Directeur UFA Stellendam ziet z�ker toekomst voor visserij

Nadat het 'scheepje van de UPA' ­ in de volksmond nog steeds de Visafslag ­ in bestourlijke zin in een wat onrustig vaarwater verkeerde. Kiest de huidige 'schipper' directeur J. A. van Nieuwenhuyzen weer duidelijk voor de vis. De enkele jaren terug gepresenteerde plannen, waarin grootse bouwwerken de zee­ingang van de gemeente Goedereede, zouden markeren, lijken voorgoed in de prullenbak te zijn verdwenen of in ieder geval in de ijskast geplaatst. Want de heer Van Nieuwenhuyzen streeft er naar om alleen maar voor de vis te gaan. "Onze focus bhjft gericht op vis!", verduidelijkt hij.

Professionaliteit

Komend uit een directiefunctie bij Farm Frites is hij geraakt door "de professionaliteit van de business; als je de ervaren vissers­, mannen bezig zief', volgens Van Nieuwenhuyzen. En die professionaliteit geeft hem vertrouwen voor de toekomst, wel erkent hij dat de visserij een onvoorspelbare bedrijfstak blijkt te zijn. Hij weet dat de belangen van de vissers worden gelimiteerd door Europese regelgeving. Toch ziet hij zéker in het Goereese bedrijf nog veel voordelen boven de collega visafslagen elders in Nederiand en Europa. "Het sterke punt van de Stellendamse haven is dat alles vlak bij elkaar ligt, rondom de visafslag zijn de verschillende scheepswerven en toeleveringsbedrijven in haar schaduw geconcentreerd". Van Nieuwenhuyzen ziet dit als voorbeeld hoe de Stellendamse visafslag zich in de toekomst kan onderscheiden van anderen. En onder die anderen bedoelt hij de totale Europese visserij.

Ook op het gebied van de kwaliteit van de VIS dient het Stellendamse bedrijf zich te onderscheiden. "Wilde vis gevangen in de Noordzee is een bijzonder product en de kwaliteit van de vis is erg belangrijk want de consument blijft letten of het product gezond, lekker en goedkoop is". Hij ziet daarom een taak weggelegd voor de visafslagen om gezamenlijk een betere regiefunctie te vervullen in de totale keten van aanvoerder tot en met de menukeuze van de consument. Als voorbeeld noemt Van Nieuwenhuyzen de vissoorten wijting, poon en schar, welke te weinig bekendheid op de markt genieten. De consumenten zouden meer gewezen moeten worden op de gebruiksmogelijkheden en kwaliteit van deze vis. Hij ziet hier een taak weggelegd voor de gezamenlijke visafslagen en Productschap voor Vis. Daarom moeten "de neuzen dezelfde kant op wijzen", volgens de UFA­manager.

Oost Europa

Ook in het opengaan van de nieuwe markten in Oost Europa ziet Van Nieuwenhuyzen meer mogelijkheden voor de visafslagen en de Nederlandse vis. Meer samenwerking tossen de visafslagen is volgens hem zeker gewenst. Hij wil niet spreken over verdere fusies in de toekomst voor de UFA, maar wel erkent hij dat er een structurele overcapaciteit IS van Visafslagen. "Om de slag om de aanvoerders en de consument niet te verliezen zou het toch beter zijn als er minder visafslagen waren", filosofeert Van Nieuwenhuyzen. Met een klein aantal héél krachtige bedrijven zouden zijn ideeën voor een krachtige regiefunctie in visserijsector sneller gerealiseerd kunnen worden. Graag gaat hij de uitdaging aan om in te spelen veranderende behoeften van consumenten en handel.

Prijsvorming aanvoerder

Zoals gezegd wil Van Nieuwenhuyzen dat de UFA zich momenteel uitsluitend richt op de vis en de organisatie rond vis. Dit betekent zeker niet dat er voor wat betreft de verdere ontwikkeling van het bedrijf pas op de plaats gemaakt wordt. De veranderingen die hij voorstaat zullen niet direct zichtbaar zijn voor de buitenstaander want de bedrijfsprocessen zullen verder geprofessionaliseerd moeten worden.

Ook zal er gekeken moeten worden naar de prijsvorming voor de aanvoerders (de vissers), deze zullen toch nog wat naar boven moeten met de sterk gestegen onkosten voor de visserijbednjven. Aanvoerder en koper zullen gevraagd worden hun klanttevredenheid kenbaar te maken en de resultaten zullen als spiegel dienen voor de toekomstige UFA bedrijfsprocessen en organisatie.

Ook zal het unieke 'UFA­havengebied' zo goed mogelijk benut moeten worden want door het aantrekken van andere industneën kan de afstand tussen consument en aanvoerder kleiner worden gemaakt; wat de kwaliteit van het product zeker bevordert.

Binnen de UFA met haar drie visafslagen: Stellendam, Scheveningen en Colijnsplaat heersen verschillende culturen. "Scheveningen heeft al jaren geen actieve thuisvloot meer, maar is wel uniek gelegen binnen de randstad en er wordt vijf maal per week vis verhandeld. In Colijnsplaat zijn de 'originele' vissers van het Veerse Meer en Yerseke samengebracht en is heel sterk gericht op het achteriand Belgiè en bedrijft traditiegetrouw de handel op donderdag. Stellendam dat eveneens volgens traditie handel op vnjdag drijft, heeft een heel sterke thuisvloot, met daaraan gekoppeld een sterke binding van de aanvoerders met het gehele marktgebeuren", zo schetst Van Nieuwenhuyzen de drie visafslagen, vertegenwoordigd binnen de UFA. Door de krachten van buitenaf die de kosten voor de Afslag vergroten is volgens Van Nieuwenhuyzen het 'kostenplaatje' sterk veranderd. Hij vindt dat in overleg met aanvoerders en handel dit moet veranderen. Hij spreekt de verwachting uit dat de gratis aangeboden diensten aan de vissers en handel toch in een andere vorm moeten worden gegoten. Hij sluit niet uit dat er dan iets aan de gegroeide culturen op de visafslagen wel het een en ander zal gaan veranderen nu de UFA de weg van privatisering is ingeslagen.

Terugtrekken gemeente

Tijdens de nieuwjaarsreceptie maakte burgemeester C. Sinke van Goedereede bekend dat hij zijn functie van president­commissaris van de UFA heeft beëindigd. De heer L.X. den Hollander is hem opgevolgd. De directeur van de UFA vindt dit een logische stap als dit geplaatst wordt in het kader van de 'terugtredende overheid'; "er is nu een duidelijke scheidslijn getrokken". Wel is hij dankbaar dat ­ nu de banden wat losser zijn geworden ­ hij zich toch nog ondersteund weet door de gemeente Goedereede. Het bedrijf kan nu nog meer resultaatgericht gaan werken.

Het bereikbaar zijn van de Stellendamse vissershaven blijft toch een steeds weer terugkerend probleem. Jaarlijks moet de UFA een behoorlijk bedrag op tafel brengen om het Slijkgat op diepte te houden. Als er dan over terugdringing van de kosten gesproken wordt vraagt de UFA­manager zich af of de andere bedrijven in het havengebied ook geen bijdrage kunnen leveren aan de kosten van de zandzuiger in het Goereese Gat. "Iedereen in het havengebied profiteert toch van het op het diepte houden van de vaargeul"

'Wij met elkaar'

Ook in deze 'moeilijke tijden' voor de visserij voelt de directeur het als een uitdaging om de veertig jaar geleden, in eendracht gestichte, visafslag verder te professionaliseren. Hij probeert onder het personeel van de 'vismijn' het 'wij met elkaar'­gevoel dat sinds de oprichting de Visafslag kenmerkte steeds weer op nieuw te versterken. Onder de indruk was hij bij zijn komst over de passie waarmee, bijvoorbeeld, de werknemers van de factorij ­ de peken ­ hun werkzaamheden verrichten. Hij vindt dat het 'wijgevoel' alleen maar kan worden bereikt als er een eenheid is en hij wil er alles aan doen om ­ door overleg ­ dit te versterken. De oorspronkelijk uit Ooltgensplaat afkomstige Johan van Nieuwenhuyzen, vindt het een voordeel dat hij hier met de mensen in hun eigen dialect kan spreken. Volgens hem bevordert dit niet alleen de onderlinge communicatie maar ook het wederzijds vertrouwen.

De heer Van Nieuwenhuyzen die in Den Haag woont sluit niet uit dat hij in de toekomst weer 'eilandbewoner' gaat worden. De roep van de Flakkeese klei in combinatie met de vis en zee van Goeree wordt hem wellicht eens te sterk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen