Palliatieve zorg is een vanzelfsprekendheid geworden

“Toen wij een jaar of zeven geleden op het fenomeen hospice stuitten en onze gedachten vormden, waren er in Nederland maar een paar hospices. We zagen dat de zorg voor patiënten met kanker in het terminale stadium in het ziekenhuis tekortschoot. Zo ontstond hospice Calando uit een zeker idealisme en nu bestaat het vijf jaar. In het begin was het niet helemaal duidelijk of er wel behoefte was. Het hospice was iets nieuws in de gezondheidszorg en het kostte best wat tijd voordat bijvoorbeeld de huisartsen, de bevolking en de patiënten eraan gewend waren. Het idee was dat Calando een sterf- huis was, een huis van droefenis.”

nis.” Maar, geeft Van der Velden aan, nu het eerste lustrum erop zit, is het beeld grondig bijgesteld. “Calando is een vanzelfsprekendheid geworden. Het huis ligt voortdurend vol en is eigenlijk te krap. De huisartsen hebben de palliatieve zorg een duidelijke plaats gegeven en de patiënten zien Calando niet langer als een sterfhuis. Er zijn immers ook tijdelijke opnamen, bijvoorbeeld om het thuisfront te ontlasten, en klachtenbestrij- ding speelt ook een rol in het hospice. Nee, er heerst niet alleen maar droefenis.”

Kenniscentrum

Volgens de medisch directeur zal het hospice zich steeds meer gaan ontwikkelen als een kenniscentrum. “Wij liepen vooruit op een trend, nu heb je overal hospices. Zo kunnen we dienen als een kenniscentrum voor heel Nederland. Niet voor niets hebben we heel wat bezoek gehad van politici en mensen die elders met initiatieven bezig waren. Op dit moment lopen we weer voorop met het Mobiel Palliatief Team. Ook daar is weer heel veel belangstelling voor.”

Over het Mobiel Palliatief Team (MPT) vertelt Van der Velden: “De vraag naar palliatieve zorg thuis neemt sterk toe en daar spelen we met het MPT op in. Maar daarnaast blijft Calando intact voor wie het in de thuissituatie echt niet meer lukt. Een hospice is dan een betere plek dan een ziekenhuis of een verpleeghuis. Via het MPT kunnen we heel wat betekenen voor de zorgverlening thuis: de wijkverpleging en de huisarts. Die zorgverleners een overlijden ten gevolge van kanker minder vaak mee dan wij. Het kan dan zinvol zijn als er iemand meekijkt die de problemen en klachten in zo’n situatie kent. Zonder dat de hulp wordt overgenomen, overigens. Daar komt nog bij dat een laatste levensfase heel lang kan duren en dat de wijkverpleging of de huisarts soms klem loopt. Dan is een frisse blik van een ervaren iemand van het MPT een uitkomst.”

Thuis blijven

“Voor de patiënt”, vervolgt dok- ter Van der Velden, “is het prettig als hij thuis kan blijven en dat zijn klachten zo goed mogelijk bestreden worden. Het MPT heeft de expertise in huis en is tevens op de hoogte van de technische handelingen die daarbij komen kijken, zoals het aanbrengen van medicijnen onder de huid. Dat kan nu thuis, zodat een opname niet nodig is.”

Van der Velden is behalve medisch directeur van Calando ook internist/oncoloog van het Van Weel Bethesda Ziekenhuis. Daarmee belichaamt hij als het ware de relatie die hospice en ziekenhuis met elkaar hebben. “Het ziekenhuis maakt deel uit van het Netwerk Palliatieve Zorg. Als we patiënten met kanker in het ziekenhuis krijgen, kijken we eerst of een plek in Calando geen betere optie is. Mede door het hospice is er een grote stroom van patiënten naar Dirksland op gang gekomen. Heel veel huisartsen, ook van verre, kennen onze expertise inmiddels.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen