Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ingebruikname vernieuwd

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ingebruikname vernieuwd

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

Woensdagavond 8 juli werd in een speciaal daartoe gehouden kerkdienst, het geheel gerenoveerde kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeente van Middelharnis in gebruik genomen. Voorganger in deze dienst was ds. J. de Pater van Krabbendijke. Onder het zingen van de woorden uit Psalm 119: „Want de opening van Uw woorden zal gewis, gelijk een licht het donker op doen klaren", opende ds. De Pater opnieuw de kanselbijbel. De Bijbel die voor de verbouw gedurende een twaalftal weken gesloten was geweest. In de tussenliggende periode was er veel werk verzet, zowel door de aannemers als vrijwilligers.

Eén ding In zijn openingspreek ging ds. De Pater in op de woorden uit Psalm 27, „Eén ding heb ik van de Heere begeerd, dat zal ik zoeken: dat ik al de dagen mijns levens mocht wonen in het huis des Heeren, om de hefelijkheid des Heeren te aanschouwen en te onderzoeken in Zijn tempel". In zijn preek tekende ds. De Pater de saémvergaderde gemeente een moment uit het leven van de psalmdichter David. In het hart van de op dat moment op de vlucht zijnde David leefde een allesbeheersend verlangen: terug te keren naar het huis van zijn God. Dat was in die tijd nog de eenvoudige tabemakeltent in Jeruzalem (de eigenlijke tempel werd

pas onder Davids zoon Salomo gebouwd). Het verlangen van de psalmdichter richtte zich niet op het Godshuis als zodanig, ook niet op de inrichting, maar op de dienst van God. Die dienst was voor de psalmdichter van allesbetekenende waarde geworden.

Wordt dat verlangen ook nu nog gekend? Of zijn twee kerkdiensten op de zondag of een extra dienst op de woensdagavond, met het mooie weer, dat niet waard, zo vroeg ds. De Pater zijn gehoor.

Grootste waarde De psalmdichter David had geleerd dat het gaan naar Gods huis geen moeten maar een mogen was. De dichter verlangde ernaar om blijvend in dat huis te zijn omdat juist daar Gods Woord verkondigd en Zijn Naam aangeroepen wordt. Ds. De Pater waarschuwde voor de opvatting als zou iemand te jong danwel te oud zijn voor bekering en het dienen van God.

Voor velen heeft het gaan naar de kerk geen waarde (meer). De psalmdichter was daarentegen liever één dag in Gods huis dan duizend elders. Hij k^nde het eisen van Gods wet. Hij kende zfijn eigen zondeschuld en de onmogelijkheid om die wet te gehoorzamen, maar hij zag ook in de geofferde dieren, een beeld van de vergeving van zonden door het offer van Christus, eeuwen later aan het kruis volbracht. Ds. De Pater wees de aanwezigen op het

Ds. De Pater wees de aanwezigen op het geloofsoog dat door het licht van de Hei

lige Geest dat lietdewerk van Christus gaat aanschouwen. Dan krijgt Gods Woord bijzondere waarde. Dat beperkt zich niet alleen tot de kerkgang, dan krijgt het beslag op heel het leven. Dat blijkt ook thuis in meditatie en gebed. Ds. De Pater spoorde de gemeente ertoe aan werkzaam te zijn met die ene begeerte van de psalmdichter: om al de dagen des levens te mogen wonen in het huis van de Heere. Dan wordt God op het hoogst verheerlijkt en de zondaar op het diepst vernederd. Dan is God Licht en Heil in alle nood en de bangste omstandigheden.

Dank Namens de kerkeraad richtte ds. De Pater een woord van dank aan de bouwcommissie, architect en (onder)aannemers, leveranciers, installatiebureaus en de schilder, voor de goede samenwerking en de getoonde flexibiliteit.

Bovendien bedankte ds. De Pater voor de geschonken belettering van het kerkgebouw en de kerkeraadsbijbels.

Ds. De Pater bedankte daarnaast ook de vele vrijwilligers, de kosters, gemeenteleden en verenigingen, voor hun inzet en de geschonken liturgische borden, kollektezakhouder en de avondmaalstafel. Een bijzonder woord van dank was er aan de kerkeraad. gemeenteleden en koster van de Chr. Geref Kerk te Middelharnis voor de beschikbaarstelling van het kerkgebouw en de verschuiving van de aanvangstijden der kerkdiensten.

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 juli 1992

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's

Ingebruikname vernieuwd

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 juli 1992

Eilanden-Nieuws | 12 Pagina's