�Was Eilanden Nieuws Wel Nodig...?�

“Met vreugde en blijdschap des harten mocht ik jl. vrijdagavond uw Jubileumnummer ontvangen ... Wij herinneren ons nog levendig, dat het eerste nummer werd uitgegeven. Onwillekeurig denken wij aan de woorden van Mozes , de man Gods: ‘Wij brengen onze jaren door als een gedachte, en wij vliegen daarheen’.

Onze gedachten werden teruggeleid, niet alleen deze 25 jaren, maar meer dan 50 jaren terug, hoe of het toen op ons eiland gesteld was. Ik waag het om dit even te memoreren ...

Meer dan 50 jaren geleden (in mijn kindeijaren) was het op ons eiland op geestelijk gebied nu niet zo bijzonder rooskleurig gesteld. Het Liberalisme vierde hoogtij en als een bewijs uit velen is wel dit, dat de raad van Sommelsdijk in 1898 bestond uit 6 liberalen en één anti-Rev. Uitgezonderd Ouddorp en Dirksland stonden in de Herv. kerken Confessionele predikanten, terwijl van toenmalige kleine Geref. Kerken weinig invloed uitging.

Gelukkig kwam er een opleving onder ons Geref. volk. Na de Kamerverkiezing in 1901 ontplooide zich op ons eiland een activiteit onder de Geref. belijders; er werd te Middelharnis een Evangelisatie opgericht. Iedere zondag kwam er een predikant van Geref. richting en de toeloop was groot, ook uit andere gemeenten. Het gevolg is dan ook geweest, wanneer er een vacature kwam, dat een predikant van Geref. richting werd beroepen.

Dit heeft zich ook laten gelden op het gebied in het Chr. onderwijs. Ik kan mij nog herinneren dat er alleen in Ouddorp, Dirksland en Middelhamis (Bosseschool) een Chr. school was. Na die tijd kwamen er telkens Chr. scholen bij, zodat er in iedere gemeente op ons eiland, uitgezonderd Nieuwe Tonge, er een Chr. School verrees.

Ook bij de gemeenteraadsverkiezingen werd men actief, en hoewel onder hevige strijd, waren toch binnen enkele jaren de gemeenteraden, op een paar gemeenten na. omgezet in een rechtse meerderheid.

Ere wie ere toekomt! In dezen is een krachtige actie gevoerd door de toenmaals op ons eiland verschijnende ‘Maas en Scheldebode'. Het is wel terdege gebleken in die jaren, welk een machtig wapen de pers is. En nu (in de jubileumeditie van 25 jaar E.N., red.) schrijft onze hoofdredacteur: “Tussen de destijds verschijnende ‘Maas en Scheldebode’ en ‘Onze Eilanden’ moest ‘Eilanden Nieuws' zich een bestaan zien te verwerven”. Wij zouden onwillekeurig de vraag kunnen stellen: was de verschijning van ‘Eilanden Nieuws’ wel nodig? Onze oud-hoofdredacteur geeft er het antwoord op als hij schrijft: “Van de echt Reformatorische beginselen werd in een verschijnend Christelijk blad niet veel meer dan een karikatuur getekend. Een ver doorgedreven persoonlijk exclusief neo-Calvinisme werd van week tot week over ons eiland uitgegoten. De zuivere bevindelijke Gereformeerde leer der vaderen werd bespottelijk gemaakt”. Aldus naar waarheid gezegd. De heer A.J. Kersten haalde terecht aan (eveneens in de jubileumeditie 25 jr., red.): “Eilanden Nieuws was nodig. Er waarden geesten rond op de kerkelijke en politieke erve, die niet meer geheel leefden uit de oude beginselen der Hervorming.” ... Wij zouden daar nog veel over kunnen schrijven, maar zullen dit niet doen. Alleen dit. Ik heb in die dagen de redacteur van ‘Maas en Scheldebode’ ernstig gewaarschuwd niet op die ingeslagen weg door te gaan, want mijns inziens was ons eiland (gelukkig) daar niet rijp voor. Ik heb hem voorspeld dat zijn blad zeer zeker aan invloed zou verliezen. Die waarschuwing mocht echter niet baten, waarom er stemmen opgingen om te komen tot uitgave van een blad van zuiver Geref. beginselen. Reeds in 1922 heb ik een paar bijeenkomsten meegemaakt om tot dit doel te geraken. De bezwaren waren toen echter financieel onoverkomelijk en het zou nog zes jaren duren eer onze wens in vervulling ging.

Die wens is vervuld in 1928. En nu, na 25 jaren, blijkt mij, dat ik mij in het Flakkeese volk niet vergist heb. ‘Eilanden Nieuws’ is een blad geworden dat op ons eiland bij het Christelijk volksdeel goed is ingevoerd, terwijl het eerstgenoemde blad al jaren geleden zijn uitgave heeft beëindigd.

De degelijkheid van ‘Eilanden nieuws’ is hier zeer zeker de oorzaak van. Niet alleen dat ‘Eilanden Nieuws’ zich bepaald vasthoudt aan de zuivere leer onzer Geref. vaderen, waardoor iedere kerkelijke richting het blad kan lezen, zonder dat men zich aan een of ander stoot, maar ook om de zuiverheid der verslagen van verschillende vergaderingen. Als men door omstandigheden een vergadering niet kan bijwonen, is het altijd een troost dat men weet dat ‘Eilanden Nieuws’ een zuiver objectief verslag geeft...

Geachte redacteur, ik zou nog veel meer kunnen aanhalen, maar wil niet te langdradig worden. Ik wens u van harte toe dat u ... mag doorgaan in dezelfde weg als tot heden, niet wijkende ter rechter- nog ter linkerzijde ...”

Ook een andere lezer sprak zich - maar dan in dichtvorm - in woorden van gelijke strekking uit, waarvan hieronder tot besluit een aantal dichtregels volgt.

Heel schuchter was het eerst-verschijnen van ’t Streekblad, dat thans jubileert, maar van ’t begin aftrok het lijnen, door vele lezers zeer begeerd.

Er klonk een toon uit, zo weldadig als in de lente koekoeksroep; al was er tegenwind, gestadig vergrootte toch de lezersgroep.

Men voelde adn: dit blad wil geven een richtlijn, waarop werd gewacht! Het is toch heus niet om het even, hoe of het nieuws ons wordt gebracht?

Men zag de zaken steeds belichten door ’t God’lijk Woord, dat nimmer faalt, Dat spreekt van zegen en gerichten, waaruit de ware wijsheid straalt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen