De Flakkee�naar is zuinig op zijn eiland, maar hoe zal de toekomst eruit zien?

De kiesverenigingen van de ChristenUnie hadden de avond georganiseerd om visies te horen van 'de burger" en om deze direct mee te geven aan de aanwezige kandidaten voor de Provmciale Staten. De verkiezingen zijn op 11 maart. Algemeen klonk het geluid door dat de burger zuinig is op zijn eiland. Kust, rust en ruimte staan buiten kijf. Maar hoe een en ander behouden moet blijven en welke ontwikkelingen daarin passend en wenselijk zijn, daarover bestaan verschillende meningen.

Bloeiende tulpen Landbouwer J. J. Dogterom uit Oude­Tonge

Landbouwer J. J. Dogterom uit Oude­Tonge pleitte voor een goede zoetwatervoorziening als het Haringvliet brak wordt. "Anders zal de diversiteit van de landbouwproductie ­ een belangrijke karakteristiek van dit eiland ­ sterk achteruitgaan. Velden met bloeiende tulpen zullen er dan bijvoorbeeld met meer zijn. Zoetwater is van grote betekenis voor de landbouw en daar is tijdens de ruilverkaveling ook veel geld aan uitgegeven." Op natuurontwikkeling is niets tegen, maar er zijn grenzen, betoogde de akkerbouwer. Grenzen die liggen waar de belangen van de landbouw om de hoek komen kijken. "De landbouw op het eiland moet gezien worden als een belangrijke economische waarde én een sector die het land onderhoudt", aldus Dogterom.

Nóg meer ganzen

Spanning tussen natuur en landbouw is er bijvoorbeeld als stukken goede landbouwgrond worden omgezet in natte natuur. Zeker omdat die nieuwe natuurgebieden ­ die bijvoorbeeld nodig zijn om als buffer voor overvloedig regenwater te dienen ­ nóg meer ganzen naar het eiland trekken. Ganzen vreten de akkers kaal, besmeuren alles en verspreiden desastreuze gewasziektes zoals bruinrot.

Natuurbeheerder M. Annema uit Goedereede waarschuwde voor een te groot areaal natte natuur. "Moeras, kreken, waterbuffers ­ er is teveel aandacht voor 'nat'. We krijgen steeds meer van hetzelfde. Door al dat water krijgen opportunisten als de kraai, de kauw, de rat en in de toekomst de vos een kans. Zwakkere soorten, zoals kleine zangvogels en bodembroeders, krijgen het dan steeds moeilijker. Zomerganzen gaan steeds meer overlast bezorgen. Het dreigt te escaleren." Volgens Annema is het een taak van de provincie om hier wat aan te doen.

De natuurbeheerder pleitte voor meer 'droge' natuur: struweel, begroeide dijken, aantrekkelijke akkerranden. "Overal waar water is, kun je niet komen. Althans, niet gewoon. De druk op de rest van het eiland neemt dan alleen maar toe. Er zijn grote stukken kale polder. Maak 't gezelliger en aantrekkelijker om daar te lopen en te fietsen."

Dorpssilhouet

Daarmee liep Annema op tegen het volgende spanningsveld: die tussen natuur en cultuurhistorie. Immers, het uitgestrekte polderland en de verre zichtlijnen zijn bij uitstek karakteristiek voor Goeree­Overflakkee. Evenals de heflijke dorpjes, het redelijk onaangetaste dorpssilhouet met kerktoren en molen, en de boerderijen. "Het is belangnjk dat het verleden herkenbaar blijft voor het nageslacht", zei A. Stolk uit Middelharnis. Stolk hield een hartstochtelijk pleidooi voor de specifieke Flakkeese cultuur en de link met samenlevingsopbouw. "Hier heerst respect voor elkaar. Hier wil men samenwerken. Er zijn wel strijdpunten, maar de Flakeeénaar is loyaal aan zijn streekgenoot. Zeker als 't er een van de oorspronkelijke soort is. Samen houden we de streek levend."

"Wij koesteren de rustige sfeer en de leefomgeving", vervolgde een steeds sneller pratende Stolk. "Er mag wel het een en ander ontwikkeld worden op het eiland, maar betrek ons dan bij de vorming van een ruimtelijke ordeningsbeleid." Verpauperde haventje

Verpauperde haventje

Een andere expanderende grootheid op het eiland is de recreatie. J. van der Vlugt uit Stellendam vertelde dat hij een minicamping heeft met vijfüen plaatsen en dat de uitbreiding naar 120 plaatsen na jaren nog steeds niet is goedgekeurd. „Ik heb vorig seizoen 600 mensen moeten afzeggen." Hij pleitte voor een slagvaardiger beleid. "Recreatie geeft agrariërs nieuwe kansen en is ook goed voor de middenstand in de dorpen. Toeristen brengen alleen een boek en een fiets mee; die geven geen overlast." De Stellendamse ondernemer zei veel toekomst te zien in de aanleg van fiets­ en ruiterpaden en het opknappen van verpauperde haventjes, zoals die van Dirksland en zijn eigen woonplaats. "Dit is een prachtig eiland, maar we moeten er meer van genieten." Massatoerisme, zo bleek uit de discussie, is echter met welkom op Goeree­Overflakkee. Over ontwikkelingen die ook maar een beetje in de nchting van 'Renesse' gaan, was iedereen in het Diekhuus duidelijk: die zijn ongewenst. Hier geen campings met 10.000 vakantievierders!

Geen lappendeken

Het zoeken naar evenwicht tussen al die ruimteclaims ­ landbouw, natuur, recreatie en cultuurhistone ­ is een opgave die niet eenvoudig is. Dit jaar wil de provincie alle Ontwikkelingsvisies en ­plannen verwerken in één nieuw streekplan. Gedeputeerde M. Houtman (SGP), die ook present was in Middelharnis, zei daarbij graag naar de streek zelf te willen luisteren. "We moeten ook de werkgelegenheid in de gaten houden", aldus Houtman. "De agrariërs die ik S'Preek, zeggen met en bloc, dat het eiland zo rnoet blijven. Die vragen: 'Kan ik wat anders gaan doen met mijn grond?'. Recreatie is dan een van de mogelijkheden. Maar het moet wel passen m het landschap en de cultuurhistorische waarden. Het mag hier geen lappendeken worden. De karakteristieken moeten behouden blijven, maar u zult wel moeten nadenken over de toekomst. Anders gaat het niet goed. Dan wordt het een slap eiland met nog minder werkgelegenheid. Dat kan niet de bedoeling zijn."

Meer samenwerking

"Het zou mooi zijn", verzuchtten verschillende sprekers, "als er meer samenwerking komt m die streek. Samen sta je sterk en kun je pal staan voor je eigen eiland. Een eiland Waar we trots op zijn en waar het verleden gelukkig nog ruimschoots aanwezig is", zei C. Hameeteman, de eilandelijke Chnsten­ Unie­kandidaat voor de Provinciale Staten. Hameeteman noemde de 'gebiedsgerichte aanpak' op de Kop van Goeree een geslaagd voorbeeld van samenwerking.

Ook natuurbeheerder Annema hamerde op de noodzaak van samenwerking. "We zijn nogal gauw geneigd om te zeggen: 'Dit is van mien', maar uiteindelijk hebben we samen het rentmeesterschap over dit stukje aarde. We moeten dus rekening houden met elkaar."

Landbouw, natuur, recreatie en cultuurhistone ­ daar ging de discussie donderdagavond over. Iemand in de zaal miste dan ook node 'het wonen'. Hij vond dat er te weinig woningen worden gebouwd op het eiland, waardoor tal van eilanders min of meer gedwongen zijn te verhuizen naar Helle voetsluis en nog verdere oorden. Dit puntje van aandacht werd, evenals de rest vtm de discussie, opgepikt door de (toekomstige) provinciale bestuurders, die de zaal tot slot opriepen massaal te gaan stemmen op 11 maart. Omdat er veel omgaat in de Provinciale Staten ­ een gegeven dat de meeste Nederlanders niet in de gaten hebben ­ en omdat aldaar de leden van de Eerste Kamer worden gekozen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen