Watersnood 1 februari 1953

!Mü woest ßtwddSesfronß de. zee. ons (oßc (attd.

"Enjatrimerfijlij/eréonJ^pati vekn 't dkrßaarst pand.

O, onhedsmck, nooit zuikn wij 't vtrßitm.

'Wat (eedu bracht, schier niet te meten.

Qem pen, geen tong, zdooit onthullen.

De dooeanßst, die mens en dier vtrmdlen.

Ms 't water wast, ja tot de (ippen ^mt

"En hoger noß, tot dat de laatste ^eet verstomt

't 'Verstand staat stil, als in de grauwe golven

Zo 't schepsel goé, vol wanhoop wordt verzwo^en.

In deze nood, waar nergens uitl(gmst scheen.

'](^am dra een stroom van redders op de heen Spontaan van 9{gor tot Zuid, van Oost tot West.

Spontaan van 9{gor tot Zuid, van Oost tot West. Was 't'Nederlandsevollgm op zijn best.

Was 't'Nederlandsevollgm op zijn best. Ool{grenzen vielen weg, hij zoveel wee.

Ool{grenzen vielen weg, hij zoveel wee.

Uit verre landen hielp men liejderijkjnee. 'Eerst werd't in nood vererend Vol^jered.

'Eerst werd't in nood vererend Vol^jered.

Op 't veilig land dra tal Van vrouwen ingezet.

't Qastvrij onthaal van huis tot huis geboden. 'Verzachtten 't leed om zoveel te betreuren doden,

'Verzachtten 't leed om zoveel te betreuren doden, ^ebt uwe naast liefzo staat in 'tgéodgeschreven.

^ebt uwe naast liefzo staat in 'tgéodgeschreven. 'Bkelgn deze stond'. Voor vekn nog te leven.

'Bkelgn deze stond'. Voor vekn nog te leven.

Slechts 't vege lijf gered. Van huis en haard beroof Zat daar tgetroffen volX^hungeest ket{uitgedaofd

Zat daar tgetroffen volX^hungeest ket{uitgedaofd !Ach, was ilQiooitgeboren, wel'dop een lip de l(lach

!Ach, was ilQiooitgeboren, wel'dop een lip de l(lach Is dit het eind van alles, wat 't leven heeft gebracht

Is dit het eind van alles, wat 't leven heeft gebracht Maar 't 9lederlanée vollijn hart en niet beiuogen.

Maar 't 9lederlanée vollijn hart en niet beiuogen. Schonl(£aven zonder tal, zelfs boven het vermogen

Schonl(£aven zonder tal, zelfs boven het vermogen Oofjt buitenland stond daar met stromen

Miljoenen bij ellqiar dat gaf ons nieuwe moed.

'De basis was gelegd, een nieuwe dag girg gloren.

Men kreeg weer hoop, zo was nog aSes niet verlore

'Weldra ^nl(hier en daar, "het water is gefleerd".

De boze zee liet af had't mensdom iets geleerd?

De dijl(en dicht zo zong het ganse land.

'Vlotging het werl{en de opbouw l<ffam tot stand

Mras is thans eenjaar vergleden.

'Weer wore droog land door zon beschenen.

'Belovendgoede Vrucht, na zoveel tegenspoed.

'Verwarmend 't danf^aar hart en schenJ(ml levensmoed.

1 februari 1953 nooit gaat uw datum meer teloor.

Soms ^vd(t uwjammer nog in 't oor.

Doch als die bange ure, in 't denizen neemt de overhand.

Zal daar gewis op Volgen, die redding inzo'ngroots verband

'WdkjjJoord of woorden zullen daarvoor danl{Vertoll(en Die 't hart vervuld' van onze eiland Vol^n?

Voor ades wat gij deed, 't zij jong, t zij arm of rijf

'Ell{gafop zijn manier Vangrote naastenliefde blij

ßlanvaardonze dard{in 't sober woordgesteld.

Vid in gedachten aan, met danljtier niet vermeld.

Bovenstaand gedicht werd ons uit onze lezerskring ter plaatsing aangeboden. Het werd een jaar na de ramp geschreven door een inwoner van Sommelsdijk; zijn kinderen vonden het in zijn nalatenschap.

Opgestuurd door J. De VOS, Emmastraat 17 te Oude Tonge.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen