Het doel heiligt niet alle middelen
De apostel Paulus laat ons haarscherp zien in hoofdstuk 8 van de Romeinenbrief welke relatie er is tussen de mens en de schepping. In deze zondige wereld verwacht het schepsel de openbaring der kinderen Gods. Want het is de ijdelheid onderworpen; niet gewillig, maar om diens wil die het de ijdelheid onderworpen heeft. Het schepsel moet, tegen de eerste bedoeling in, zo zeggen verklaarders nu de kwade mens dienen. Maar daar zal het eens van verlost worden. Die verzen leren ons heel wat over de verhouding mens-schepsel. In het bijzonder denken we dan aan dieren, zij het dat meer bedoeld wordt.
De Bijbel leert ons dat God de aarde goed geschapen heeft. Wij hebben er geen weet van wat dat betekent, goed in de ogen van God. Een volkomen harmonie, daarover past geen ijdel gefilosofeer van hoe dat geweest kan zijn. We hebben het te aanvaarden. Waar de rede hapert, blijft de bewondering over.
Met de zondeval van de mens werd de schepping meegetrokken. Dat kan kil worden neergeschreven. De werkelijkheid doordeiflcen, doet echter huiveren. Ook het lijden in de natuur, het wrede,
Ook het lijden in de natuur, het wrede, het onharmonieuze, mijn schuld. Dat te weten noopt toch al tot een zorgvuldig omgaan met de schepping. Niet dat de mens de herschepping gestalte kan geven, maar toch, er ligt een verantwoordelijkheidsrelatie. Plant en dier en de niet levende natuur zijn ook eigendom van de Schepper van hemel en aarde. Hij gaf, in zijn vaderlijke zorg, zo zegt Calvijn, de mens die schepping in handen tot zijn onderhoud. Planten en dieren werden gegeven om in de voedselbehoefte, de kleding, de verlichting van het werk te voorzien.
Er wordt wel gezegd dat de Bijbel en in plant en dier als 'gebruiksvoorwerpen', als volkomen ten dienste van de mens, tekent. Er zou geen respect uit spreken tegenover de mede-schepselen. Dierenleed en onzorgvuldig beheer zouden het gevolg zijn. Het valt niet te ontkennen dat in de prak
Het valt niet te ontkennen dat in de praktijk sprake is van nonchalance, van tyrannic, van mishandeling van de schepping. Evenmin valt te ontkennen dat christenen zich daaraan ook schuldig maken. Dat mag echter niet op het conto van de goedheid van God ten opzichte van de mens geschreven worden. Het maakt de schuld van de mens tegenover zijn Schepper alleen maar groter. De Bijbel geeft wel degelijk regels voor juist beheer. Als christenen leesbare brieven dienen te zijn, moet dat ook uit hun omgaan met de schepping blijken. Dat is een notie die zeker in deze materialistische wereld onderstreept moet worden. Men kent de rechtvaardige ook aan de
Men kent de rechtvaardige ook aan de wijze waarop hij met de schepping omgaat.
In onze tijd verzetten vele groepen zich tegen het consumentisme waarvan dier en plant de dupe zijn. We doen er goed aan de argumenten te proeven. Daarmee is niet gezegd dat alles wat naar voren wordt gebracht, of wat wordt bestreden jUiit is. Als de drijfveren ontstaan uit een vaag religieus getinte 'moeder aarde'- cultuur dan moeten we ze afwijzen. Zo is er meer te noemen, waarbij opgemerkt moet worden dat het heel moeilijk is te doorgronden wat hen nu ten diepste beweegt. Maar hun werk is een aanklacht als blijkt dat dieper wordt nagedacht over de verantwoordelijkheid ten opzichte van de schepping dan christenen doen. De zaak kan ook van de andere kant
De zaak kan ook van de andere kant worden benaderd. Ongetwijfeld zijn er velen die vanuit het besef dat de mens rentmeester is en geen vrije hand heeft in zijn omgaan met de schepping, zich aansluiten bij die beschermende of anti bewegingen. Al was het maar als donateur. Wie dat doet in het besef van wat Paulus schreef, doet daarmee geen kwaad.
Het doel heiligt de middelen echter niet. In ons land is - wat we noemen - de Dierenbescherming actief. Geconstateerd kan worden dat deze vereniging in haar bestaan veel misstanden aan de kaak heeft gesteld. Ook heeft zij door de vinger op de zere plek te leggen veel onderzoek beïnvloed ten goede. De laatste jaren is de vereniging ook ac
De laatste jaren is de vereniging ook actief op het terrein van de biotechnologie. Daar gaat het niet alleen om dit dier, deze plant die nu leeft. Door veranderingen aan te brengen in het erfelijkheidspatroon worden ook volgende generaties blijvend beïnvloed. Wie de ontwikkelingen een beetje bij heeft gehouden, weet dat deze teclmieken bij planten (waaronder bacteriën) al veel verder zijn in hun toepassing dan bij dieren. Hoewel niet onomstreden kwam daartegen veel minder verzet dan nu deze toepassing ook bij dieren plaatsvindt. Psychologische factoren spelen kennelijk een grote rol. Een daarvan is dat als dat al bij dieren kan, hoelang duurt het dan voordat de mens aan de beurt is? Een vraag die niet retorisch is, maar die nu al duidelijk beantwoord kan worden. Geen wonder dat ook in de politiek, waar de ethische grenzen getrokken worden, aandacht is voor de biotechnologie. Dat gebeurt volgens de actiegroepen veel
Dat gebeurt volgens de actiegroepen veel te weinig en niet consequent. Er spelen grote industriële belangen. Trouwens, de praktijk leert dat de ethiek maar al te veel achter de feiten aanholt. Dat leidt tot een maatschappelijk onbehagen. We weten niet wat er al allemaal gebeurt, hoe de stand van zaken is, wie er belang bij hebben en wie er controleren. Daarbij moet ook de bijbels geïnspireerde vraag gesteld worden of de mens over de soortgrenzen heen m ig reiken, of hij zo fundamenteel in'> t geschapen leven mag ingrijpen.
Maatschappelijke onlust zoekt een uitweg. Ze kan ook opgeroepen worden.
Dat is het probleem van hen die zich verzetten. De macht van het getal spreekt een woord mee. Men kan overtuigd zijn van zijn gelijk, gelijk of aandacht krijgen is een tweede.
Dat is ook het probleem van de Dierenbescherming. Daarom werden harde campagnes gevoerd. Hard in die zin dat afbeeldingen in advertenties schokten, ze niaakten wat los. De vereniging heeft zich steeds verzet tegen het genetisch manipuleren van de stier Herman. In advertenties en rechtszaken is geprobeerd de grote industriële belangen zichtbaar te maken en deze ontwikkeling een halt toe te roepen. Voor velen gingen de suggestieve advertenties daarin te ver. Nu is er iets emsügers aan de hand. Een
Nu is er iets emsügers aan de hand. Een dochter van de stier H. heeft de ingebrachte erfelijke eigenschap meegekregen van haar vader. Dat betekent een heel klein begin van de mogelijkheid de stof die volgens die eigenschap wordt geproduceerd in de melk, te winnen en toe te passen. Weer een stap op een weg die de geschiedenis heeft dat wel geleerd welhaast onomkeerbaar is. Wie daarover niet wil nadenken, kent zijn verantwoordelijkheid (ook als stemgerechtigde burger) niet. Waar we echter door geschokt zijn, is de
Waar we echter door geschokt zijn, is de paginagrote advertentie die voor dit doel werd ingezet. De zeven dagen van de schepping werden daarbij als uitgangspunt genomen om het wangedrag van de mens aan de kaak te stellen. Een achtste dag moet dienen voor het heden van de manipulatie. Het gaat niet aan zo te profaniseren met gedachtengoed dat velen heilig is. Het mag niet dat zelfs maar de suggestie gewekt wordt dat het een logische lijn is. De 'dierenbescherming' hanteert hier een middel wat bepaald niet wordt geheiligd door het doel. Hier kan men geen adhesie aan betuigen. De schepping lijdt onder de vloek van de
De schepping lijdt onder de vloek van de zonde van de mens. Dat is geen thema om een maatschappij - die daar niet van wil weten - met de neus op de feiten te drukken. Tegelijkertijd noopt onze afwijzing daarvan tot nadere doordenking van onze verantwoordelijkheid. Als rentmeester.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 22 maart 1996
Eilanden-Nieuws | 16 Pagina's