De Overval

Wachten op de politie

De titel ziet natuurlijk op de overval op een AH-zaak in Amsterdam. Een man pleegde een overval op de kassa van een AH-filiaal in Amsterdam en ging er met ruim vijfhonderd Euro vandoor. Twee medewerkers gingen de man achterna en overmeesterden hem. Volgens een bericht in de krant moesten zij tien minuten wachten voordat de politie ter plekke was om de man te arresteren. Mensen veraf weten niet wat er in die tien minuten gebeurd is. Het zal niet onjuist zijn om te veronderstellen dat de AH-medewerkers tien minuten hebben doorgemaakt die voor hun besef twee- of driemaal zo lang geduurd hebben als de klok daarvan de minuten telt. Dat de overvaller zich als een schoothondje gedragen heeft in afwachting van de komst van de politie, is nauwelijks voorstelbaar.

Er is dus iets gebeurd in de tussentijd. Wat precies, vermag geen buitenstaande vast te stellen. Dat is een zaak van de betrokkenen en van de rechter. Een gebroken neus wijst op het gebruik van hardhandig geweld. Wie kan zeggen hoe hard de overvaller zich verzet heeft? Hij heeft tien minuten de tijd gehad om degenen die hem gegrepen hebben van zich af te slaan.

En nu komt de tweede betekenis van de titel. De overvaller overvalt zijn belagers met een schadeclaim van tweeduizend Euro. Je moet maar durven. In het publiek stelen, gegrepen en daarna door de politie gearresteerd worden - en dan tweeduizend Euro schadevergoeding eisen voor letsel dat je opgelopen hebt bij de arrestatie vanwege een diefstal. Dat is vier keer zo veel als het bedrag dat de dief uit de kassa heeft meegenomen. Stelen met het risico van een gebroken neus loont, lijkt de conclusie te moeten zijn. En dat kan allemaal in Nederland.

Spontane reacties

Hoe diep dit voorval mensen raakt, blijkt uit de reactie van twee vooraanstaande Nederlanders. Prins Bemhard heeft tegenover De Telegraaf gereageerd met: Goed zo. Ik vind het fantastisch wat deze mannen gedaan hebben. De minister van Binnenlandse Zaken, Remkes, reageerde spontaan. Hij zei: Ik zou die man een rotschap gegeven hebben. Hier spreekt het gemoed. Dit alles komt in de krant een week na de

Dit alles komt in de krant een week na de geruchtmakende moord in Venlo. Daarbij werd een jongen die een scooterrijder op onbehoorlijk, levensbedreigend gedrag wees, door de Marokkaan zo geslagen dat de dood er op volgde. Uiteraard kwam de vraag op of er geen omstanders bij geweest waren, die hadden kunnen ingrijpen. Hoe dat ook gegaan is, de jongeman kon zijn gang gaan. In de krant komen de reacties van de burgers los. Wie zal nu nog willen of durven ingrijpen als hij of zij getuige is van een daad van zinloos geweld. Wie de overvaller aanpakt, wordt zelf overvallen. Heel begrijpelijk dat het voorval in Amsterdam burgers afschrikt van het bieden van hulp bij een overval of bij het getuige zijn van zinloos geweld.

Psychologisch gezien is deze stap van Justitie en de mededeling ervan op dit punt dom. Een ander woord heb ik er niet voor. In de woorden van de burgemeester van Venlo klonk iets door van begrip voor het niet aandurven van hulp verlenen in zulke benarde situaties. Ik vermoed dat de burgemeester na het bekend worden van de eis van tweeduizend Euro als schadevergoeding, zijn woorden om hulp te verlenen nog aarzelender gekozen zou hebben. Zegt het Justitie dan niets, dat Prins Bemhard en de minister van Binnenlandse Zaken spontaan uit het hart hebben gereageerd?

In wat voor land leven wij?

Ik vraag me werkelijk af - en ik denk velen met mij - in wat voor land leven wij? Dat zelfs officiële instanties geen enkel begrip tonen voor de emoties, de angsten van de burgers. Hier komt nog bij dat de vorige minister van Justitie (Korthals) in reactie op het luiden van de noodklok door het Platform Detailhandel, over bedreiging van het winkelpersoneel, gezegd heeft: Ik kan er niets aan doen. Het Openbaar Ministerie bepaalt hoe deze zaken worden aangepakt. De lage pakkans (minder dan dertig procent) versterkt het idee dat misdaad loont. Zie de mededeling hierover in het Nederlands Dagblad van 31 oktober. De kop van het artikel luidt: Doof voor winkelgeweld. Misdaad lijkt heel in het bijzonder te lonen als de dief nog een schadeclaim kan indienen van enkele duizenden Euro’s.

Voelen de verantwoordelijke bewindslieden dan niet dat deze aanpak burgers angstig maakt? Naar alle kanten worden zij gedemotiveerd om enige hulp te bieden. Burgeres die proberen te helpen worden door de overheid in de steek gelaten.

Burgers voelen zich in de steek gelaten

Ik zal een zin als de voorafgaande niet gemakkelijk op papier zetten. Toch doe ik het nu met overtuiging. Zeker, onnodig grof geweld gebruiken tegenover een dief is ongeoorloofd. De rechter moet eraan te pas komen om uit te maken of hier grenzen zijn overschreden.

Het feit dat op geen enkele wijze iets ten gunste van deze twee AH-medewerkers wordt gezegd, geeft een bang vermoeden dat zij straks de boetes moeten betalen. Het zou volstrekt onaanvaardbaar zijn als die hoger zouden uitvallen dan het geroofde bedrag. Dan zou de overvaller er financieel nog wel bij varen. Dit artikel heeft eigenlijk maar één doel:

Dit artikel heeft eigenlijk maar één doel: laten de bevoegde instanties zich erop bezinnen hoe zij de angst en de onzekerheid bij de burgers kunnen wegnemen.

De publicatie over de overval op de AHzaak in Amsterdam versterkt alleen maar het gevoel van angst en onzekerheid. Dat hangt samen met de dubbele betekenis van het woord overval in de titel, yy jj veiema

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen