Deltanatuur Ontmoet... Stan Kerkhofs Van Rijkswaterstaat �Ondanks Bezuinigingen 35 Miljoen Voor De Kier�

Stan Kerkhofs is werkzaam bij Rijkswaterstaat waar hij werkt aan de uitvoering van het ‘Kierbesluit’. Hij neemt ons mee naar de plek waar het allemaal om te doen is: de Haringvlietsluizen.

“Hee, schollies!” Met veel kabaal begeleiden twee scholeksters onze entree in de haven van Stellendam. We gaan daar scheep op de ‘Tille’ een bootje van Rijkswaterstaat. De luchtshow wordt afgesloten met een voorstelling op de steiger: de steltlopertjes doen een lamme vleugel en een gebroken pootje na. Onder ons plankier maakt een grijs kuiken zich uit de voeten langs de waterlijn." De natuur is creatief,” stelt Stan Kerkhofs tevreden vast.

Hier en daar wordt geschamperd dat vijfendertig miljoen niet genoeg is, maar Stan Kerkhofs laat zich niet van de wijs brengen. “Het is juist heel bijzonder dat dit project doorgaat in deze tijden van financiële krapte!”, stelt hij optimistisch vast.

“Maar het betekent natuurlijk ook dat we een spannende tijd van puzzelen, passen en meten ingaan.” Want, hoewel vijfendertig miljoen euro veel geld is, dekt dit budget niet de hele waslijst aan maatregelen. “En toch ga ik er vanuit dat het lukt. Er is niet voor niets bestuurlijk draagvlak in de regio. En met een gezamenlijke inspanning en de nodige creativiteit gaan we hier uit komen.”

En dat is belangrijk. Want door de ‘kier’ neemt ook het meteen het rendement van Deltanatuur toe. “Als de barrière van Haringvlietsluizen weggenomen is, zullen de hectares nieuwe natuur door meer soorten worden bezocht.”

Stan knijpt met zijn ogen tegen de zon en tuurt over het Haringvliet. Hij weet het zeker, de kier komt er, al is de precieze invulling nog ongewis. “De kier geeft straks nog geen getij, maar is wel een hele belangrijke stap in de richting van een veel natuurlijker situatie." Bij die stap hoopt Stan op steun uit de verschillende deltaprovincies, Zuid-Holland,

Bij die stap hoopt Stan op steun uit de verschillende deltaprovincies, Zuid-Holland, Noord-Brabant en Zeeland. Een hele steun is ook de opstelling van het waterschap op Goeree-Overflakkee. “Zij hebben van de dreiging van zoutwater een kans gemaakt. Door de verlegging van hun zoetwaterinname maken ze een slimme combinatie van waterberging, natuurontwikkeling en recreatie. Hun steun is goud waard en ik hoop dat dat zo blijft.”

De waterstaatvlet ‘Tille’ ligt nu stil voor de enorme schuiven.

We zien hoe de zon op het water weerkaatst tegen het staal. De schuiven vormen een onnatuurlijke barrière tussen zoet- en zoutwater. “Het is een gek idee, maar na dertig jaar liggen aan de andere kant nog steeds de zalmen voor de deur in zee te wachten tot ze naar binnen mogen.”

Behalve een enkel exemplaar, dat via de sluizen binnentrekt, lukt het de zalm niet om via het Haringvliet naar de Rijn te zwemmen. “Een klein aantal trekt via de ‘stenen monding’ van de Nieuwe Waterweg naar binnen. Maar de grote aantallen liggen toch hier. Dit is nu eenmaal de natuurlijke monding van Rijn en Maas.”

Om de trek van de zalm weer mogelijk te maken, moeten de sluizen permanent op een kier. Ze hebben een brakwater-zone nodig om zich lichamelijk aan te kunnen passen aan het zoete rivierwater.

Kerkhofs beseft dat je het herstel van de natuurlijke monding niet van de ene op de andere dag gerealiseerd hebt. Immers, de hele streek heeft zich in de afgelopen dertig jaar gericht op een zoet Haringvliet. “Je ziet het aan de landbouw.

dertig jaar gericht op een zoet Haringvliet. “Je ziet het aan de landbouw. Vroeger zag je hier gewassen die tegen zout kunnen. Aardappelen, bieten.

Nu zie je tulpenbollen en witlof, dat gaat niet samen met zout.” Dat men gebruik heeft gemaakt van deze zoete omstandigheden kun je natuurlijk niemand kwalijk nemen. Dus wie schade lijdt, moet worden gecompenseerd. “Maar”, zo vindt hij, “dat neemt niet weg dat je wel het lef moet hebben om na te denken over de vraag: ‘was het wel zo goed om het Haringvliet volledig af te sluiten’?”

Want niet alleen de vissen hebben baat bij ‘de kier’. Het ecologisch herstel in het Haringvliet reikt veel en veel verder. Er is zelfs, op de lange termijn, een economisch motief. “Ik ben ecoloog en geen econoom. Maar ik ben er heilig van overtuigd dat, als je zoveel mogelijk op de schoot van moeder natuur gaat zitten, je ook economisch beter af bent.”

Stan Kerkhofs duidt hiermee op het begrip ‘duurzaamheid’. Je kunt de omgeving aanpassen aan de economie, maar beter is om de economie aan te passen aan de omgeving. “Laat ik een voorbeeld noemen. Als je in een getijdengebied woont kun je de omgeving accepteren en de scheepvaart aanpassen aan wisselende waterstanden. Accepteer je dat niet, dan blijf je tot in lengte van dagen baggeren.

Hoe dieper hoe duurder. Ik ben er echt van overtuigd dat als je de natuurlijke omgeving als uitgangspunt aanvaardt en je daar op aanpast, je het op den duur langer volhoudt.”

De schipper van de ‘Tille’ tikt de as van zijn sigaret over de railing en gaat de stuurhut binnen. Het water onder de ‘Tille’ is zo helder dat we zeker tot drie meter diep de as kunnen zien dwarrelen. Het vletje schudt als de motor aanslaat.

Terug in de haven zit het echtpaar scholekster op een meerpaal. Er begint een nieuwe voorstelling. Over Deltanatuur

West-Nederland verstedelijkt in hoog tempo. Er is behoefte aan natuur voor ontspanning en, in bepaalde seizoenen, ruimte voor waterberging. De deltawerken hebben voor veel veiligheid gezorgd - en dat moet ook zo blijven. Er is echter ook een keerzijde aan de indamming: veel kenmerkende getijdennatuur ging verloren. Daarom is het project Deltanatuur gestart, voor mens, dier en plant. delta natuur Deltanatuur Is een samenwerkingsverband tussen hot Ministerie ven LNV directie Zuid West Rijkswaterstaat directie Zuid Holland dienst landelijk Geblod provincie Zuid Holland Vereniging Natuurmonumenten. Stichting Het Zuid Hollands Landschep on Staatsbosbeheer | Doro partijen hebben als overlegpartners In Natura/WLTO waterschappen en gemeenten

Overheden en maatschappelijke organisaties werken in Deltanatuur samen aan de ontwikkeling van robuuste, waterrijke natuur in de mondingen van Rijn en Maas. Als de zeearmen weer open zijn, kan ecologie zich herstellen. Planten en dieren die bij getijdengebieden horen, komen terug als rond 2010 samen met de streek zo’n 3000 hectare nieuwe natuur is gemaakt in de Zuid-Hollandse Delta.

Samen met de streek betekent: elkaar opzoeken. Daarom publiceert Deltanatuur over een aantal ontmoetingen met betrokken streekbewoners. Wat vinden we eigenlijk van Deltanatuur? Gaan de plannen niet ten koste van de veiligheid in het gebied? Blijft er wel ruimte voor de boer? Mogen we straks die gebieden nog wel in?

Reageren op Deltanatuur? Of wilt u Deltanatuur ook wel eens ontmoeten? Stuur dan een email naar deltanatuur@lnvzw.agro.nl of bel naar 078 - 63 95 467

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen