Boeren met visie en kiezen

Diverse pluimages

Het kan verkeren: de agrarische sector is verworden tot een optelsom van talloze bedrijven en bedrijfjes die enorm divers van aard zijn. Dat is het gevolg van mechanisatie, automatisering, technologie en innovatie. Bovendien is de boer of tuinder maatschappelijk enorm beïnvloed. Dat heeft ertoe geleid dat je niet meer kunt of mag spreken van de akkerbouwer, de veehouder of de tuinder. Nederland telt zo'n 80.000 agrarische bedrijven en die zijn allemaal, letterlijk allemaal, verschillend. Zo zijn bijvoorbeeld de tomatentelers met onder één noemer te vangen. Er zijn telers van trostomaten, vleestomaten, het cherrytomaatje en in het Wesdand zijn waarschijnlijk nog meer gespecialiseerde telers. Agrarisch Nederland is een verzameling van de meest gevarieerde pluimages. Dat maakt belangenbehartiging tot een zeer complexe opgave. De boeren­ en tuinderbonden staan voor een monsteropdracht om hun missie waar te maken: opkomen voor de belangen van al hun leden. In het boerenland gaan thans boeiende discussies over belangenbehartiging. Er is bijvoorbeeld een strijd tussen de boerenvoorlopers en de rest (een verzameling van boeren die traditioneel boeren, niet doorontwikkelen en soms erkennen dat ze in de race afhaken). Die strijd mondt uit in een totaal verschillende opdracht naar de boerenbonden. Moet de organisatie zich richten op de 'ontwikkelaars' of op de agrarische voorlopers? Of zal de organisatie ook haar sociale gezicht moeten tonen door de achterblijvers en wijkers te beschermen? Het gaat om een landbouworganisatie die progressief of ondernemend is, of een organisatie die zich defensief en behoudend opstelt. De landbouworganisatie die te vlot een scherpe keuze maakt, nskeert een opstand. Boeren lopen weg uit de bond zodra deze de progressieve dan wel de behoudende koers kiest. Boerenbestuurders weten nog niet hoe ze uit deze spagaat geraken. Het is frappant dat sommige boerenvoormannen hun keuze koppelen aan electorale kansen. In een landstreek waar de landbouw nog sterk traditioneel gekleurd is (veelal kleinere, traditioneel ingestelde boerenbedrijven) zal de daar opererende boerenvoorman zich defensief opstellen. Zijn leuze is veelal: hakken in het zand en weg met alle regels en voorschriften. In een progressief agrarisch landschap daarentegen durft de boerenleider zijn nek uit te steken en voor de muziek uit te lopen. Hij weet zich gedragen door de moderne, progressieve agrarische ondernemers.

Visie en kiezen

Wie op landelijk niveau het boeren­ en tuinderbelang vertegenwoordigt en uitdraagt, zal min of meer kwaliteiten van een duivelskunstenaar moeten hebben. Hij streeft naar een balans tussen offensief en defensief. Deze balans wordt niet zozeer bepaald door het aantal voorlopers versus de rest, maar ook en vooral door een visie op de toekomstige kansen van een duurzame agrarische sector in de Nederlandse samenleving. Alles draait om een boerenleider die visie koppelt aan realiteit en daar als een ware goochelaar mee omgaat. Zijn gezag is ook bepalend voor de agrarische organisatie die haar belangenbehartigende rol op een frisse, efficiënte en eigentijdse wijze vervult. De manier waarop de agrarische organisatie haar taak uitoefent, hangt ook af van het 'voertuig' dat ze gebruikt om haar doel te bereiken. Het vehikel naar de 'lange termijn doelstelling' heet veelal 'communicatie'. Boerenorganisaties en hun leiders dienen veel en zorgvuldig te communiceren naar hun leden. Daarbij hoort ook een zekere kwetsbaarheid te gelden, want leden zijn en blijven het waard om serieus te worden genomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen