Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wat is uw enige troost?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wat is uw enige troost?

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

"Op deze zondagmorgen kreeg ik de tijding van het sterben van ds. J. W. Kersten, predikant bij de Gereformeerde Gemeente van Scheveningen. Onvervi'achl heengegaan in de leeftijd van 44 jaar." Zo meldde op 16 april 1960 ds, J.T, Doornenbal in zijn wekelijkse rubriek in de Hervormde Kerkbode in de classis Harderwijk, In hart en nieren hervormd, maar tegelijkertijd ruim denkend en breed kerkelijk, zo was de dominee van Oene, Ik geef u even gelegenheid een stukje uit zijn 'in memoriam' mee te lezen, "Nu zijn ze allen dood. mijn drie vrienden uit de oorlogstijd in Resteren (...), Cor Bedke, Gerard Kievit en nu Jan Kersten. Ik was bijzonder op hem gesteld in die tijd. Evenals op de anderen. Vfiak kwam hij me opzoeken, alleen of met zijn verloofde, en al de hermner'ingen komen weer boven na zoveel jaren. Hij had 't heel moeilijk Hij studeerde i'echten, maar wilde dominee worden. Maar alles was nog zo onzeker. Zijn gemoed werd door tweestrijd verscheurd en hij was vaak heel verdrietig. Nog zie ik hem voor mij, op een stille zomeravond in mijn tuin (...). Jan Kersten had het moeilijker dan ooit. Jurist wou hij niet worden en predikant kon hij niet worden. Hij zag geen uitkomst en geen toekomst. Lang hebben we die avond gesproken, terwijl de duisternis viel. Tot hij opstond en de kerk inliep en op het orgel alles gmg vertolken wat leefde in zijn ziel. Nooit zal ik die avond vergeten... "

Het is er toch van gekomen. Jan (ofwel: J.W.) Kersten is dominee geworden. In de kring van de gemeenten waarop zijn vader G.H. Kersten veel jaren lang een flink stempel had gedrukt. Het waren maar tien jaren dat hij die gemeenten diende; eerst in Genemuiden (1950-1956) en later in Scheveningen (1956-1960). Men zegt dat zoon J.W. in de schaduw Van vader G.H. niet kon staan. Een "kerkvorst" (J.T. Doomenbal) als deze was hij niet. Maar toch - markant was hij wel. Wat mij betreft: markant in zijn prediking en heel authentiek. Het zou kunnen zijn dat u de preken van ds. J.W. Kersten wel enigszins kent. Ooit verschenen prekenbundeltjes met titels als 'De schenking, beproeving en overwinning van het geloof' en 'Verwacht, verschenen, verhoogd'.

En nu kwam een mooie bundel met Catechismuspreken van hem uit. Een kleine dertig preken, waarin het eigene van zijn prediking zo nadrukkelijk blijkt. Ooit gaf in Nieuwe Tonge ds. A. Beens een lezing over het leven en de betekenis van dr. H.F. Kohlbrugge. Aan het slot van de avond werd hem gevraagd of er in onze tijd nog zulke predikers waren. "Die zijn uiterst zeldzaam", zo was het antwoord. "Maar een enkele naam durt'ik wel te noemen: wijlen ds. J.W, Kersten!" Ik moet zeggen: deze preken uit de oude Heidelberger gaven ook mij de herkenning. Inderdaad - hier klinkt het Woord van God ongeveer zoals Kohlbrugge het een eeuw eerder preekte: 'niets van ons. maar het al van Hem, Zo kom ik in Jeruzalem!' Niet een prediking óver Christus, maar deze verkondiging is Christus, Zoals Hij geschonken wordt aan en gekend wordt door een verloren zondaar.

Wanneer ik de gevoelige herinnering van ds. Doomenbal lees. dan besef ik: deze man is prediker van Gods Woord geworden door de worsteling heen. En ook zijn preken doen het beseffen: ze zijn geboren in de nood. Misschien worden ze ook alleen maar in de nood verstaan. En ging deze man in zijn dagen daarom zo'n onbegrepen weg.

Het zal me in dit artikeltje niet lukken mijn impressie aan u over te dragen. Deze preken moeten in hun geheel gelezen worden. Dan raakt u onder de indruk van de zo heel persoonlijke en existentiële toon die erin doorklinkt. Ze zijn dan ook in bijna geen enkel opzicht te vergelijken met de Catechismuspreken van zijn vader, die juist heel leerstelling waren. Maar hier is het anders: niet gestroomlijnd, maar bars en hoekig. Maar ook zo overstelpend teer waar het om de bediening van Christus en van Zijn Geest gaat.

Als ik ze in het kort typeren moet, dan doe ik dat met twee paulinische woorden. Ds. J.W. Kersten laat zich enerzijds leiden door het besef van 'de schrik des Heeren'. Het blijkt uit alles: hij weet hoezeer de Heere te vrezen is. Het gewicht van de eeuwige dingen legt hij aan de harten van zijn hoorders. Met een onontkoombare ernst. Waarbij er maar één mogelijkheid is om aan de toom van de heilige" God te ontkomen: "Wie in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven. Wie in de Zoon niet gelooft, die heeft het leven niet!" Dat weerhield hem niet, maar dat stimuleerde hem juist om deze Christus rijk en ruim aan te bieden. "Er is voor de hoorders van het Evangelie, zonder onderscheid, een gestoi-ven Jezus. Dat wil zeggen dat er niemand is, of hij kan zalig worden... "

Het was niet alleen de schrik des Heeren, ook 'de liefde van Christus' drong hem. Indrukwekkend in dat opzicht is bijvoorbeeld de laatste preek in de bundel. Over de zorg van Christus over de Zijnen, ook al gaat het door een weg van verzoeking en van lijden. Ik eindig met het slot van de preek uit zon

Ik eindig met het slot van de preek uit zondae 5. "Waar hier een zondaar aan hel eind is "en zegt: 'God moet God blijven, ik heb niets meer te zeggen', daar is God aan het begin. En daar begint Hij de wonderlijke weg van zalig te openbaren in de aanbieding van het Evangelie, in die Ander (Christus!), Dan kunnen we betalen. Want er moet betaald worden - door onszelf of door een Ander. En die Ander, Die is er ge/ukkig. Maar die Ander wordt mi zomaar met in de armen geschoven. Hij wordt langs een weg van recht en gerechtigheid, langs een vlakke weg, ons bekend gemaakt. Zodat we ook zullen weten uit hoe grote nood en dood we verlost zijn.'"

N.a.v.: Ds. J.W. Kersten, Wat is uw enige troost? Preken uit de Heidelbergse Catechismus. Uitgeverij De Banier te Utrecht. Gebonden. 520 pag. prijs €32,50.

J. M. J. Kieviet

Dit artikel werd u aangeboden door: Eilanden-Nieuws

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 7 maart 2003

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's

Wat is uw enige troost?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 7 maart 2003

Eilanden-Nieuws | 14 Pagina's