Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Overdenking uit de Heilige Schrift

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Overdenking uit de Heilige Schrift

Twee vacatures

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

„Gij Galilese mannen, wat staat gi en ziet op naar de hemel?" „En zij stelden er twee".

(Handelingen 1:11a en 23a

Wanneer er ergens in een bedrijf of in de kerk een vacature ontstaat, wil men die graag weer vervuld zien: Het werk moet immers zo goed en snel mogelijk doorgaan! Soms is men er voorspoedig in, maar soms spreekt men van een onvervulbare vacature als er niemand is die de lege plaats kan of wil innemen óf als er geen financieel draagvlak voor is om die vacature te vervullen.

Met de hemelvaart van de Heere Jezus was er een lege plaats in de discipelenkring ontstaan. Ze waren als wezen achtergelaten en niemand was bij machte die plaats in te nemen. Hoe zou dat ook kunnen? Gods eigen

Hoe zou dat ook kunnen? Gods eigen Zoon, de enige volkomen Zaligmaker is niet te vervangen: Ieder, hoe rijk gezegend ook, kan voor anderen niet zijn wat Hij is. We schieten in alles tekort. Zo is het gemis van de rijke Christus de

Zo is het gemis van de rijke Christus de grootste leegte en de diepste smart die zich denken laat. Het doet schreeuwen als een hert naar de waterstromen: „Och, dat Gij de hemel scheurdet, dat Gij nederkwaamt, dat de bergen van Uw aangezicht vervloden".

De discipelen zagen na 's Heeren hemelvaart dan ook verlangend omhoog: Zou de Heere weerkomen? Ze konden Hem niet missen. Geen dag; geen uur! Maar ze zochten het wel in de goede richting: Ze zagen omhoog! Neen, ze lieten hun

j hoofden niet als een bieze hangen; ze gaven zich niet over aan hun verdriet, de leegte en het gemis. En zo bleef het ook in de dagen daarna: In de opperzaal kwamen ze elke dag samen en riepen ze de Heere aan. Eén van hart en zin hoopten ze op de door Christus gegeven belofte: Ik määk u wel wezen maar Ik laat u geen wezen! Ik zal de Heilige Geest, de Trooster, zenden. Die zal bij u blijven en in u zijn. En gij zult Mijn getuigen wezen in Jeruzalem, Samaria, Galilea en tot aan de einden der aarde. Mijn vacature zal weer vervuld worden en ge zult niets tekort komen. Integendeel, gij zult rijk en moedig zijn als nooit tevoren: Mijn dienaren, die in Mijn voetsporen zullen gaan en velen tot eeuwige zegen zullen zijn. Uit verlies winst: Zo zult gij na Mijn heengaan voortgaan. Is het niet de belofte van Pinksteren en moet het u niet het hoofd doen opheffen als u zich van God verlaten en aan uzelf overgeleverd voelt?

„Gij, Galilese mannen, wat staat gij en ziet op naar de hemel?"

Maar in diezelfde dagen misten de discipelen nog een tweede uit hun kring! 't Was helemaal op de achtergrond komen te staan, toen ze het na 's Heeren lijden, sterven, opstaan en verschijnen zo goed gekregen hadden met en door Hem. Ze hadden niemand gezien dan Jezus alleen: Waarom zouden ze Judas dan gemist hebben?

Dat werd na 's Heeren hemelvaart anders. Petrus ging daarin voorop: Hij sprak van het verschrikkelijke dat door Judas gedaan en met hem gebeurd was. Niet dat het buiten Gods Raad om gegaan was, maar naar 's mensen verantwoordelijkheid was het één nog huiveringwekkender dan het ander: Zo laag kan het met een mens aflopen en het gebied is op z'n plaats om voor zo groot

kwaad bewaard te worden!

Een tweede vacature dus!

Eén die ook vervuld moest worden: „Een ander neme zijn opzienersambt" staat er geschreven.

Daarom moest de hand aan de ploeg geslagen worden: „En zij stelden er twee", maar verder kwamen ze niet; en ze legden het in Gods hand wie Hij zou aanwijzen om Judas' plaats in te nemen. Werken en bidden ging samen terwijl ze vol verwachting uitzagen naar de komst van de andere Trooster, de Heilige Geest. Ze durfden het zelf niet aan: Wie toch kent het hart dan alleen de Heere? Waren ze daar niet van overtuigd geraakt na wat ze met Judas hadden meegemaakt? Matthias is het geworden.

Matthias is het geworden. Maar we horen niets meer van hem: Is het dan toch Paulus geweest, die het twaalftal verkozen apostelen weer heeft volgemaakt?...

Ook van anderen horen we echter weinig of niets meer en toch waren ze onder de twaalven. En is Paulus niet de heidenapostel bij uitstek, die pas uitgezonden is toen er een nieuwe vacature in de discipelen (=apostelen) kring ontstond omdat Jacobus, de broeder van Johannes, met het zwaard gedood werd door de koning Herodes? De Heere vergist Zich niet en Hij zet

De Heere vergist Zich niet en Hij zet Zijn werk voort, ook al vallen dienaren weg.

Hij stelt de één na de ander om te dienen met de wijsheid en volharding van de Heilige Geest, Die op Pinksteren de lege plaats van Gods Zoon op aarde innam en waakt over Zijn Kerk in de donkerste tijden.

Die geen lege plaatsen laat omdat ook de leegte van hart en leven niet buiten Zijn Raad en voorzienig bestel omgaat: Ja, Hij maakt leeg om uw lege leven te kunnen vullen met Zijn overvloed aan genade en gaven, met Zichzelf!

Mh. W.H.v.K.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 juni 1992

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's

Overdenking uit de Heilige Schrift

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 19 juni 1992

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's