Wie schrijft er mee van en over Flakkee?

Geachte redaktie: Das deftig of niet, mar jae ere wie ere toekomt. Noe 't weer meije is noe gienge mun gedachten weer naer mei 1940, 't begin van die vreeseliken oorlog. In dan docht ik om de duven die toen allemaele ofgemaekt binne. Das natuurluk niet zo aarg as al die maansen die in die daegen in jaeren omgekomme binne dat begriep je, mar noe ha ik daer alles over geschreve niewaer. Noe wil ik us een stikje maeke over DUVEN. Misschien zal 't niet meevalle, hut te plaetsen, want hut was nog al ingewikkeld geworre. Mar ofwachte mar. ^ ^. crz-^rrTT " Groetjes, STOFFEL

" Groetjes, STOFFEL De duif het symbool van de vrede Kwam door de Mof in 't ongerede Onderduiken was het parool In dienst van het vaderland. Tot behoud van de duivenstand.

Dit gedichtje kwam in m'n op, toen ik begon mit dit verhael. Het is al van vlak nae den oorlog of misschien al uut den oorlog. Het zat zoo: Toen de bezetter het heft in handen kreeg, liet un al direkt alle duven ofmaeke uut angst voor spionaesje. Noe waere der melkers die veroestende hut om die goeie duven zo mar of te laete maeke, in liete ze oengderduke. Dat gieng noe zomarniet, want je weet, un duve die kan behoarlijk leven maeke as un gaet koere. Mar noad breekt wet. Om de nikke van de duven wier un rienge gedaen van un stikje binnenband van un fiets, noe kon un wel slikken in geweun ete, mar niet echt koere. Hie kon zun kroppe niet opblaeze. Zo binne d'r hoenderden duven gered van de doad, in kon nae de oorlog weer begönne worre mit 't kweken van postduvenk om mee te vliegen (daer straks over).

Noe êêrst over de duve zelf in z'n baes, je heit duvehouwers, duveliefhebbers in duvemelkers.

Duvehouwers ha der b.v.b. un paer in de honderenne of op un tiltje in de schüre, in kieke er niet veul naer om, geve ze un handvol eten in vaarder modde ze mar kieke. Ze houwe duven, punt uut.

Duveliefhebbers die ha un volière mit sierduven, in die ha un hobby uut de kunst. Ze gaen naer tentoanstelliengen in dan stae je versteld hoeveul soorten er binne. Ik ha us un boek opgediept, in daer kwam ik ze tegen, de kroppers, de raedhêêrtjes, de pauwestaerten, de tumelaers, de hoagvliegers, de tortels, de kuufduifjes, de koekeroe, de zwartmasker duve, de dolksteekduve, diamantduufje, krulduufje, de carrierduve, de nonnetjes, de rotsduve. In wiele kenne oak allemaele de holeduufjes, de houtduven die je elke dag hoare in zieje kan. Der binne duven die ha zukke korte snaeveltjes, die kanne der eigen joenge niet groatbrienge, die doewe de liefhebbers dan bie andere koppels die ze daer espres voor houwe. Dan hei je der nog die ha zulke veren an der poaten dat ze niet kanne broeje op un geweune wiese. As ze b.v.b. schrikk ein ze gae vlug van 't nist, dan neme ze d'r eitjes mee mit ter poaten, mit ter sokken. Die motte oak deur andere koppels worre uutgebroeid.

Duven binne al zolange bekend as 't maansdom heugt, lees mar in den Biebel. Bie Noach in de arke lees je der al over. In ik las over koningen in Egypte dat die ze al fokkende voor de ofgoden te offeren. In het jaer 384 voor Christus wier der vermeld dat in Athene al duven wiere gefokt. In de Romeinen motte al torens gebouwd ha om duven te houwen, in niet zomaar un stik of wat, nee 5000 tumelaers in haogvliegers in spesiale huzen in torens. Keizer Akbar de Grote in de 16e eeuw in het tegenwoordige Kasjmier had er meer dan 20.000 in in soorten tegenwoordig, kenne ze nog 175 sierduven mit 1250 variaties. Het is oak bekend dat in Israël de duven gefokt in verkocht wiere om as offerdier voor de aerme maansen te dienen. Dat leze we in den Biebel oak, in de tempel wiere ze verkocht in den tied van de Heere Jezus' omwandeling op aerde.

Mar noe de postduven, die komme dienke ze van de rotsduve vandaen, dat ware echte trekkers, in oersterk.

Duvemelkers, dat binne de echte postduvehouwers, die kanne un mandje melke (dat kan gêên êêne koejeboer). Duvemelkers is un apart volk, hut is net as mit de griep het steekt iedereen an. Noe is duvemelke tegenwoordig veul moderner as vroeger! Noe waarke ze mit kompjoeters om uut te rekenen hoe hard ze gevloge ha. Dat was vroeger, zo'n 40/45 jaer terug niet zoo. Noe heit iedere melker un klokker, toen niet noe gaen ze mit een vrachtwaegen naer de losplekke. vroeger mit tun trem. Noe hei je moaie manden, vroeger têêne manden mit un deure mit un vere. Toen had je mar ienkele melkers die der meer as 50 hadde. Noe veul mêêr, soms wel 300 in mêêr. Noe zieje prachtige hokken, 't lieke wel tuunhuusjes die badje toen zo niet, wel houte aok mar niet zo groat in moai. As je begon nam je un stieselkistè in gieng op zoek naer un stik gaes in wat krammen in un plankje voor un deurtje. Dan tummerde je hut gaes er voor in un stik iesderdraed daer maekende je driengers van, voor de hangen gebrukende je geweun un stik butenband van un fiets, dat knippende je in stikken van 10 cm in de eene helft vast an 't hok, de aore helft an 't deurtje in noe nog un wurful in klaer was je hok.

Van un vriend kreeg je un stel joenge duven in je was melker in dop...

(Volgende keer voarder)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen