�Van Rijks Hoogere Burgerschool naar Regionale Scholengemeenschap"

De huidige rector drs. J. C. Traas voorzag het boek van een bijdrage en een voorwoord door de geest van welke hij zich duidelijk laat kennen als een van hen die de betekenis van de school - toen en nu - voor de streek voortreffelijk weet te analyseren. Eens gold de school als 'centrum van geleerdheid' voor een kleine groep bevoorrechten, terwijl de school nu een scholengemeenschap is geworden met een veel bredere sociale samenstelling, 't Lijkt ook rector Traas deugd te doen dat het boek vooral die vele momenten in herinnering terug roept die onderdeel zijn van de 'warme' herinneringen die de leerlingen in hun verdere leven aan de school hebben meegedragen; tal van bijdragen van oud-leerlingen laten dat weten!

Natuurlijk is er het verhaal van de voorgeschiedenis dat rond 1880 begon toen op Flakkee de behoefte aan vervolgonderwijs werd gevoeld; in 1892 kwam het Landbouwonderwijs tot stand, gevolgd, in 1903 door de Stichting van de Technische School. Pas in 1907 werd, in hotel Meijer, een vergadering belegd ter oprichting van een HBS, een Rijksschool nadat was gebleken dat de Stichting van een bijzondere (chr.) HBS niet mogelijk kon zijn. Burg. Ulbo J. Mijs heeft in die jaren bezielend leiding gegeven aan de Ver. 'de Flakkeesche HBS' en, na aanvankelijke teleurstellingen, kon in 1916 met de bouw vande school worden begonnen. In Middelharnis en niet, zoals in 1908 de Minister van Onderwijs nog had gesuggereerd in Hellevoetsluis omdat z.i. de dagelijkse oversteek van het Haringvliet voor de Flakkeese leerlingen geen problemen zou zijn.

Eén tochtje over het woelige Hanngvliet deed de Minister snel van mening veranderen: „Van die HBS in Hellevoetsluis kan niets komen", heeft hij toen duidelijk gemaakt. Op 30 januari 1919 werd het schoolgebouw geopend, nadat al twee jaar gebruik was gemaakt van lokaalruimte in de Ambachtsschool. De 'Maas en Scheldebode' van 1 februari 1919 bericht er van: gezien de geest van de HBS kan, zo schreef de krant, de overgrote meerderheid der inwoners de school niet met vreugde begroeten.

Kostelijk is het de correspondentie uit de beginjaren terug te lezen, het schrijven van de schooldirektie aan de Inspekteur der Lichamelijke Opvoeding - om een terrein van openluchtspel. In 1920 wees de raad van Middelharnis een verzoek af voor de plaats van een ambtswoning voor de direkteur, de ligging ervan heette 'gevaarlijk voor de gezondheid' te zijn. De grond werd later voor plaatsing van lighallen voor tuberculoselijders gebruikt! Direkteur Witsenburg vroeg zich af of de aangeschreven Inspekteur niet het hoofd van het Departement moest waarschuwen voor de roekeloze wijze waarop de vroede vaderen van Middelharnis met de gezondheid 'dier arme zieken' omsprongen. Elke nieuwe bladzij in het boeiende boek biedt nieuwe verrassingen; bijzon-der interessant zijn de bijdragen van oud-leerlingen van wie mevr. Soldaat- Poortvliet die de school van 1917-1922 bezocht een van de oudsten is.

Eens, in september 1926, werden een aantal ruiten ingegooid, kennelijk door een ontaarde Flakkeesche jongen (of misschien meerdere van dat soort) zo schreef dir. Witsenburg aan de Distriktsbouwkundige. De stenengooier zal misschien een van hen zijn geweest die het oneens waren met het Openbare karakter van de school, of heeft iemand zich gestoten aan het gekrakeel tussen de toenmalig direkteur en enkele leraren. Dat was rond 1925-1926. De direkteur zou een van de leraren zelfs voor 'rasploert' hebben uitgemaakt. In 1926 vertrok de direkteur.

Werkelijk bijzonder interessant is het het boek door te snuffelen en onvoorstelbaar is het hoe de jeugd van toen onder de duim kon worden gehouden. Er mocht in de school, en in de direkte omgeving daarvan, niet worden gerookt, ouders moesten een verklaring tekenen wanneer ze goed vonden dat hun zoon (niet hun dochters) in schoolverband in het Haringvliet zwommen en de nieuwe direkteur neemt een boek uit de bibliotheek omdat er naaktstudies in voorkwamen.

Ook de jongere geschiedenis van de school wordt uitvoerig verhaald. De doden, gevallen door oorlogsgeweld worden met ere herdacht, 10 in getal. Het boek vormt een stuk nauwkeurige geschiedschrijving van ons eiland omdat aan de gebeurtenissen op school veelal sociaal maatschappelijke veranderingen ten grondslag lagen, vooral ten gevolge van de ontsluiting van ons eiland en de ontwikkelingen die zich in het onderwijs hebben voorgedaan, waardoor de school van een kleine HBS tot een brede scholengemeenschap is uitgegroeid. Drs. Traas spreekt m zijn bijdrage zelfs

Drs. Traas spreekt m zijn bijdrage zelfs van een overrompelend tempo waarmee de ontwikkelingen zich hebben aangediend, maar ze zijn overwonnen en rector Traas vmdt zijn school er een met een basis van degelijkheid die buitengewoon waardevol is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen