Ik ben zo bang

Iedereen is wel eens bang. Angst is dan ook een hele normale reactie. Angst waarschuwt mensen voor naderend gevaar en brengt het lichaam in paraatheid om een oplossing voor dit gevaar te vinden. Daar is natuurlijk niets mis mee.

Anders wordt het als deze angstgevoelens de boventoon gaan voeren en dusdanige belemmeringen met zich mee brengen dat het dagelijks leven ontregeld wordt. Dan is er sprake van een angststoornis. Hoe irreëel deze gevoelens ook kunnen zijn, ze hebben zeker niets met aanstellerij te maken.

Waarom ik?

Angststoornissen worden veelal veroorzaakt door een combinatie van factoren. In sommige families komen ze vaker voor dan in andere. Opvoeding en erfelijke aanleg spelen daarin zeker een rol. Een angststoornis begint vaak na een ingrijpende gebeurtenis, zoals het veriiezen van een dierbare of een ernstige ziekte. Maar ook meer gangbare gebeurtenissen als een verhuizing of een verandering van werkkring kunnen hiertoe aanleiding geven. Daarnaast zijn ook iemands persoonlijke eigen­schappen van invloed. Iemand die moeilijk zijn gevoelens kan uiten of constant het idee heeft iets niet goed te doen is meer ontvankelijk voor een angststoornis dan iemand die zelfverzekerd is en het gevoel heeft de hele wereld aan te kunnen.

Klachten

De klachten die voorkomen bij een angststoornis zijn divers en variëren van hoofdpijn en buikpijn tot slecht slapen, prikkelbaarheid, nervositeit en een constant gevoeld van onbehagen. Tijdens een angst- of paniekaanval zijn de lichamelijke klachten nog intensiever, zodanig zelfs dat mensen bijvoorbeeld denken dat ze een hartaanval krijgen. Deze aanvallen gaan dan ook vaak gepaard met hyperventilatie waardoor men te diep en te snel gaan ademhalen. Dit veroorzaakt hartkloppingen, duizeligheid en benauwdheid.

Allerlei soorten

Het is niet altijd mogelijk om een scherpe grens te trekken tussen een normale, gezonde angst en een angststoornis. Dit grensgebied is vaag en heeft voornamelijk te maken met de realiteit van de angst en de mate waarin de angst de dagelijkse bezigheden ontregelt. Bang zijn voor roofdieren en daardoor niet op safari gaan is zeker geen stoornis. Uit angst voor een spin of slang de televisie niet meer aanzetten - wie weet wat er te zien is - valt duidelijk wel onder het probleemgebied.

Er zijn verschillende soorten angststoornissen die in een aantal categorieën onderverdeeld kunnen worden. Enkele daarvan worden hier genoemd:

Fobie

Een fobie is een angst die zich richt op bepaalde dingen, dieren of situaties, bij-voorbeeld angst voor spinnen, angst voor vliegen of angst voor kleine ruimtes. Voor mensen met een enkelvoudige fobie (angst voor slechts één ding) is vaak een normaal leven mogelijk. Het onderwerp van angst kan en zafook meestal vermeden worden.

Sociale fobie

Mensen met een sociale fobie voelen zich in gezelschap steeds kritisch bekeken. Ze hebben vaak het gevoel het niet goed te doen en stellen zich extra verlegen op. Contacten leggen wordt daardoor een groot probleem. Na verloop van tijd zullen ze elk contact dan ook proberen te vermijden. Duidelijk is dat deze vorm van fobie een zeer belangrijke stempel op het dagelijkse leven drukt.

Paniekstoornis

Als iemand plotseling overvallen wordt door een grote angst, kan dit een paniekaanval tot gevolg hebben. Mensen hebben het gevoel - zonder duidelijke aanwijsbare reden - de controle over zichzelf te verliezen. Het gevoel op dat moment flauw te vallen, gek te worden of zelfs dood te gaan, verstrekt de paniek nog. Bij veel mensen gaat een paniekstoornis samen met straatvrees (ook pleinvrees of agorafobie genoemd).

Dwangstoornis

Een dwangstoornis is een vorm van angststoornis waarbij men meent bepaalde handelingen te moeten uitvoeren om zo 'het gevaar' te weren. Worden de dwanghandelingen niet uitgevoerd dan krijgt men het gevoel dat er iets vreselijks gaat gebeuren.

Angstbeheersing

Mensen met een angststoornis doen er goed aan om een eerlijk beeld te krijgen van de angst en de invloed die deze heeft op het leven. Pas dan is het mogelijk om er grip op te krijgen. Situaties die de angst oproepen moeten juist niet uit de weg gegaan worden. Wel moet men zich voor- bereiden op de lichamelijke reacties die tijdens een angstaanval te verwachten zijn. Wie niet wegloopt voor de situaties zal merken dat na verloop van tijd de onrust langzaamaan weer wegzakt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen