Stront aan de knikker...???

Naar aanleiding van ingezonden stukken in de regionale pers van P.J.J. Jacobs uit Middelhamis over opslag van chemische afvalstoffen, wil ik u mijn volgende ervanng mededelen.

Dit voorjaar werden we 's morgens wakker van een verschrikkelijke stank! Ik heb meteen de telefoon gepakt eh het ISGO gebeld met de vraag of Saddam Hussein met gifgas een spelen was. Het was namelijk tijdens de oorlog in Irak. De ISGO­man vroeg of ze soms in de buurt aan het gieren waren. Maar dat kon ik niet zo gauw verifiëren, omdat ik de slapers nog in m'n ogen had. Ik zei dat deze lucht niets met gier van doen had. Zelfs de kat, die 's ochtends graag naar buiten wil, draaide zich meteen om toen we de deur openden en een muur van stank naar binnen sloeg. De ISGO­man zou persoonlijk komen ruiken en verbrak de verbinding. Ongeveer een half uur later belde hij al dat ze mest aan het uitrijden waren. Onze buren hadden ook al naar het ISGO gebeld over de stank. De ISGO­man vond het ook héél erg stinken en was snel weer weggereden. De stank verdween pas halverwege de week. Maar de vragen bleven bestaan: wat was hier voor ttoep op het land gespoten? Is er een monster van de uitgereden mest genomen? Kan er soms na de mestbemonstering uit de silo of kelder andere rotzooi, bijvoorbeeld chemisch afval, zijn bijgemengd? Is zulke troep op het land gezond, zowel voor de grond als voor ons mensen, die bijvoorbeeld de aardappeloogst weer mogen opeten? En wie krijgt de schuld? Die vraag kan ik al beantwoorden: natuurlijk de argeloze, overgeadministreerde boer, die gewoon eerlijke varkens­ of koeienstront heeft besteld...

Boeren, let op uvr zaekü!

Als mest niet ruikt naar stront,

is het iets anders en ongezond.

Pas dus allemaal op je tellen,

als je na 't eten ineens gaat vervellen!

Bij de huisartsenpost aangekomen, weet dan nog watje hebt ingenomen:

dan nog watje hebt ingenomen:

bloemige eigenheimertjes of chips; misschien zetten ze je wel een weekje

schien zetten ze je wel een weekje

in het gips.

Hopelijk is dit gedichtje maar larie

en zitten we straks niet in de penarie!

Piet korteweg, een bezorgde ex­landbouwer uit Ooltgensplaat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen