Gezochte vinder

En Filippus deed zijn mond open en verkondigde hem Jezus. Kijk, dat was het nu wat de kamerlmg nodig had. Jezus, Die naam te kennen is ook allernoodzakelijkst voor een ieder van ons. Want we kunnen de eeuwigheid niet aan, maar we kunnen ook de tijd met aan als we Jezus niet kennen voor ons persoonhjk. Jezus te kennen, dat is het eeuwige leven. Hem te missen is het eeuwige verderf. Wilt er toch aan denken. Het gaat om Jezus. Om Hem, Die Zijn volk zalig maakt van hun zonden. We kunnen niet toe met ons nette keurige en voor de buitenwereld misschien onberispelijke leven. Al onze goede daden, onze behulpzaamheid en onze vnendelijkheid (hoe noodzakeUjk ook), ze zijn te kort en te smal voor de Heere. Met ons godsdienstig leven, met onze vroomheid, met onze tranen en gevoeligheden komen we voor eeuwig om. Die kunnen de schuld niet uitdelgen. Dat kan alleen de Middelaar. Dat kan alleen Jezus. Het moge ons dan begonnen zijn om Jezus.

Het moge ons dan begonnen zijn om Jezus. Wat zou het heerlijk zijn als er in onze ziel die roep gevonden wordt: Geef mij Jezus, of ik sterf, want buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsverderf. Wij zijn wat huiverig voor Jezusprediking.

Wij zijn wat huiverig voor Jezusprediking. En daar is reden voor. Je hart draait zich om als je hoort hoe Jezus soms gepredikt wordt. God is liefde. Jezus is liefde. Het zit goed met ons.

Ten overvloede, voor de oudere mensen, die niet zo goed meer mee kunnen, haalt men er dan nog een tekst voor aan. Want alzo hef heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, met verderve, maar het eeuwige leven hebbe. Zie je wel, zegt men dan triomfantelijk, zie je wel dat het goed is. God is Uefde. Jezus is liefde. Men vergeet dat er uitdrukkelijk in die tekst bij staat: opdat een ieder die m Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. Slechts voor de gelovigen is God liefde. Maar voor de onboetvaardigen en ongelovigen is God verderving.

Men heeft het over Gods Uefde en barmhartigheid, maar men zwijgt over de noodzaak van de wedergeboorte, bekering en geloof. De totaal verloren doodslaat van een ieder mens van nature verdoezelt men. Zie, zo'n Jezus is een halve Jezus. En een halve Jezus is een valse Jezus. En met zo'n valse Jezus zijn al heel wat mensen de eeuwigheid binnen gegaan. Een hemel verwachtend, maar een hel verkrijgend.

Wanneer Filippus Jezus verkondigt aan de Moorman, verkondigt hij geen halve, maar een hele Jezus. Filippus begint niet bij de verlossing. Hij slaat de ellende niet over.

We lezen: En Filippus deed zijn mond open, en beginnende van diezelfde, verkondigde hem Jezus. Hij neemt dus voor zijn onderricht zijn uitgangspunt bij Jesaja, bij die aangehaalde verzen uit Jesaja 53, die handelde over het lijden en sterven van de Knecht des Heeren. Hij begint met uiteen te zetten waarom de Knecht des Hêeren als een schaap ter slachting geleid moet worden. Dat offer is nodig vanwege de zonde. Zonder offer k an het niet. Want er is geen verzoening der zonde mogeüjk dan door bloedstorting. Bij de Heere is er geen genade dan door recht.

Dan gaat FiMppus over om de Moorman te schilderen hoe deze profetie in Jezus Christus vervuld is. Zoals een lam plaatsvervangend voor zijn offeraar de dood in moest, zo is Christus als een Lam Gods, op Wie al de zonden der uitverkorenen zijn aangekomen, in hun plaats de dood gestorven. Jezus is de Middelaar. Die door Zijn lijden en sterven, het voorhangsel heeft doen scheuren, de zonden van al Zijn volk uitgewist, heeft en hen een vrije toegang tot de Vader gegeven heeft. De Jezus van Filippus heeft de genade en het heil met goedkoop gekocht, zoals zovelen zeggen. Het heeft Hem, Zijn dierbaar bloed en leven gekost. Van de Middelaar uit gezien is de genade niet goedkoop, maar duur. Duur vanwege het gewicht der zonden. Van de Middelaar uit gezien is de genade duur. Het kostte Hem Zijn leven. Maar vanuit de zondaar geredener is de genade goedkoop. Zo goedkoop dat het niet goedkoper kan. De genade is gratis.

Voor de Moorman vormde dit de grootste ontdekking en verrassing. In Jeruzalem hadden ze tegen hem gezegd: je moet door de wet te onderhouden de zaligheid verdienen. Dat had hem echter niet bevredigd. Want hij zag in dat hij de wet nooit zou kunnen houden. En nu hoort hij hier, op die eenzame woeste weg tussen Jeruzalem en Gaza dat hij de wet niet behoeft te houden, dat Christus dat gedaan heeft voor al de Zijnen, Het licht breekt door in de duistere ziel van de donkere Moorman. Het daglicht van het evangelie verdrijft het nachtelijk duister van de wet.

Als Filippus hem dan nog vertelt dat Jezus Zijn Middelaarswerk niet alleen voor joden, maar ook voor heidenen volbracht heeft en dat het enige waar de Heere naar vraagt, de totale zelfverloochening en gewillige overgave des harten is, mag de Moorse minister van financiën zich op datzelfde moment kwijt schenken aan de Heere.

Het is geen wonder dat hij dan voelt dat hij gevonden heeft wat hij al die tijd vergeefs gezocht had. Want wat de wet niet kan, vermag de genade. Ik ben verlost; God heeft mij wel gedaan.

Mogen en kunnen wij dat ook zeggen: ik ben verlost. God heeft mij wel gedaan?

U zegt: was het maar waar. Maar ja, mij heeft God ook nooit zo'n Filippus gestuurd. O nee? En al die predikanten dan, die u het Woord des Heeren recht gesneden hebben? Zijn dat geen Filippussen?'

Ach, u past naar één houding, die van berouwvolle schuldbeüjdenis en van brandende schaamte. Die heidense Moorman komt tot bekering en tot geloof door de eerste preek die hij hoort. En eigenhjk is het niet eens een preek, maar een pastoraal gesprek. Eén gesprek en de heidense Moorman is bekeerd. En u?U, die zovele preken gehoord hebt en al meerdere malen misschien een geestehjk gesprek gevoerd hebt? Moet u achter blijven bij hem? Is het niet erg? Is het met om u weg te schamen? Het ligt echt niet aan de Heere. Het ligt aan u. U gelooft Zijn Woord niet. U onderwerpt u niet aan het gezag van dat Woord. Bekeert u dan. Onderwerpt u wel. Weest begerig, net als de Moorman om het Woord te mogen verstaan. Laat het toch niet zo zijn dat het ook van u zou gelden: maar het woord der prediking deed hem geen nut, dewilj het met het geloof niet gemengd was in degenen, die het gehoord hebben.

Nu zegt iemand, ik probeer het. Maar het lukt me niet.

Weet u wat de Moorman tot u zou zeggen? Houdt moed. Als het afgehangen had van mijn zoeken, dan had ik nooit gevonden. Ik heb de vrede gevonden omdat God mij zocht.

W. J. op 't Hof, v.d.m.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen