Overdenking uit de Heilige Schrift

(2 Korinthe 12:9)

Bepaalde zaken kunnen onze gang door het leven behoorlijk belemmeren. De apostel Paulus weet er alles van. Hij vertelt hoe hem een scherpe doom in het vlees werd gegeven namelijk een engel des satans die hem met vuisten sloeg. Tot drie keer toe, en daarbij kunnen we het beste denken aan drie perioden in zijn leven, heeft Paulus gebeden dat de kwelling zou ophouden. Toen hij de eerste keer door die engel des satans werd geplaagd is hij daar direkt mee tot God gegaan en gebeden, terwijl hij hoopte op uitkomst.

En zo kan het ook zijn met ons. Lang niet altijd kunnen we Gods bedoelingen begrijpen. Maar de Heere zoekt het kwade niet. Hij heeft er altijd het goede mee voor. Daarom blijft de doom in het vlees van de apostel. Het is Gods genade die ze beschikt. En het is diezelfde genade die hem zal vergezellen, waardoor het mogelijk wordt gemaakt het te dragen. Ja nog meer. Hij zal er geestelijk door groeien. Ze zal hem niet hinderen in zijn staan in de dienst des Heeren. Integendeel, hij zal er rijkelijk door worden gezegend. Want Gods kracht wordt immers in zwakheid volbracht. Die zwakheid werkt zich uit in een verliezen van onszelf En zo kan Gods macht zich ook in ons openbaren. Onze weg kan moeilijk zijn en zwaar. Veel van Gods handelen wordt door ons niet verstaan. Wie zou het kunnen doorgronden. Maar nu is het wel de vraag waar we naar toe gaan, wanneer er een doom is in ons vlees, die ons zeer doet en pijnigt. Die doom kan van alles zijn. Onze kinderen die ons verdrieten door het gaan van hun eigen weg. Een ongeneeslijke kwaal die we met ons meedragen. Maar nu is het maar de vraag wat het uitgewerkt heeft in ons leven.

Zijn we er al mee tot de Heere gekomen. Hem nalopend met de bede: Heere help me toch, want ik kan zo onmogelijk verder. En let u dan daarbij ook op het antwoord aan Paulus. Want het kan best zijn dat God die doom niet weg neemt uit ons leven. En het niet laat horen: Het is genoeg. Maar dan wil Hij ons wel leren, door zijn Woord en door zijn Geest. Mijn genade is u genoeg. Leeft u bij het Hij heeft tot mij gezegd.

In alles hebben wij genade nodig. Dat staat bovenaan. En wat er buiten valt leidt slechts tot schade van onze ziel. Wanneer we het letterlijk vertalen staat er die genade van Mij is voldoende of toereikend voor u. Wanneer u drie keer gebeden hebt antwoord God laat het genoeg zijn en vraag niet langer door om bevrijd te zijn van uw zwakheid, uw kruis of uw pijn, want deze dingen zijn u tot nut. Opdat u zoudt verstaan dat u zonder Mij niet kunt leven en zonder Mij niet kunt sterven. Opdat u met uw zonden en uw schuld de

Opdat u met uw zonden en uw schuld de toevlucht zult nemen tot Hem die U redt van het verderf en zoudt leven van Zijn gunst.

En wat zegt u hierop? Ja Heere zo is het. Als ik arm ben en u wilt dat ik arm blijf dan is het goed. Als ik ziek ben en het is naar uw wil Heere dan is het goed. Als het maar in uw genade is? O dan hebt u het door dat de genade des Heeren het hoogste is wat een mens kan bezitten. Daarvoor ontvangt ge immers de troost naar het lichaam en de ziel. Daar kun je elke dag uit leven. Daar kun je zalig mee sterven gaan. Het is, zo zegt de Heere Mijn genade. En Wie is Hij Die dit spreekt. Wel het is niemand minder dan Jezus Christus de Zone Gods, de Middelaar Gods en der mensen. Hij Die de breuk herstelt tussen God en uw ziel. Alles wat Hij geeft is grenzeloos en onbeperkt. Het is hemels, goddelijk en eeuwig. Het kan door niets en niemand te niet worden gedaan. Mijn genade is genoeg. Ook voor het heden, waarin we nu leven. Het is voldoende voor de omstandigheden waaronder u verkeert. Hoe ze ook mogen zijn. Ook de mens die de Heere niet kent door

Ook de mens die de Heere niet kent door een oprecht geloof kent zijn doornen en distelen. Ook hij zoekt balsem voor de wonden.' Men zoekt het hier, men zoekt het daar, in verstrooiing, vermaak of vertier. Maar we komen er wel voor eeuwig mee om. Ook als we leven op een vrome en alleszins godsdienstige manier. Maar niet wanneer we leven van de genade die God in Zijn Christus ons schenkt. Dan zal niets en niemand ons van Hem kunnen scheiden. Dan zijn we in Hem voor eeuwig geborgen.

Laat het ons maar uitdrijven tot Hem. Beladen met uw zonden en uw wonden en Hij zal u rust geven. Ge zult genezing vinden onder zijn vleugelen. Wordt dan die doom weggenomen? Verdwijnt dan het leed? Nee dat zeker niet. Maar dan is er op alle momenten van het leven in de verdrukking en de benauwdheden wat het ook is wel de genade Gods in Christus Jezus en die genade is zeker genoeg. Genoeg om ons te sterken in de strijd. Genoeg om ons te verblijven in de druk. Genoeg om ons te beschermen en te bewaren te doen overwinnen en ons thuis te brengen. Wat het ook is. Zijn genade is genoeg, voldoende om in alle nood te helpen.

Ook de vuistslagen van satan leren we te verdragen. We leren het zelfs om daarin Gods goedertierenheid op te merken om Hem te danken dat Hij in onze zwakheid Zijn kracht wil volbrengen. Dat is het slot van dit onverhoorde gebed van Paulus. Zo besluit Hij zo zal ik dan veel liever roemen in mijn zwakheden dan er over te klagen, want door de vernedering leren we juist de rijkdom van de genade des te beter verstaan. Wanneer de Heere ons bepaalt bij de zwakheden van ons vlees dan laat Hij ook zien dat er genoeg kracht is in Zijn Christus. En wat is daarvan het gevolg? Wel dan roemen we niet meer in onszelf maar in een almachtig Zaligmaker die ons staande houdt in alle gevaar. Ja dan krijgen we een welbehagen aan onze zwakheid want die drijft ons uit om te leven van Christus kracht. Door het zieken van dat goddelijk doel worden we met onze levensweg verzoend.

Sommelsdijk JCdT

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen