Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Maaikee Melissant

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Maaikee Melissant

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Maaike Melissant uit Dirksland is dol op alles wat met klederdracht heeft te maken. Met name de Flakkeese klederdracht. Ze is één van de oprichters van klederdrachtensemble 'Eeuwkant' en is daar nog steeds actief. Het gesprek met onze gastvrouw vindt plaats achter een lekker bakje koffie, met natuurlijk een 'eigengebakken' Flakkees kruudplaetje.

Even twijfelde ze, toen haar om een interview werd gevraagd. Ze wa.s enthousiast genoeg, maar ja, "Eeuwkant, dat ben ik niet alleen", zo oordeelde ze. Na overleg bleken de mensen van het ensemble geen bezwaren te hebben als Maaike in de krant vertelt over 'haar' hobby. Een hobby, die ooit als aardigheidje is begonnen. Want toen de vrouwenbond iets wilde organiseren, vverd er gekozen voor een Flakkeese avond, waarbij het bestuur zich zou hullen in de Flakkeese dracht. Dat was sneller gezegd dan gedaan, want waar vonden ze zo gauw de benodigde kleding? Maaike maakte haar tante deelgenoot van de plannen. Dat was het beste dat ze had kunnen doen, want ineens herinnerde tante zich dat ze op zolder nog een keuvel had. "Hij zit in een braadpan", zo voegde ze er aan toe. De keuvel werd tevoorschijn gehaald, door Maaike gewassen en gestreken en vervolgens gebruikt als voorbeeld voor de fabricage van de keuvels voor de andere bestuursleden. Bij de keuvel zat trouwens ook nog een schortje, dus ze waren al een eindje op weg. Voor de rest van de kleding namen ze kledij uit het streekmuseum als voorbeeld. Maaike benadrukt dat het Streekmuseum altijd zeer bereidwillig is in het beschikbaar stellen van voorbeelden. Goed kijken, uittekenen en daarna zelf naaien, dat was de opdracht voor de naaisters onder hen. De keuvels werden gemaakt van vitrage en kant. Verder ging men op zoek naar allerlei attributen, zoals spoormandjes, etc. Het fotoalbum, dat voor de gelegenheid op tafel ligt, getuigt van het plezier dat de dames beleefden aan deze fraaie kleedpartij. Het was zo'n leuke bezigheid dat Maaike zin kreeg om meer te weten te komen over de Flakkeese dracht. Ze realiseerde zich dat de 'vonk' al eerder was overgeslagen, toen ze met de dracht kennis maakte via haar moeder, die al honderden poppen in dracht heeft aangekleed. "De ging op zoek naar boeken over drachten. De boeken 'Béng en Braat' en 'De keuvels van het Overmaase' waren voor mij erg waardevol. Daarin kon je heel goed nagaan hoe je jezelf moest kleden", vertelt Maaike.

De EO presenteerde jaren geleden een serie programma's over Hollandse klederdrachten. Ook Goeree-Overflakkee kwam daarbij in de picture. Op de cover van het omroepblad 'Visie' waren plotseling Maaike en haar zwager Jan Sala te zien. Ook werd een tv-opname gemaakt over Flakkeese recepten, waarbij Maaike acte de presence gaf met de Flakkeese dracht. Het ontstaan van het Ensemble Eeuwkant was logischerwijs een vervolg op de nieuwe hobby van Maaike, maar volgde niet direct op de eerder vermelde gebeurtenissen. Eigenlijk lagen de activiteiten wel vier jaar stil. Het idee om meer te doen met de Flakkees dracht kwam rond de viering van Koninginnedag in 1996. Cathy Westdorp riep toen namens de oranjevereniging de inwoners van Dirksland op om zich te kleden in oude stijl en zocht contact met Maaike, die uiteraard de eerste enthousiaste betrokkene was. Samen maakten ze de balans op van wat er intussen in de doos zat - en dat was heel wat - en samen probeerden ze mensen te prikkelen door voorbeelden van oude kledij te tonen in de winkels van Dirksland. Ze verzorgden ook een presentatie in 'Geldershof en vormden het aanspreekpunt voor hen die informatie wilden of patronen nodig hadden. Ze maakten op deze manier veel mensen warm voor de oude dracht: rond de honderd mensen toonden hun oude kledij op die bewuste 30e april. Tevreden keken ze terug op het feestelijke gebeuren. Maaike, Cathy en Corrie Bruggeman, die ook altijd al enthousiast waren over klederdrachten, besloten dat het te leuk was geweest om er een punt achter te zetten. "We gaan samen verder", zo viel het besluit. "We gaan proberen of we datgene wat wij nu weten, kunnen overdragen aan de volgende generatie!" Er is geen officiële oprichting geweest;' Eeuwkant' was er zomaar opeens. En ze vonden ook een uitgelezen onderkomen voor het opslaan van de inmiddels uitgebreide collectie kleding en attributen: de bovenverdieping van Het Fyne Kwartier, het pand aan het Achterdorp dat de Rabobank van Dirksland belangeloos te beschikking stelde aan de genealogieverenging. Het groepje van enthousiaste mensen groeide. Er werd een eigen logo gemaakt. De bekendheid van het ensemble groeide langzaam maar zeker; via de plaatselijke pers en door mond op mond reclame. Het gezelschap telt intussen zo'n dertig participanten, de kindertjes meegeteld. Heel belangrijk, die kinderen; hoe vroeger je de volgende generatie er bij betrekt, hoe meer kans je hebt dat zij er straks mee doorgaan! Een prachtig moment was het toen het Park Hotel jubileerde en dit in stijl wilde vieren. Ensemble 'Eeuwkant' werd met alle egards ont- haald om kledingadviezen te geven, wat opnieuw een volle pagina opleverde in Maaike's fotoalbum. "We ontdekten dat de mensen in ons ensemble verschillende kwaliteiten hadden. Daar hebben we ook de activiteiten op afgestemd, en dat werkt heel goed", vertelt Maaike verder. "Ieder heeft zijn eigen taak. Zo is Corrie de vrouw die voorlichtingslessen geeft op scholen. Wil Pater is erg bedreven in het verzorgen van rondleidingen in het streekmuseum, uiteraard in de Flakkeese dracht. Ook is er iemand die speciaal meewerkt aan het kleden van de acteurs. Maaike vindt het heerlijk om zomaar rond te lopen, met de mensen te praten en kennis en liefde voor de dracht over te brengen. Verder is ze ervaren in het naaien van kostuums en tenslotte is zij de keuvelspecialiste. Ze heeft er diverse in huis, de sobere rouwkeuvels en de sierlijke keuvels met brede kantranden met de bijbehorende ondermutsjes. Aan de breedte van de keuvelrand kon je zien hoe goed een vrouw het had. Daarvandaan komt ook de zegswijze: Wie het breed heeft, laat 't breed hangen. "In het begin deden we het wel eens verkeerd" vertrouwt Maaike ons toe. "Dan zaten de krullen te laag of zo. Of we staken de spelden niet goed. Overigens is de plaats van de spelden per dorp ook nog verschillend, zo ontdekten we in de loop van de tijd. Dus zo erg was het nu ook weer niet. We treden overal op waar we gevraagd worden. Zo hebben we alle verzorgingshuizen op Goeree-Overflakkee bezocht. Dat zijn heel leuke gebeurtenissen. De mensen genieten daar zichtbaar van en halen veel herinneringen op. Niet alleen ouderen maar ook jongeren genieten van de oude dracht. Kinderen maken een werkstuk op school of houden spreekbeurten. Ook daarbij is 'Eeuwkant' behulpzaam in het verstrekken van informatie. En'Ook bij het Meèkrapproject werd ons om assistentie gevraagd."

Het ensemble kan zich aardig bedruipen, onder andere door het verhuren van kostuums. Ze halen je het vel niet over de oren, maar vragen wel een vergoeding voor het uitlenen van de kostuums. Laat niemand denken dat er alleen zwarte jurken kan huren. Alle kleuren werden vroeger gebruikt, al was veel kleding wel calvinistisch sober. Maaike ervaart het als een sensatie om die oude spullen te dragen; "Het is een heerlijke ervaring. De kleding en de hele entourage doet iets met je. Je voelt je meteen een heel ander mens; zo vrouwelijk! Ook de oude geuren doen iets met je, zoals de geur van de oude stoomtram van de RTM op Ouddorp, waar we op uitnodiging een heerlijke middag doorbrachten."

In het begin maakten de dames de bijbehorende sierraden zelf na. Nu krijgen ze vaak iets van buiten af. Veel mensen weten inmiddels waar Maaike zich mee bezighoudt en zo gebeurt het dat bij huize Melissant regelmatig iemand aanbelt met iets van waarde. Maaike: "Gelukkig blijven er mensen die niks weg kunnen gooien en een goede bestemming zoeken voor iets wat ze zelf niet meer kunnen gebruiken. En het is erg leuk als mensen plotseling bij je aan de deur staan die iets van een oude tante hebben liggen, niet weten wat ze er mee moeten en dat dan bij je komen brengen. Zo heb ik zelf ook een complete set sierraden gekregen van mijn tante. Als ze nog eens kon zien wat er mee gebeurt zou ze wel zeggen: hoe is het mogelijk." Dat het museum zo bereidwillig is om voorbeelden ter beschikking te stellen, verklaart Maaike als volgt: "We dienen eenzelfde doel: de kennis over hoe het er vroeger aan toe ging levendig houden en als het kan overdragen op een volgende generatie. Alleen trekt een museum de mensen naar binnen; eeuwkant daarentegen gaat naar de mensen toe." Het wordt tijd om het gesprek af te sluiten. En verbaasd kijken we elkaar aan. Wat een oude keuvel uit een braadpan niet teweeg kan brengen...

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 december 2002

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's

Maaikee Melissant

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 13 december 2002

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's