De Ramp En �Het Stellegors�

In de nacht van 31 januari op 1 februari om half drie: windkracht 13! Het water kwam en kwam! Ik schrok wakker, keek uit het raam en zag water... Mijn ouders en ik renden richtingpostkantaor. Er kwam een bootje aan. Dat bracht ons naar de Molenkade.

Daarna zijn we naar Den Haag gegaan, waar een verzamelplaats was waar we werden opgevangen. Mijn broer en zus kwamen ons ophalen. We gingen naar Rotterdam. Ik ben daar gebleven totdat het water zover gezakt was dat we terug konden naar Stellendam. Melissa, groep 6:

“Je moet slapen", zegt vader. “Kom, eerst je tanden poetsen. Ik heb gepoetst en zit nu in bed. Ik kan maar niet slapen. Ik hoor de zee en de wind; de bomen kraken. Ik ben bang: ik hoor de zee steeds dichterbij komen. Ik sta op en ga naar beneden. Op de grond zie ik een heleboel water. Mijn vader en moeder roepen: “ga naar de zolder!"

Sanne, groep 7 (welk dierbaar ding zou je meenemen?):

Vluchten... Ik hoor paniek! Ik spring uit mijn bed. ren naar het raam en zie mensen staan. Ik ren naar papa en mama en maak ze wakker. “Mama, er ligt water in de gang! En ik ben zo bang!” Papa zegt: “neem snel twee dingen mee, niet te zwaar en niet te groot.”

Ik neem een dier met één poot. Het is Teddy. Ik heb hem al heel lang. Ik was nog maar een

Ik heb hem al heel lang. Ik was nog maar een kind. Zo lang is hij al mijn vrind.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen