Stichting H.D.G. sluit jubileum af in De Goede Ree

De heren S. Dekker en T. van Ootmersem namen in 1969 het initiatief om tot een Hervormd Diakonaal rusthuis te komen, aldus de heer Quist. Het huis kwam er, dank zij de steun van 10 diaconieën. De voorzitters van de Stichtingsraad waren respectievelijk ds. Sonnenberg, ds. Wolthers, ds. Vlijm, ds Poot, ds. Bultman en ds. Cazander. De heer Joppe was als voorzitter de eerste niet­predi­kant. De opening van het rusthuis, die op 2 februari 1953 zou plaatshebben, moest vanwege de watersnoodramp worden uitgesteld tot 18 juni 1953.

De eerste directrice was zi. Van de Klooster. In de beginperiode had je nog een indeling in 3 klassen met verschillende taiieven en werden de kamers bewoond door twee personen In de tijd van zr. Van Kempen hebben verschillende verbouwingen en renovaties plaatsgevonden Ook kreeg iedere bewoner zijn eigen kamer. De heer Quist besloot met te wijzen op het anker, gelegen vóór het gebouw, dat zich daar bevindt als een symbool voor de Goede Ree

Van buurtwinkel naar supermarkt

De heer Van den Boogert vergeleek de ontwikkeling van rusthuis naar verzorgingshuis met die van buurtwinkel naar supermarkt. De eigenaar van de buurtwinkel zorgde voor de boodschappen en maakte een praatje. Hij schonk persoonlijk aandacht aan zijn klanten. In de zelfbedieningswinkels kon je hetzelfde kopen, alleen, je hoefde niet op je beurt te wachten. Nu heb je de supermarkten. Daar is van alles te koop, maar het komt veel meer aan op de zelfwerkzaamheid van de klant. Het geeft voordelen, maar ook nadelen.

In het rusthuis van eertijds was de privacy niet groot. Je moest je kamer delen met een ander. Voor alles werd gezorgd. Er werd geen beroep gedaan op familie, vrienden of vrijwilligers. Maar het rusthuis werd een verzorgingshuis. De bewoners hadden meer zorg nodig. Dat vroeg om meer hulp. Maar als de financiën daarvoor gaan ontbreken, ontstaat een probleem. Dan krijg je wachtüjsten.

De ontwikkelingen staan niet stil. Mensen die zorg nodig hebben, hebben recht op zorg waar zij die wensen.

Dat is zorg op maat. De verzorgingshuizen gaan verdwijnen. Daarvoor in de plaats komen zorgcentra, van waaruit de benodigde zorg zal worden aangeboden. Dat geldt ook voor De Goede Ree. Een deel van de huidige bebouwing gaat verdwijnen. Daar­voor in de plaats komen zorgwoningen en zorgappartementen met enkele centrale voorzieningen, zoals een ruimte voor dagopvang, een restaurant, recreatieve voorzieningen, enz. Een klein deel blijft intact voor mensen die niet zelfstandig kunnen wonen. De centrale voorzieningen zullen ook toegankelijk zijn voor buurtbewoners. Zo zal De Goede Ree een totaal nieuwe periode tegemoet gaan. Maar wat er ook gaat veranderen, de belofte uit Jesaja 46:4, verandert niet.

Dé Goede Ree

Dat was tegelijk de tekst voor de meditatie van Ds. Kunz. Er is alle reden, aldus de predikant, om God te danken voor wat Hij aan heel veel ouderen in de loop van 50 jaar heeft willen schenken. Het huis is een veilige haven gebleken voor hen die zichzelf niet meer kunnen helpen. In onze tekst staat: "En tot de ouderdom zal ik Dezelfde zijn, ja, tot de grijsheid toe zal Ik u dragen; Ik heb het gedaan en Ik zal u opnemen en Ik zal dragen en redden".

Uit de context van deze tekst blijkt dat Jesaja het licht laat vallen op mensen die afgoden eerden. Die mensen moesten de goden, die ze voor veel geld heten maken, ook nog zelf dragen. Triest om te geloven, dat je god ­ een beeld ­ naar je luistert. De weggevoerden naar Babel moesten niet denken dat de goden Bel en Nebo de Babyloniërs macht en roem gebracht hadden. Eens zal Babel vallen en dan moeten de Babyloniërs hun goden op hun vlucht zelf meedragen om hen te redden. De God van Israël is niet stom. Hij is de sprekende God. Hij wordt niet gedragen, maar Hij draagt zelf en redt. Hij deed dat al vanaf het prille begin van ons leven. Indrukwekkende godenbeelden laten het afweten m dagen van spanning en zorg. Maar zij die God vrezen, belijden: "Eer iets van mij begon te leven, was alles in Uw boek geschreven". Tot de ouderdom en de grijsheid toe bleef Hij dezelfde. Dat woord gold voor de ballingen, maar geeft ook houvast en troost in Sommelsdijk. God nam mensen in dienst die veel voor oudere medemensen betekenen Hij draagt en redt. Dit huis mocht voor velen "een goede ree" zijn. Hier werd en wordt de christelijke barmhartigheid in praktijk gebracht. Al 50 jaar klinkt Gods boodschap in dit huis en al die tijd hoorde men over Christus, Die de Zijnen opneemt en draagt. Wij kunnen U met naar de zaligheid dragen, de Zaligmaker kan dat wel. Laat ons gebed zijn: 'Verwerp mij niet in de tijd van de ouderdom, verlaat mij niet terwijl mijn kracht vergaat'. Aan de overkant ligt het nieuwe Jeruzalem. Daar is 'dé goede ree', waar allen die God vrezen eeuwig veilig zijn. Daar ligt de veilige haven. Ds. sprak de hoop uit dat de huidige bewoners zich herkennen in de regels:

Lang zal mijn levensscheepje

, , , jrj niet meer varen:

de haren van mijn hoofd

zijn wit en grijs getint.

zijn wit en grijs getint. Maar God zal mij behouden en bewaren.

Maar God zal mij behouden en bewaren. Hij heeft mij reeds van eeuwigheid bemind..

Hij heeft mij reeds van eeuwigheid bemind.. U bent, o God, mijn toevlucht

U bent, o God, mijn toevlucht en mijn Haven.

en mijn Haven. En ondanks vele stormen op mijn levenszee

En ondanks vele stormen op mijn levenszee waarin mijn krachten het zo vaak begaven,

bent U voor eeuwig ook mijn Goede Ree!.

Deze bijeenkomst, die werd bijgewoond door bewoners van De Goede Ree en genodigden, werd besloten met een gezelUge receptie en een rondgang door het gebouw, waar allerlei foto's vanuit het verleden te bezichtigen waren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen