Winterkleuren

De winter is weer opnieuw begonnen. We hebben dit seizoen al heel wat winters gehad. Misschien hebben we ook nog wel heel wat winters te gaan voordat het voorjaar begint. Winterhanden, wintertenen, winteroren, winterdepressie. De winter kan een heel naargeestig seizoen zijn. Donkere grauwe dagen, of juist heel licht en wit door een dik pak sneeuw Mist, regen, ijzel, hagel, het hoort er allemaal bij. De winter kent vele momenten waarop je naar het voorjaar of zelfs de zomer verlangt. Gelukkig heeft de winter ook vele mooie momenten, voor wie het zien wil. Want hoe leuk het schaatsen op wieltjes ook mag zijn, er gaat toch niets boven natuurijs. Glijden over het water op plaatsen waar je zomers nooit komt, omdat je er dan doorheen zakt en omdat het geen zwemwater is. Hoe mooi is ook de spontaan ontstane ijsbaan op een ondergelopen stuk land, omdat de drainage het regenwater niet kon afvoeren. Als dat water niet bevroren is, moet je daar kaplaarzen aan, omdat je anders door de blubber loopt. Hoe mooi zijn de winterse luchten. Als de zon schijnt, heeft de lucht het helderste blauw dat er is; en het lijkt wel alsof je pas dan kan zien hoe ver weg dat blauw is. En als de zon dan ondergaat, krijgt de lucht van die mooie fragiele transparante roze en zalmachtige tinten. Laatst zag ik zelfs lila kleuren, toen de zon scheen en er een sneeuwbui op komst was. De wolken kunnen 's winters ook zo mooi zijn. Enorm groot en enorm dik, zodat je weet dat er heel wat aan komt. Wonderlijk toch dat zo'n zwarte wolk, zulke witte sneeuw kan bevatten. En heeft U wel eens gezien dat de lucht 's winters zo ontzettend veel verschillende grijstinten heeft. Je kunt de lucht 's winters ook veel beter zien, omdat de bomen kaal zijn. De bomen zijn dan net zo doorzichtig als alle andere winterse kleuren. Je ziet slechts een paar zwarte lijntjes, die het uitzicht belemmeren. Het kale land is ook zwarter dan ooit, zeker als daar 's morgens rijp op ligt. Het contrast is dan zo mooi als op een zwart­wit foto. En ook de rijp is doorzichtig. Eigenlijk is het allemaal wel een beetje vitrage­achtig, al die fragiele doorzichtige kleu

ge­achtig, al die fragiele doorzichtige kleuren.Toch heb ik de winter nooit als het vitrageseizoen gezien. Misschien moet ik daar toch eens over nadenken als ik straks bij de kachel, met een beker warme chocolademelk naar buiten sta te kijken om te zien wat voor weer er aan komt.

Julia Campfens, 'Het Binnenhuis'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen