat de douane het befaamde loodje had verwijderd en dat duurde wel even eer dat dat allemaal geregeld was. Met een enorme inzet kon toen met het

Met een enorme inzet kon toen met het lossen worden begonnen; 110 bedden is een hele grote partij en alles bij elkaar duurde dit een aantal uren. Nadat de grote vrachtwagens leeg waren

Nadat de grote vrachtwagens leeg waren was er wat tijd voor kennismaking met het tehuis.

Door de direktrice werd ons een etentje aangeboden; de gastvrijheid en dankbaarheid van deze mensen is zowel ontroerend als hartverwarmend. Hierna was er gelegenheid om wat van het huis te bekijken.

Enkele opmerkingen van onze mensen: wat een behuizing, vreselijk primitiefen wat een stank. Het is voor ons onvoorstelbaar dat dit hier heel normaal is. De injectienaalden worden hier nog uitgekookt en opnieuw gebruikt. Stel je voor dat dat ook in het ziekenhuis van Dirksland zou gebeuren!

Vanwege hetgeen we hier moesten waarnemen waren de meesten van ons enigszins aangeslagen en er werd gesteld dat de diakonale werkgroep inderdaad niets maar dan ook letterlijk niets had overdreven. In feite is het erger dan je jezelf kunt voorstellen.

Voor hen die niet in de wagens konden slapen regelde de direktrice een kamertje. In het hoekje werd een krant met wat korrels gedeponeerd; dit bleek tegen het alom tegenwoordige ongedierte te zijn. Na een wat onrustige nacht waren we weer al vroeg uit de veren maar het aanschouwen van de bereiding van het ontbijt in het tehuis was niet bevorderlijk voor onze eetlust.

Na een hartverwarmend afscheid ging de reis verder naar een dorpje wat vorig jaar door een enorme watersnoodramp was getroffen. De grote waterkerings

dam was doorgebroken en de bewoners waren vrijwel alles kwijtgeraakt. De diakonale werkgroep heeft hier vorigjaar al een eerste aanzet met noodhulp gegeven. Nu konden wij er het restant bezorgen t.w. de laarzen, het handgereedschap en tuinzaden voor partikulier gebruik.

De wegen zijn hier zo slecht dat een vrachtwagen er onmogelijk kan komen en ook de Mercedes liet het afweten; deze moest dus terug naar de vrachtwagens. Met de Nissan was het geen probleem. Dwars door het rampgebied naar het getroffen dorp; wat een ervaring! De hele bevolking hielp met het lossen en zij waren zeer erkentelijk dat de werkgroep zijn belofte, van terugkomen, ook echt was nagekomen.

Na deze belevenissen werd de terugtocht aangevangen en via dominee Chaba's dorp Siculeni werd afscheid genomen van onze gids, zijn vrouw en kind.

Hierna werd de terugtocht voortgezet en in Tirge Moures werd de nacht doorgebracht.

De volgende morgen reden de vrachtwagens door naar Oradea en de Nissan had nog een vrachtje af te leveren in Bical.

In dit dorp werd vroeger een veilig onderkomen gezocht in de plaatselijke pastorie en nu kon de diakonale werkgroep daar voor 300 gezinnen ook tuinbouwzaden afleveren. Hiermede wordt de zelfwerkzaamheid bevordert en is men in staat om met verdelt zaad een nieuwe teelt op te zetten.

Na deze noodzakelijke onderbreking werd met het laatste stuk naar huis begonnen.

De vrachtwagens moesten in Hongarije een lading gaan oppikken en de rest maakte de lange ruk in een maal af Na 5026 km op de teller waren wij weer behouden thuis gekomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen